Υπάρχουν κάποιοι
Έλληνες (ή τουλάχιστον ελληνόφωνοι) πολιτικοί, καθώς και παράγοντες της
δικτατορίας των ΜΜΕ, που δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να πούμε ότι οι ενέργειές
τους συνιστούν πράξεις έσχατου εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είναι οι άνθρωποι που δεν
δίστασαν να σημαδέψουν με τον πλέον αρνητικό τρόπο την πορεία της χώρας μας,
στιγματίζοντας ιστορικά το όνομά τους με ανεξίτηλο τρόπο, για να
εισπράξουν «σατραπείες» απ’ την αυλή κάποιου σύγχρονου «Μεγάλου Βασιλιά», ενός
νέου «Αρταξέρξη».
Η σημερινή καταβύθιση της Ελλάδος είναι έργο κυρίως δικό τους. Η πολύμορφη
εθνοαποδόμηση, η υπανάπτυξη και η δημογραφική συμφορά σε συνδυασμό με τη
λαθρομετανάστευση, όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τα σύνορά τους με τους
μετακινούμενους πληθυσμούς να εγκλωβίζονται στη χώρα μας, είναι έργο δικό τους.
Είναι αυτοί που χρόνια
τώρα καλλιεργούν την αυταπάτη ότι υπάρχουν δυνατότητες καλόπιστης συναλλαγής με την
Τουρκία, αντί να προετοιμάζουν
τη χώρα για αυτή την απειλή. Αυτοί που καλλιεργούν έναν δήθεν πολυπολιτισμό,
που στην πράξη οδηγεί στην εξαφάνιση κάθε στοιχείου πολιτισμού. Αυτοί που ερμηνεύουν με «καλή
προαίρεση» και όχι με «μισαλλόδοξο και εθνικιστικό πνεύμα» το γεγονός ότι στα
βόρεια σύνορά μας η μεγάλη Αλβανία, σιγά – σιγά, παίρνει σάρκα και οστά, υλοποιώντας
πρόγραμμα εθνοκάθαρσης σε βάρος της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Αυτοί που οδηγούν την χώρα σε
έναν ταπεινωτικό και εθνικά ολέθριο συμβιβασμό με τα Σκόπια για να ικανοποιηθούν
οι «μεγάλοι» φίλοι τους.
Φυσικά η αδυναμία και
τα αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα είναι δεδομένα, αλλά η λογική και
η τακτική των ηπίων τόνων που προτάσσουν σαν δικαιολογία για τη στάση τους θα
είχε νόημα μόνο για να κερδίσουμε χρόνο ώστε να αποκτήσουμε μεγαλύτερη ισχύ. Αντ’
αυτού παρατηρείται μια σταδιακή στρατιωτική υποβάθμιση η οποία δεν είναι ασύνδετη με τη
γενικότερη περιστολή της εθνικής μας κυριαρχίας. Υποβάθμιση που εντάσσεται και αυτή στις εκχωρήσεις
του προγράμματος: «Γη και ύδωρ», που σύσσωμο υπηρετεί το «δημοκρατικό τόξο», παρά
την εξαιρετικά καλά σκηνοθετημένη αντιδικία των κομμάτων του, με αντίδωρο την ικανοποίηση της
αδηφάγου ηδονοθηρίας των σατραπίσκων που τα ελέγχουν.
Ποτέ οι Έλληνες δεν ήταν τόσο αλλοτριωμένοι και τόσο δυστυχισμένοι ! Με το κοινοβούλιο να
υπολειτουργεί, το πελατειακό κράτος να ζει ημέρες μεγάλης «δόξας» ίσως της μεγαλύτερης
στην ιστορία του, την δικαιοσύνη να ασφυκτιά από τον στενό εναγκαλισμό της από
τον κομματισμό και τα σκοτεινά συμφέροντα, και τα αντιεκκλησιαστικά συμπλέγματα
που διαχρονικά υπονομεύουν την ορθόδοξη φυσιογνωμία των Ελλήνων να έχουν πλέον εμφανώς
εισχωρήσει και στον εκκλησιαστικό χώρο και λόγο.
Είναι ένας
αηδιαστικός πολτός συμβιβασμένων που νέμονται τη διαχείριση του κράτους έχοντας
παραχωρήσει τα πάντα για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Ενώ η χώρα
διολισθαίνει ταχύτατα σε μια συλλογική άνοια και σε ένα καθεστώς ιδιότυπης
συγκυριαρχίας μεταξύ Τουρκίας και Δύσης, προϊόν μιας νέας «ιεράς συμμαχίας»
ανάμεσα σε αυτούς τους δυο διαχρονικά ανθελληνικούς παράγοντες.
Δεν ξέρω αν αξίζει να μισεί κανείς τους δειλούς και τους προδότες γιατί αυτός τελικά είναι ο
κόσμος. Αλλά επίσης δεν ξέρω πως μπορείς να μη νιώθεις μια βαθύτατη αηδία και
απόλυτη περιφρόνηση για τέτοιους ανθρώπους, ιδιαίτερα όσους επικαλούνται την
πατρίδα για να σταδιοδρομήσουν πάνω στο αίμα και την ντροπή της ήττας.
Όλες οι θεωρίες τους
παραπλανητικές γενικεύσεις. Κάθε απόδοση τιμής με μεγάλα λόγια από αυτούς τους
ανθρώπους, αλλοιώνει τη μνήμη, οξειδώνει το δάκρυ. Ό,τι ονομάζουν θεσμό οδηγεί
στα σίγουρα σε ανίατες «ασθένειες» και ό,τι ονομάζουν ελευθερία είναι
πρόφαση δουλείας και λησμονιά της περηφάνιας που την έχουν αναγορεύσει σε υπέρτατο κακό.
Όσοι ανήκουν στο
«δημοκρατικό τόξο» ή «κόμμα της προόδου» - της δικής τους προόδου- όλοι τους
μια φιλοδοξία έχουν: Τον πλουτισμό, τον διορισμό και την επανεκλογή. Ζουν με
τα ταμειακά υπόλοιπα ενός κράτους που πεθαίνει. Ηδονικά σκοπεύοντας τον καιρό και μυωπικά
κηρύσσοντας το τίποτα, πότε με λόγια και πότε με έργα. Σύγχρονοι
οδοιπόροι προς τα «Σούσα», που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τα διαλύσουν όλα
για να κερδίσουν «σατραπείες».
Για εμάς τους Εθνικιστές ένα είναι το νόημα: Να μείνουμε πιστοί σε
τούτο το DNA !
Να αντέξουμε να είμαστε Μοναδικοί, μένοντας πάντα στη θέση μας
στον ουράνιο θόλο σαν τον πολικό αστέρα! Και ενώ όλα θα περιστρέφονται, στο
κέντρο της δικής μας κίνησης να υπάρχει ηρεμία, όπως στον άξονα του τροχού.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ