Είναι
γνωστό από την ιστορία ότι καμία αυτοκρατορία δεν διήρκεσε για μια αιωνιότητα,
σε κάποιο χρονικό σημείο αρχίζει η αποσύνθεση τους. Θυμίζουμε το τέλος της
Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 476 μ.Χ. , αυτό που είναι επίσης γνωστό από την
ιστορία είναι ότι η διαδικασία της αποσύνθεσης ξεκινά πάντα από τα άκρα της
αυτοκρατορίας. Η αποσύνθεση στην περίπτωση της Ρώμης ήταν το αποτέλεσμα της
παρακμής της οικονομικής και πολιτικής της ελίτ.
Στις αρχές του 5ου
αιώνα ως αποτέλεσμα μιας αδιάλλακτης επιθυμίας να μην διεξάγονται πλέον
επιθετικοί πόλεμοι, οι ένοπλες δυνάμεις (οι λεγεώνες) αποσύρθηκαν από τα άκρα
της Αυτοκρατορίας και επικεντρώθηκαν στην ασφάλεια του κέντρου, έτσι οι
επαρχίες αφέθηκαν στις λεηλασίες Ούννων και Γερμανών με καταστροφικά οικονομικά
αποτελέσματα για τις ελίτ της Ρώμης.
Η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας προήλθε
τελικά από την ηθική και πολιτική παρακμή των ελίτ που κυβερνούσαν την
Αυτοκρατορία.
Η
ανακοίνωση του Τραμπ για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων
από την Συρία,
η αναμενόμενη απόφαση του Ιρακινού κοινοβουλίου να αποσυρθούν οι αμερικανοί
στρατιώτες από το Ιράκ, τα σχέδια του Τραμπ για απόσυρση από το Αφγανιστάν
είναι μηνύματα που θα πρέπει να γίνουν αντιληπτά ως αυτό που πραγματικά είναι: Οι
ΗΠΑ αποσύρονται από την Μέση Ανατολή και εγκαταλείπουν μέρος της λειτουργίας
τους ως παγκόσμια εξουσία. Προφανώς ο Τραμπ σχεδιάζει να τερματίσει την εποχή
της αυτοκρατορικής δύναμης των ΗΠΑ ή να αποτινάξει ως βαρίδι μέρος αυτής, με
την σιωνιστική ελίτ να αντιστέκεται διαρρηγνύουσα ότι ιμάτιο της έχει
απομείνει.
Η
ίδια διαδικασία της Ρώμης θα μπορούσε να επαναληφθεί στην περίπτωση των ΗΠΑ. Ο
Τραμπ κινείται σταδιακά προς μια πολιτική απομονωτισμού και τελικά η αποσύνθεση
που παρατηρείται στο φάσμα του σιωνιστικού ιμπεριαλισμού θα μπορούσε να
εξαπλωθεί στην ίδια την Βόρεια Αμερική. Οι ΗΠΑ ως γνωστόν δεν είναι ένα
ομοιογενές κράτος. Σύμφωνα με μελέτες αποτελείται από 11 διαφορετικά «έθνη»,
μεταξύ των οποίων Ινδιάνοι, Ισπανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Μεξικανοί, Γερμανοί.
Τουτέστιν η διαδικασία εξέλιξης της αποσύνθεσης στο εσωτερικό των ΗΠΑ δεν
μπορεί να αποκλειστεί. Στο μέλλον στο έδαφος των ΗΠΑ δύναται να εμφανιστούν
αρκετά μικρά κράτη, καθένα από τα οποία θα ήθελε να ασκεί τα δικά του «εθνικά»
συμφέροντα.
Εξ
άλλου γιατί μπορεί να υπάρχει Βόρεια Μακεδονία, χωρίς καν να υφίσταται βόρειο-μακεδονικό
ή μακεδονικό έθνος και γλώσσα, και να μην μπορεί να υπάρξει Βόρειο και Νότιο
Τέξας η Βόρεια και Νότια Καλιφόρνια, όπου τα Νότια πληθυσμιακά στην σχεδόν
απόλυτη πλειοψηφία τους αποτελούνται από Μεξικάνους και Λατίνους και ομιλούν
ισπανικά.
Γ. Λιναρδής