…Οι Ελλαδίτες πολιτικοί κατάντησαν να συνταυτίσουν με το νου τους κράτος και έθνος ή, καλλίτερα, μη μπορώντας να φτάσουν στη γενικότητα του «έθνους», έκαμαν την ανικανότητά τους θεωρία, γενίκεψαν το νόημα «κράτος» λέγοντας· «κάθε κράτος έχει από ένα λαό, άρα και το ελληνικό κράτος έχει ελληνικό λαό και λαός είναι κείνος που πληρώνει φόρους». Και έπειτα λαός, κράτος και έθνος έγιναν στο κεφάλι τους ένα…
…Το κράτος είναι το πουκάμισο που μπορεί να φορέσει ένα έθνος,
άξιο για πολιτική αυθυπαρξία και που κάποτε δεν το σκεπάζει ολάκερο.
Περισσεύουν συχνά από το πουκάμισο αυτό μέρη ασκέπαστα.
Μήπως οι πολιτικοί θέλουν να τα κόψουν;
Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο "Ελληνικός Πολιτισμός" εκδόσεων "Νέα Θέσις"