Από το βιβλίο «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ
ΜΝΗΜΕΣ 1940-45» του πατριώτη ιστοριοδίφη, Δόκτορος Ιωάννη Κωνσταντίνου Μπουγά, λέκτορα
Στατιστικής στο πανεπιστήμιο Concordia του Μόντρεαλ,
(Εκδόσεις «ΠΕΛΑΣΓΟΣ», Α΄ Έκδοση, Αθήνα -2009), σελ. 121-122
Πρώτη περίοδος ΕΑΜοκρατίας.
Κόκκινη Τρομοκρατία
(Σεπτέμβριος 1943
- Αύγουστος 1944)
Ο δε μισών τοv
αδελφόv αυτού εv τη σκοτία εστι και εv τη σκοτία περιπατεί
(Επιστολή Αποστ.
Ίωάvvου)
Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την αποχώρηση των Ιταλών στρατιωτών
το Σεπτέμβριο 1943, ιδιαίτερα δε μετά τή διάλυση τών Ομάδων του ΕΣ («Εθνικού Στρατού»), η Τριφυλία οπως και όλη
η ύπαιθρος της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου περιήλθαν στην απόλυτη
δικαιοδοσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ. Γιά λίγες έβδομάδες μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας,
καί μέχρι να κατέβουν αρκετές νέες Γερμανικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο, η
κατάσταση ήταν χαώδης. Οι πολιτοφύλακες του ΕΑΜ προσπαθούσαν νά πάρουν όσα όπλα
μπορουσαν από τούς Ιταλούς στρατιώτες, αλλά και από τα τμήματα Χωροφυλακής, πού
υπάκουαν στην Κατοχική κυβέρνηση.
Στίς 9 Σεπτεμβρίου 1943 ένα σύνταγμα Γερμανικού στρατού (τό 749 Σύνταγμα
Κυνηγών) κατέβηκε στή Μεσσηνία μέ πρώτη ασχολία τη σύλληψη και αφοπλισμό των Ιταλών
στρατιωτών. Οι Γερμανοί δεν ασχολήθηκαν αμέσως με την αστυνόμευση της περιοχής,
ούτε με την καταδίωξη των ανταρτών. Εγκατέστησαν μόνιμες φρουρές μόνο στην
Καλαμάτα, όπου βρισκόταν και η διοίκηση του συντάγματος, στην Κυπαρισσία, στην
Πύλο, στην Κορώνη, στο Χατζή (ένα ολόκληρο τάγμα), και στόν Μελιγαλά. Στόχος
τους ήταν η προστασία των ακτών και των κεντρικών οδών επικοινωνίας. Οι φρουρές,
στον Μελιγαλά και στον Χατζή, είχαν αυτόν το σκοπό.