«Σ’ αυτό το σημείο δε λεν όμως πως θέλουν την ομοιόμορφη παιδεία και όχι την ελεύθερη παιδεία, ενώ ίσια ίσια την ομοιόμορφη θέλουν, και συνάμα γυρεύουν και την ελευθερία στη σκέψη. Μα πως συνδυάζονται ελευθερία σκέψης και ομοιόμορφη παιδεία, αυτό δε μας το λεν.
Παραδέχονται πως το φιλελεύθερο πνεύμα υποδουλώνει οικονομικώς τους ανθρώπους αφού στηρίζεται στον περιορισμό της ελευθερίας του καθενός για το γενικό τάχα καλό. Αλλ’ αυτό γίνεται, σου λεν, για χάρη της ισότης. Γιατί όμως πρέπει να υπάρχει η ισότητα, αυτό δεν μας το λεν, ή καλλίτερα μας λεν μονάχα πως κάθε άτομο στη γη επάνω doit avoir sa part de bonheur – πρέπει να έχει το δικό του μερίδιο στην ευτυχία – (πως λέγεται αυτό στα γερμανικά δεν το ξέρω).
Σου λεν όμως πως τι πειράζει η οικονομική σκλαβιά που φέρνουν σ’ έναν τόπο οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις αφού εξασφάλιζαν την ελευθερία της σκέψης. Άμα τους ρωτήσεις όμως πως οι φιλελεύθερες κυβερνήσεις σου εξασφάλιζαν την ελευθερία της σκέψης αφού αυτές επιβάλλουν α) την υποχρεωτική παιδεία και β) την ομοιόμορφη παιδεία, τότε μένουν κόκκαλο ως που να βρουν καμιάν άλλη πρόφαση για να σου δικαιολογήσουν την αντιπάθειά τους για την αριστοκρατία, αντιπάθεια που καταντάει τυραννική περισσότερο παρά όσο ήταν ποτέ τυραννική η κυριαρχία της αριστοκρατίας.
Τι σημαίνει όμως; Φτάνει να επικρατούν των πολλών οι θέλησες και τα γούστα! Ποιότητα γούστων δεν εξετάζουν αυτοί! Αυτοί μονάχα ξιπάζονται από τους αριθμούς! Σου λεν με απλοϊκότατη ξιπασιά «Όταν βρίσκεται 1 αντιμέτωπος σ’ εκατό (100) μήγαρις ο 1 πρέπει να επικρατήσει;» Πρωτόγονη διανοητικότητα, έτσι μου φαίνεται».