ΚΙΤΣΟΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

(Α’ μέρος – Το ιστορικό πλαίσιο)

Ο Κίτσος Μαλτέζος (14 Αυγούστου 1921 – 1η Φεβρουαρίου1944) ήταν Έλληνας φοιτητής που δολοφονήθηκε από την ΟΠΛΑ («Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα» του ΚΚΕ), από άτομα που ήταν μέλη του ΕΛΑΣ σπουδάζουσας.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Γιάννη Μαλτέζου – Μακρυγιάννη και της Φούλας Κωνσταντινίδου. Από την πλευρά του πατέρα του ήταν εγγονός του καθηγητή του Πολυτεχνείου, Γεώργιου Μαλτέζου, τρισέγγονος του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάνη καθώς και απόγονος της παλαιάς οικογένειας Σκουζέ. Αποπεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στα εκπαιδευτήρια Μακρή. Το 1942 ως φοιτητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών εντάχθηκε στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), όπου ταχύτατα ανήλθε στην ιεραρχία. Σύντομα όμως αποχώρησε για να διαγραφεί τελικώς στις αρχές του 1943 από την ίδια την οργάνωση. Λίγο μετά εντάχθηκε στην ένοπλη αντιστασιακή οργάνωση Ρωµυλία – Αυλών - Νήσοι (ΡΑΝ), οργάνωση που δεν ελεγχόταν από το ΚΚΕ.

Οι κινήσεις του Μαλτέζου ενόχλησαν κάποια στελέχη του ΚΚΕ, τα οποία και σχεδίασαν την δολοφονία του αναθέτοντάς την σε τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων τα αδέλφια Μικές και Νόνος Κουρουνιώτης ως εκτελεστές, και ο Φαίδωνας Αντωνόπουλος και Δήμος Χλιόβας σαν ομάδα υποστήριξης. Άπαντες μέλη του ΕΛΑΣ σπουδάζουσας. Η ενέδρα πραγματοποιήθηκε και την 1η Φεβρουαρίου 1944, ο Κίτσος Μαλτέζος  δολοφονήθηκε μπροστά στο άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα, δίπλα στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, απέναντι από το σπίτι του.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Η Παγκόσμια Οικονομική Δύναμη, το «Μεγάλο Παράσιτο» της ανθρωπότητας, είναι σε θέση να παραμένει κρυμμένη ή συγκαλυμμένη, και οπωσδήποτε ανενόχλητη, καθώς σήμερα έχει τον πλήρη έλεγχο όλων των κέντρων εξουσίας της γης. Ουσιαστικά οι κυβερνήσεις των κρατών είναι ανδρείκελά της, είναι μαριονέτες στα χέρια της. Οι Διεθνείς Οργανισμοί αποτελούν  εκπορεύσεις της. Ο τύπος, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, ο κινηματογράφος, είναι μέσα εξαρτημένα από αυτήν, αποτελούν δε τα εργαλεία με τα οποία υλοποιεί την πνευματική διαχείριση και την υποταγή των λαών. Ο Ελευθεροτεκτονισμός αποτελεί ένα αποτελεσματικότατο διεισδυτικό και φυλακτήριο χέρι της.

Μάλιστα οι Ελευθεροτέκτονες - Μασόνοι με αληθινά αξιοθαύμαστη πειθαρχία πορεύονται τηρώντας σιωπηρά, πιστά και απαρασάλευτα τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην τεκτονική αδελφότητα. «Από όλες τις τέχνες πού διατείνονται οι Μασόνοι, τούς διακρίνει ειδικώς η τέχνη της μυστικότητος» έγραψε ο George Oliver, επιφανής Μασόνος ιστορικός στό «The Antiquities of Freemasonry», εκδόσεις G.& W.B. Whittaker, London 1823, σελίδα 265 (επί λέξει από τό βιβλίο του William Preston, «Illustrations of Freemasonry», 3^ο βιβλίο, μέρος 2). Επίσης και ο William Akerman, στο «The Bible and the Square», Montreal 1875, σελίδα 23, γράφει: «Από όλες τις εταιρείες, εκείνη των  “Ελευθέρων και Αποδεκτών Τεκτόνων” έχει κατά το πλείστον διακριθεί για την απαραβίαστη μυστικότητα την οποίαν έχουν διατηρήσει ομοιόμορφα τα μέλη της, Και αυτό αψηφώντας επίσης τους κεραυνούς του Βατικανού, και το βάσανο της Ιεράς Εξετάσεως. Ναι, και με περιφρόνηση των λιπόψυχων και ποταπών προσπαθειών των ολίγων ατόμων, που έχουν κοπιάσει με ακούραστο ζήλο να ανακαλύψουν κάτι, για το οποίο είχαν καταδικαστεί να είναι εντελώς ανάξια».

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ μέρος 4ο

ΜΕΡΟΣ  4ο

Ισλάμ και Παράδοση

Το Ισλάμ από την εμφάνισή του και ένθεν συνέθεσε την δική του «ιδιοπρόσωπη» παράδοση, αν και ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα την διαδρομή του σε σχέση με τις λοιπές μεγάλες θρησκείες. Όπως και στην περίπτωση του ιερατικού Ιουδαϊσμού, το κέντρο του Ισλάμ, επίσης συνίστατο από τον Νόμο και την Παράδοση, θεωρούμενα ως μορφοποιητική δύναμη, προς την οποία τα αρχέγονα Αραβικά φύλα  παρείχαν ένα αγνό και ευγενές ανθρώπινο υλικό, διαμορφωμένο από ένα πολεμικό πνεύμα. 

Ο ισλαμικός νόμος (σαρία) είναι ένα θεϊκός νόμος, το Κοράνιο, θεωρείται ως ο ίδιος ο λόγος του Θεού («καλάμ Αλλάχ»), καθώς επίσης ως ένα μη ανθρώπινο έργο και ένα «άκτιστο βιβλίο» το οποίο υπήρχε στον ουρανό ab aeterno («από την αιωνιότητα», «από αμνημονεύτων ετών»).

Παρά το γεγονός ότι το Ισλάμ θεωρεί τον εαυτό του «θρησκεία του Αβραάμ», ακόμη έως και του σημείου να του αποδίδει

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ATATÜRK Ο «ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ» ;

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ATATÜRK Ο  «ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ» ;

Τον επόμενο μήνα συμπληρώνονται 80 χρόνια από τον θάνατο του ιδρυτή του νεοτουρκικού κράτους. Δοθείσης της ευκαιρίας ας δούμε ποιος ήταν ο Κεμάλ που έγινε ευρέως γνωστός ως «πατέρας των Τούρκων».

Το να είναι κάποιος «πατέρας» (ata στην τουρκική γλώσσα) του τουρκικού λαού αποτελεί μοναδικό και σημαντικό γεγονός στην ιστορία αυτής της χώρας. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι να είσαι πατέρας. Ακόμη και κάποιος που συμπεριφέρεται με καλοσύνη στον συνάνθρωπο του λέμε ότι του συμπεριφέρθηκε σαν πατέρας, στην μεταφορική βέβαια έννοια της λέξης. Αλλά το να υποχρεώνεις έναν λαό να σε ονομάζει πατέρα, να σε λατρεύει για τα «επιτεύγματα», τις «αρχές»  και τα «κατορθώματα» σου είναι παράλογο και ίσως υποκρύπτει κάτι βλαπτικό για την προσωπικότητά σου.

Ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοαναγορεύτηκε με διάταγμα το 1934 σε Kemal Atatürk (Κεμάλ Ατατούρκ). Γιατί άραγε το έκανε αυτό;  Στο ερώτημα υπάρχει απάντηση, αλλά ουδείς στην Τουρκία και σε άλλες χώρες τολμάει να την δώσει.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

…Οι Ελλαδίτες πολιτικοί κατάντησαν να συνταυτίσουν με το νου τους κράτος και έθνος ή, καλλίτερα, μη μπορώντας να φτάσουν στη γενικότητα του «έθνους», έκαμαν την ανικανότητά τους θεωρία, γενίκεψαν το νόημα «κράτος» λέγοντας· «κάθε κράτος έχει από ένα λαό, άρα και το ελληνικό κράτος έχει ελληνικό λαό και λαός είναι κείνος που πληρώνει φόρους». Και έπειτα λαός, κράτος και έθνος έγιναν στο κεφάλι τους ένα…

…Το κράτος είναι το πουκάμισο που μπορεί να φορέσει ένα έθνος, 

άξιο για πολιτική αυθυπαρξία και που κάποτε δεν το σκεπάζει ολάκερο. 

Περισσεύουν συχνά από το πουκάμισο αυτό μέρη ασκέπαστα. 

Μήπως οι πολιτικοί θέλουν να τα κόψουν;

Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο "Ελληνικός Πολιτισμός" εκδόσεων "Νέα Θέσις"

Πυξίδα Ιδεών: Για το σύγχρονο δόγμα του Εθνικιστικού πολιτικού Αγώνα - Επιμονή, Θέληση και Γνώση

Άρθρο στην εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"

Μόνον ο Λαϊκός Εθνικισμός μας μπορεί να προσανατολίσει την αντίληψη του Λαού μας στην αλήθεια και να συνενώσει την ιστορική και φυσική πραγματικότητα, αναβιώνοντας τα διαχρονικά παραδοσιακά εθνικά αρχέτυπα

Όπως κάθε μεγάλη κοσμοθεωρία, έτσι και ο Λαϊκός Εθνικισμός μας στηρίζεται σε λίγες ξεκάθαρες θεμελιώδεις αρχές, οι οποίες διαθέτουν ένα βαθύτατο εσωτερικό νόημα. Η σαφής πληροφόρηση του Λαού μας σχετικά με αυτές τις θεμελιώδεις αρχές μας είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την πολιτική ενότητα που απαιτείται ώστε να κατορθώσουμε την Εθνική Αναγέννηση και την Κοινωνική Ανασυγκρότηση. Η εύκολη, η απλή αλλά και τραυματική εξήγηση για όλα τα θεμελιώδη λάθη της ελληνικής πολιτικής κατά τα τελευταία 44 χρόνια βρίσκεται στο γεγονός ότι εμείς οι Έλληνες σταθήκαμε ανίκανοι να διευκρινίσουμε από μόνοι μας τα ζητήματα του πεπρωμένου μας. Δεν μπορέσαμε να τα αντιμετωπίσουμε ούτε ως άτομα, ούτε ως κοινωνικός οργανισμός ή ως πολιτική συλλογικότητα.

ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ : ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ

Με την τοκογλυφία,

δεν φτιάχνουν σπίτια οι άνθρωποι γερά:

η κάθε πέτρα λαξεμένη και βαλμένη στη θέση της σωστά

να στρώσει απάνω ο σοβάς, να δέσει

ο σκελετός, να κάτσουν τα στολίδια.

Με την τοκογλυφία

δεν ζωγραφίζουν οι άνθρωποι

παράδεισους στις εκκλησίες

μετά βαΐων και κλάδων,

την παναγιά να δέχεται τον άγγελο εξ ουρανών

κι απάνω εκεί στο πρόχειρο μολύβωμα να λάμπει

το φωτοστέφανό της.

Με την τοκογλυφία

δεν αξιώνονται οι άνθρωποι Γκονζάγκα,

κληρονόμους, παλλακίδες,

δεν φτιάχνονται οι εικόνες για ν’ αντέξουν

στον χρόνο και να μας αντέξουν

ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

Από το βιβλίο του Ιωάννου Συκουτρή: 

"ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ"

…Πράγματι ο πόλεμος και ο κίνδυνος είναι το στοιχείον του, η απαραίτητος τροφή του. Ο πόλεμος λέγω και η νίκη, όχ’ η επιτυχία. Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε νίκη, είναι νίκη εξωτερική…

…Οι πολλοί καμαρώνουν δι’ όσους κινδύνους απέφυγαν, όχι δι’ όσους υπεβλήθησαν· περιγράφουν τας επιτυχίας, που επραγματοποίησαν, και υπερηφανεύονται δια την εξυπνάδα των. 

Αλλά δια τον ηρωικόν άνθρωπον, το είδαμεν: η επιτυχία δεν αποτελεί ούτε κριτήριον ούτε ιδεώδες· 
ιδεώδες και κριτήριον: να ζήση δυνατός και ωραίος. Και είναι γενναιότερον και ωραιότερον ν’ αδικηθείς παρά ν’ αδικήσεις, να εξαπατηθείς παρά να εξαπατήσεις…

…Ο ηρωικός όμως αποτελεί ο ίδιος κέντρον του εαυτού του, ελεύθερος εις την απομόνωσίν του, αριστοκρατικός με την απόστασιν εις την οποίαν κρατεί τους άλλους, απτόητος με το θάρρος της προσωπικής του γνώμης και της προσωπικής του ευθύνης, υπερήφανος μέσα εις το άβατον τέμενος της μοναξιάς του. Δι’ αυτό δεν καταδέχεται να φθονεί, μήτε να παραβγαίνει με τους άλλους· δεν χρειάζεται να βεβαιώβειεις τον εαυτό του μ’ αυτό το μέσον, με την εξωτερικήν αναγνώρισίν του δηλαδή, την υπεροχήν του…

…Γνωρίζει, ότι σημασίαν δεν έχει το περιεχόμενον των ιδεών ενός ανθρώπου, αλλ’ η ψυχική δύναμις με την οποίαν τας κατέκτησε και τας κατέχει, όχι το τι πιστεύεις, αλλά το πώς πιστεύεις ό,τι πιστεύεις…

…Υπερήφανος είναι, όχι εγωιστής. Δι’ αυτό σπαταλά τον εαυτό του. Η ευτυχία του είναι να δαπανά, ακριβέστερον ακόμη: να δαπανάται…

ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΠΙΔΑ

Άρθρο του "Μυρμιδόνα" στην "Εμπρός". 

     Αργά και μεθοδικά χτίζεται μια σύγχρονη δικτατορία της Δημοκρατίας. Το σχέδιο ξεκίνησε με ΠαΣοΚ τον Μάιο του 2010, όταν η αριστερή καθοδηγούμενη μάζα, έκαψε ζωντανούς τρεις εργαζόμενους κι ένα έμβρυο, στην Μαρφίν (την Παρασκευή Ζούλια, την εγκυμονούσα Αγγελική Παπαθανασοπούλουκαι τον Επαμεινώνδα Τσακάλη). Το πρώτο χτύπημα, στόχευσε εργαζόμενους.

     Συνεχίστηκε από την επιτροπεία (δεν λέω πρωθυπουργία) Σαμαρά. Τότε, στην συγκυβέρνηση ΝΔ/ΠαΣοΚ, με την απόλυτη ανοχή (=συνενοχή) της αντιπολίτευσης, έγινε στόχος το μόνο κόμμα που έστειλε ο Λαός στην Βουλή, με σαφή εντολή να ξεσκεπάσει τους φαύλους και κλέφτες. Όλο το ειρωνικά ονομαζόμενο «συνταγματικό τόξο»  συνωμότησε εναντίον της Χρυσής Αυγής και σχεδόν σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα του Λαϊκού Συνδέσμου οδηγήθηκε στην φυλακή με απίθανες κατηγορίες φανταστικών οπλοστασίων και φανταστικών θυμάτων. Μια προκλητική δικτατορική φίμωση και μια δίκη παρωδία εξελίσσεται σε βάρος της τρίτης πολιτικής δύναμης στην χώρα. Το δεύτερο χτύπημα στόχευσε τον τίμιο πολιτικό κόσμο.

     Σήμερα υπό την «πρώτη φορά αριστερή επιτροπεία» των Σύριζα/Ανέλ, το σχέδιο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα χτυπήματα είναι καθημερινά. Έτσι βλέπουμε μια πρωτοφανή αστυνομική βία εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, ταυτόχρονα με μια πρωτοφανή αστυνομική ανοχή απέναντι σε διαδηλωτές εχθρικούς κι οπλισμένους μεν,αριστερούς και συστημικούς δε. Χτυπιούνται χωρίς διάκριση γέροι, παιδιά, γυναίκες, με πρωτοφανή μανία. Δακρυγόνα χρησιμοποιούνται χωρίς λόγο. Κεφάλια ανοίγουν χωρίς πρόκληση. Με μόνη αιτία, την λαϊκή αντίδραση, σε μια κυβέρνηση που υποχωρεί ΑΝΕΥ ΛΟΓΟΥ, στις διεκδικήσεις των ξένων.

     Από την άλλη μεριά, αριστεροί παρελαύνουν οπλισμένοι, ρίχνουν φωτοβολίδες εναντίον αθώων, μπουκάρουν σε υπουργεία, πρεσβείες και εκκλησίες, ανενόχλητοι! Διαδηλώνουν υπέρ ληστών και λαθρομεταναστών. Ειδεχθείς δολοφόνοι (μοναδικές περιπτώσεις στα χρονικά) όπως ο Φαρμακοχέρης Κουφοντίνας παίρνουν άδειες αναψυχής από τις φυλακές!!! Αδέσποτες σφαίρες σκοτώνουν και τραυματίζουν αθώους από υποτιθέμενους αλλά αόρατους Ρομά… Σαν κερασάκι σε αυτή την τοξική τούρτα συμβαίνουν απαγωγές στρατιωτικών στα σύνορα και ψαράδων στο Αιγαίο...

     Το σχέδιο είναι πλέον εμφανές όπως και ο διπλός στόχος του. Θέλουν είτε να αποσταθεροποιήσουν την χώρα για να επιβάλλουν μιαν επίσημη πλέον δικτατορία είτε κατ’ ελάχιστον να σπείρουν φόβο ανάμεσα στον Λαό, φόβο που θα εμποδίσει σοβαρές αντιδράσεις και θα τους κρατήσει στην εξουσία.

     Όμως θα αποτύχουν. Θα αποτύχουν διότι ο Λαός έχει ήδη αντιδράσει. Έχει στηρίξει την Χρυσή Αυγή, που μάχεται υπέρ του. Μάχεται στο κοινοβούλιο, μάχεται στις διαδηλώσεις, μάχεται στους χώρους εργασίας, μάχεται στα χωριά και στις πόλεις.

Κάθε Χρυσαυγίτης είναι μια Εθνική Ασπίδα για την Ελλάδα και κίνδυνος για κάθε ανθέλληνα, ντόπιο ή ξένο.  

Δεν θα εξαγοραστούμε, δεν θα τρομοκρατηθούμε και δεν θα υποχωρήσουμε ΠΟΤΕ. 

Θέλουμε την Πατρίδα μας πίσω και θα την πάρουμε.

Το σύστημα της παραπληροφόρησης και του ψεύδους

     

     To Μεγάλο Παράσιτο της ανθρωπότητος, αποτελεί την ιστορική εκπλήρωση, το «πραγματικό ανάλογο» του Σκοτεινού Άρχοντα του κακού, του «Απεχθούς» Σάουρον, όπως επινοήθηκε από τον εξέχοντα και διαπρεπή Άγγλο φιλόλογο, συγγραφέα, ποιητή και ακαδημαϊκό John Ronald Reuel Tolkien (1892-1973). Στην τροχιά των τελευταίων πέντε αιώνων το Μεγάλο Παράσιτο της ανθρωπότητος, δηλαδή η Παγκόσμια Οικονομική Δύναμη, ίδρυσε τα δικά του μέσα επικυριαρχίας, χειρισμού και εκμετάλλευσης του ψεύδους, εργαλεία σχετιζόμενα άμεσα με την συνεχή εξαπάτηση, την πνευματική υπονόμευση και την κοινωνική ανατροπή, τα οποία προγραμματίσθηκαν σχολαστικά επί εκατοντάδες χρόνια. Μέσω του φιλελεύθερου καπιταλισμού έχει υποτάξει τους λαούς με το «φάντασμα» της ελευθερίας και με την οφθαλμαπάτη του πλούτου, κλείνοντας γλυκερά και ψευδοφιλικά το μάτι «με νόημα» στους ανθρώπους, πάντοτε φευγαλέα και με περισσή επιτηδευμένη προσήνεια.

     Μέσω του σοσιαλκομμουνισμού το Μεγάλο Παράσιτο είχε υπνωτίσει αποτελεσματικότατα τα πλήθη με την ουτοπία της απόλυτης «ταξικής δικαιοσύνης» και με το ψέμα της αφύσικης ισότητας, καθιστώντας τους ανθρώπους πρόθυμους να κοιμηθούν τον πολλά υποσχόμενο ονειρικό ερυθρό ύπνο, για να ξυπνήσουν στην συνέχεια στο «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ», πίσω από λερούς τοίχους και σιδερένιες… «κουρτίνες». Όμως η συμφωνία της Γιάλτας προσέφερε τελικά σταθερή ισορροπία σε όλους, σε έναν κόσμο όπου η Νυρεμβέργη, η Χιροσίμα και η Πλατεία Λορέτο... αποτρέπονται πλέον από πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές «αιρέσεις».

Η παραπληροφόρηση είναι σήμερα η σπουδαιότερη προστατευτική ασπίδα της «Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας του Κεφαλαίου».

"Ο ΣΑΛΠΙΓΚΤΗΣ" Γεώργιος Αθάνας

«Ο Σαλπιγκτής» 
Γεώργιος Αθάνας

Στερνός απ' όλους δούπησε κι ο σαλπιγκτής στο χώμα.

Της σάλπιγγας του ο αντίπαλος δεν είχε σβήσει ακόμα.

Της Μικρασίας ξετρέχοντας τα πλάτη πέρα ως πέρα

πότε αντηχούσε σα λυγμός και πότε σα φοβέρα.

Άθαφτος λιώνει ο σαλπιγκτής μες' τις βροχές.

Παρέκει η σκουριασμένη σάλπιγγα πιστά του παραστέκει.

Με του χιονιού το σάβανο τους σκέπασε ο χειμώνας

κι ήταν βαρύς σαν κόλαση, μεγάλος σαν αιώνας.

Μα τι κι αν ήρθε η άνοιξη; Μέσα στο νέο χορτάρι

δε φαίνεται ούτε σάλπιγγα, ούτε σκεβρό κουφάρι.

Μόνο από νύχτα σε νυχτιά βγαίνει το φάντασμά του

και ψάχνει στα χαμόκλαδα να βρει τη σάλπιγγά του.

Μην αποκάμεις, Σαλπιγκτή, και μη λιγοπιστήσεις!

Χιλιάδες νύχτες θα διαβούν, νύχτες σιγής και φρίκης.

Μα θα 'ρθει, θά 'ρθει ένα πρωί 
που εσύ θα τους χτυπήσεις

με την παλιά σου σάλπιγγα 
τους νέους σκοπούς της Νίκης!

Πυξίδα Ιδεών: Από το θλιβερό “σήμερα” της υποταγής στο λαμπρό “αύριο” τη Εθνικής Ελευθερίας

     Η αναγνώριση οποιασδήποτε εγκυρότητας στα διάφορα ψευτοπατριωτικά κατάλοιπα, η καθ’ οιονδήποτε τρόπο συσχέτισή τους με παραδοσιακές αξίες κι η επικύρωσή τους μ’ αυτές τις προθέσεις που έχουμε ήδη περιγράψει, είτε θα επιδείκνυε μιαν ασθενική κι’ υποτονική σύλληψη των ίδιων των παραδοσιακών αξιών ή αλλιώς την εκ μέρους μας υποβάθμισή τους και τον διασυρμό τους σε μιαν άθλια, ελεεινή, οικτρή και επικίνδυνη μορφή συμβιβασμού.

     Επικίνδυνη, διότι όπως και αν επισυνάψει κανείς τις παραδοσιακές ιδέες στις υπολειμματικές μορφές του «αστικού πολιτισμού», τις εκθέτει στην από κάποιες απόψεις, αναπόφευκτη, δικαιολογημένη και επί του παρόντος απαραίτητη επίθεση, στραμμένη ενάντια σ’ εκείνον ακριβώς τον πολιτισμό. Επομένως, είναι κανείς υποχρεωμένος να στραφεί στην αντίθετη λύση, έστω κι αν τα πράγματα καθίστανται έτσι ακόμη πιο δύσκολα και πιθανώς διατρέχει άλλους τύπους κινδύνου. Είναι καλό ν’ αποκόπτουμε κάθε δεσμό μ’ όλα εκείνα που είναι προορισμένα αργά ή γρήγορα να καταρρεύσουν.

ΗΝΙΟΧΟΙ

Άρθρο του "Μυρμιδόνα" στην "Εμπρός". 

      Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, καιρό τώρα βγάζει ανακοινώσεις προσπαθώντας να ενημερώσει, για ένα ανατριχιαστικό έγκλημα που γίνεται στο όνομα του Μνημονίου.

Αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, κτίρια που σηματοδοτούν ιστορικές περιόδους και πολιτισμικά γεγονότα, τόποι με ιστορική υπεραξία, όλα χωρίς έλεος προστίθενται στις λίστες του ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Έτσι βλέπουμε πωλητήρια στις θερμές πηγές στις Θερμοπύλες, στο Εθνικό Μουσείο και το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης αλλά και στους ενετικούς προμαχώνες και τις Βυζαντινές οχυρώσεις των Χανίων, και όχι μόνο.

      Οι αχόρταγοι τοκογλύφοι χρησιμοποιούνται από το διεθνές κεφάλαιο, για να εξοντώσουν την Ελλάδα. Αφού παίρνουν τα σπίτια που κατοικούν μέσα τα κορμιά μας, τώρα θέλουν να πάρουν τα «σπίτια» που κατοικεί μέσα η ψυχή και το πνεύμα μας.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

Απόσπασμα από το βιβλίο του Γ.Λύκου

      "Είναι βέβαιο κι οφθαλμοφανές δεδομένο πως η ξενόφιλη και ξενόδουλη "ελληνική" τάξη των εκλεκτών και προνομιούχων, μετά τον αιματηρό εξευτελισμό των Ιμίων και την ολόψυχη ευχαριστία προς τις ΗΠΑ του τότε κυβερνώντος, καχεκτικού κρυπτοιουδαίου ανθρωπάκου, έπαψε άμεσα κι απροκάλυπτα να λειτουργεί (έστω προσχηματικά κι υποκριτικά) ως εθνική "ελίτ".

      Αυτή η νεοπαγής και απεθνικοποιημένη κλίκα από τουρκοπροσκυνημένους, δουλοπρίγκιπες, εγκατέλειψε αδιάφορα και φοβικά την εξωτερική κι αμυντική πολιτική της Πατρίδας μας στην "προστασία" (κοινώς "νταβατζιλίκι") των εβραιόφιλων ιμπεριαλιστών της Ουάσιγκτον, την πολιτική ασφαλείας και τις υπηρεσίες ασφαλείας στην διαχείριση των Αγγλοαμερικανών, ικανοποιώντας έτσι και τα πρώην

Το μεγάλο Παράσιτο της ανθρωπότητος

      Από το 1500 έως σήμερα οι κοινωνικοί, οικονομικοί και πολιτικοί θεσμοί, υπέστησαν ολική ανατροπή σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Προτεσταντική Επανάσταση, η Αγγλική Επανάσταση, η Αμερικανική Επανάσταση, η Γαλλική Επανάσταση, η Ρωσική Επανάσταση, ο Πρώτος και ο Δεύτερος Μεγάλος Πόλεμος, το Σύμφωνο της Γιάλτας, η κατάρρευση της ΕΣΣΔ, υπήρξαν τα ορόσημα της εν λόγω ανατροπής.

«Ζούμε σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας και κανείς δεν συνειδητοποιεί, κανείς δεν καταλαβαίνει... Η Παγκόσμια Επανάσταση προχωρά ασταμάτητη προς τα τελικά αποτελέσματά της... Ποιός κηρύττει το τέλος της ή πιστεύει ακόμη ότι δεν έχει επέλθει η ήττα; Ο αγώνας διενεργείται επίσης στην εσωτερικότητα του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, παρόλο που ο ίδιος δεν το γνωρίζει καθόλου! Επειδή τόσο λίγοι φθάνουν να δουν ξεκάθαρα σε ποια πλευρά στέκουν πραγματικά…».

      Αυτά είναι λόγια του πολυμαθούς Γερμανού φιλοσόφου Όσβαλντ Σπένγκλερ, διακεκριμένου μελετητή των ιστορικών κύκλων, στο πολιτικοφιλοσοφικό πόνημά του «Τα αποφασιστικά χρόνια – Η Γερμανία και η κοσμοϊστορική ανάπτυξη» («Jahre der Entscheidung - Deutschland und die weltgeschichtliche Entwicklung», 1933, εκδόσεις Carl Heinrich Beck, Μόναχο). Εκφράζουν ακριβώς την τραγωδία του σύγχρονου ανθρώπου, που αφελώς πιστεύει ότι είναι ελεύθερος και κριτής του επίγειου πεπρωμένου του, δίχως να αντιλαμβάνεται το «Μεγάλο Παράσιτο», το οποίο επεξέτεινε δυσθεώρητα  δίκτυα εκμετάλλευσης και κυριαρχίας επάνω σε όλη την ανθρωπότητα. (Γενικά ως «παράσιτο» στη Βιολογία χαρακτηρίζεται ένας οργανισμός που ζει και αναπτύσσεται μαζί και σε βάρος άλλου οργανισμού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως «ξενιστής», από τον οποίο και τρέφεται με τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες).

ΠΕΡΙ ΙΣΛΑΜ

ΜΕΡΟΣ 3ο 

Οι Καταβολές και ο Ιστορικός Ρόλος του Ισλάμ

Η πρώτη φάση του Ισλάμ: Ο όρος Ισλάμ συναντάται και κατά την προϊσλαμική περίοδο στο εμπορικό λεξιλόγιο του τότε αραβικού κόσμου και σήμαινε την συμφωνία, τη συνθήκη, το λόγο της τιμής για την «περαίωση» μας υποθέσεως.

Όπως καταγράφεται στο οκτάτομο «Αραβο-Αγγλικό Λεξικό» (1863) του Edward William Lane - στον κατάλογο των ριζών του Σιίν- το Ισλάμ είναι ένα ρηματικό όνομα προερχόμενο από την τριγράμματη ρίζα  «s-l-m», η οποία σχηματοποιεί μια μεγάλη τάξη λέξεων, κατά το πλείστον συσχετιζομένων με  τις έννοιες της ολότητας. της υποταγής, του ατρώτου και της ειρήνης. Κατά την θρησκευτική έννοια σημαίνει «εκούσια υποταγή στον Θεό» (Bernard Ellis Lewis και Buntzie Ellis Churchill «Islam: The Religion and The People» εκδόσεις Wharton School Publishing, 2009, σελίδα 8). 

Το Ισλάμ είναι ρηματικό ουσιαστικό της Μορφής IV της ρίζας, και σημαίνει «υποταγή» ή «παράδοση». «Μουσουλμάνος», η λέξη για τον οπαδό του Ισλάμ, είναι η ενεργητική μετοχή την ίδιας ρηματικής μορφής και σημαίνει «αυτός που υποτάσσεται» ή «αυτός που παραδίνεται».