"ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ"


Από το βιβλίο «ΜΑΤΩΜΕΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ 1940-45» του πατριώτη ιστοριοδίφη, Δόκτορος Ιωάννη Κωνσταντίνου Μπουγά, λέκτορα Στατιστικής στο πανεπιστήμιο Concordia του Μόντρεαλ, (Εκδόσεις «ΠΕΛΑΣΓΟΣ», Α΄ Έκδοση, Αθήνα -2009), σελ. 121-122 


Πρώτη περίοδος ΕΑΜοκρατίας. Κόκκινη Τρομοκρατία

(Σεπτέμβριος 1943 - Αύγουστος 1944)

Ο δε μισών τοv αδελφόv αυτού εv τη σκοτία εστι και εv τη σκοτία περιπατεί
(Επιστολή Αποστ. Ίωάvvου)

Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την αποχώρηση των Ιταλών στρατιωτών το Σεπτέμβριο 1943, ιδιαίτερα δε μετά τή διάλυση τών Ομάδων του ΕΣ («Εθνικού Στρατού»), η Τριφυλία οπως και όλη η ύπαιθρος της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου περιήλθαν στην απόλυτη δικαιοδοσία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ. Γιά λίγες έβδομάδες μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, καί μέχρι να κατέβουν αρκετές νέες Γερμανικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο, η κατάσταση ήταν χαώδης. Οι πολιτοφύλακες του ΕΑΜ προσπαθούσαν νά πάρουν όσα όπλα μπορουσαν από τούς Ιταλούς στρατιώτες, αλλά και από τα τμήματα Χωροφυλακής, πού υπάκουαν στην Κατοχική κυβέρνηση.

Στίς 9 Σεπτεμβρίου 1943 ένα σύνταγμα Γερμανικού στρατού (τό 749 Σύνταγμα Κυνηγών) κατέβηκε στή Μεσσηνία μέ πρώτη ασχολία τη σύλληψη και αφοπλισμό των Ιταλών στρατιωτών. Οι Γερμανοί δεν ασχολήθηκαν αμέσως με την αστυνόμευση της περιοχής, ούτε με την καταδίωξη των ανταρτών. Εγκατέστησαν μόνιμες φρουρές μόνο στην Καλαμάτα, όπου βρισκόταν και η διοίκηση του συντάγματος, στην Κυπαρισσία, στην Πύλο, στην Κορώνη, στο Χατζή (ένα ολόκληρο τάγμα), και στόν Μελιγαλά. Στόχος τους ήταν η προστασία των ακτών και των κεντρικών οδών επικοινωνίας. Οι φρουρές, στον Μελιγαλά και στον Χατζή, είχαν αυτόν το σκοπό. 


Παντού όπου δέν υπηρχε μόνιμη Γερμανική φρουρά, η Πολιτοφυλακή του ΕΑΜ κατέλαβε τα αστυνομικά τμήματα, πήρε τα όπλα των χωροφυλάκων καί εγκατέστησε τη δική της εξουσία. Οι κάτοικοι που εμπαιναν στό στόχαστρο του ΕΑΜ δεν εlχαν επιλογή άλλη από την υπακοή, την διαφυγή στην Αθήνα ή σε πόλεις μέ Γερμανικές φρουρές, αλλιώς κατέληγαν σε στρατόπεδο του ΕΑΜ. Μόνο σε πόλεις με Γερμανικές φρουρές, οι Έλληνες που δεν ήθελαν να ενταχθούν στό ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ, έβρισκαν κάποια προστασία από τήν Κόκκινη Τρομοκρατία. Ουσιαστικά δηλαδή, είχαμε πλέον εκπέσει στήν απίστευτη κατάσταση, που Έλληνες πατριώτες έτρεχαν στις δυνάμεις Κατοχής γιά προστασία τους από άλλους Έλληνες. Καί μάλιστα από Έλληνες πού υποτίθεται ότι είχαν οργανωθεί γιά να πολεμήσουν τον κατακτητή.
--Α.Κ.