Η
τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση χαρακτηρίζεται από την εντατικοποίηση των διεθνών
πολιτικών συγκρούσεων και από την κρίσιμη κατάσταση του παγκόσμιου οικονομικού
συστήματος. Εκ παραλλήλου τα συστημικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να
καταστήσουν σαφές στο διεθνές κοινό για το ποιος είναι εχθρός και ποιος φίλος
της Δύσης. Η Ρωσία, το Ιράν και η Κίνα είναι οι εχθροί, ενώ οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η
Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ είναι οι φίλοι.
Η
κατηγοριοποίηση σε εχθρούς και φίλους γίνεται για να συγκαλυφθεί η κρίσιμη κατάσταση
του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Προσπαθούν τα λεγόμενα παπαγαλάκια
να πείσουν το κοινό ότι η παγκόσμια οικονομία έχει ανακάμψει μετά την κρίση του
2007-2008 και ότι οι κίνδυνοι στο σύστημα είναι υπό έλεγχο. Στην πραγματικότητα
οι ισχυρισμοί αυτοί δεν είναι αληθινοί, καθώς οι κεντρικές τράπεζες
εξακολουθούν μετά την κατάρρευση του 2007-2008 να χειραγωγούν το
χρηματοπιστωτικό σύστημα για να το κρατήσουν ζωντανό.
Με άλλα λόγια, χωρίς την
εισροή μετρητών στο σύστημα και τα χαμηλά επιτόκια και χωρίς την αγορά κρατικών
και εταιρικών ομολόγων από τις κεντρικές τράπεζες, το παγκόσμιο
χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι πλέον βιώσιμο.
Για τις παγκόσμιες κεντρικές
τράπεζες και τα αφεντικά τους, το διεθνές σιωνιστικό κατεστημένο, είναι σαφές
ότι δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή σε μια κανονικότητα στην οποία δεν
εκτυπώνονται άλλα χρήματα, τα επιτόκια αυξάνονται σε κανονικό επίπεδο και δεν
υπάρχουν πλέον ομόλογα ή μετοχές που αγοράζονται από τις κεντρικές τράπεζες.
Έχει
λοιπόν η παγκόσμια οικονομική την κατάσταση σταθερά υπό τον έλεγχο της ή για να
το εκφράσουμε απλά, είναι ακατανίκητη; Όχι δεν είναι, διότι ακόμη και οι
πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν μαγικές ικανότητες. Ακριβώς όπως
ένας γιατρός δεν μπορεί να συνταγογραφεί έναν απεριόριστο αριθμό φαρμάκων σε
έναν ασθενή χωρίς να προκαλέσει παρενέργειες, έτσι και η σιωνιστική οικονομική
ελίτ δεν μπορεί να χειραγωγεί επ’ αόριστον το χρηματοπιστωτικό σύστημα χωρίς να
του επιφέρει μόνιμη βλάβη ή τον θάνατο.
Η απεριόριστη εκτύπωση χρήματος από τις
κεντρικές τράπεζες χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα υποτιμά το ίδιο το χρήμα. Οι
συνεχείς και σταθερές περικοπές επιτοκίων που προωθούνται από τις κεντρικές
τράπεζες παράγουν πάντα φθηνότερο χρήμα και υποκινούν στην κερδοσκοπία και στα
χρέη. Η εκτύπωση χρήματος και η περικοπή επιτοκίων δημιουργούν τεράστια ποσά
χρέους, με αποτέλεσμα να απαιτείται περαιτέρω μείωση επιτοκίων και περαιτέρω
εκτύπωση χρήματος, τουτέστιν ένας φαύλος κύκλος ή μια συστροφή προς την
κατάρρευση.
Αυτός ο «αυτοενισχυτικός» φαύλος κύκλος που έχει ξεκινήσει η
οικονομική ελίτ εδώ και πολλά χρόνια δεν μπορεί να σταματήσει χωρίς να
προκαλέσει σοβαρότατες αναταραχές στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, η
προσπάθεια δε απομάκρυνσης από αυτή την πορεία που χάραξε η σιωνιστική ελίτ θα
προκαλούσε κατάρρευση στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Το
ερώτημα είναι πώς θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Μπορούν οι κεντρικές τράπεζες
να συνεχίσουν αυτή την πολιτική των τελευταίων δέκα ετών; Μπορούν να εκτυπώνουν
επ’ αόριστον χρήμα χωρίς αντίκρισμα και να μειώνουν τα επιτόκια; Όχι δεν
μπορούν να το κάνουν διότι οι συνέπειες είναι προβλέψιμες, τουτέστιν
καταστροφή-κατάρρευση της κλασσικής τραπεζικής δραστηριότητας, διόγκωση της
χρηματιστηριακής φούσκας, κατάρρευση των συνταξιοδοτικών συστημάτων, για να
αναφέρουμε μερικές μόνο από τις αναμενόμενες συνέπειες.
Πώς
σκέπτεται λοιπόν να αντιδράσει το σιωνιστικό κατεστημένο σε αυτή την επερχόμενη
κατάρρευση, μια κατάρρευση που βεβαίως είναι αντιληπτή από την παγκόσμια
οικονομική ελίτ; Η όξυνση στις διεθνείς πολιτικές σχέσεις όπως η υπόθεση
Σκριπάλ, ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, οι αντιδράσεις του ΝΑΤΟ κατά
της Ρωσίας και μια σειρά άλλων γεγονότων δείχνουν ότι η σιωνιστική ελίτ έχει
αποφασίσει να λύσει το πρόβλημα με την επιλογή του πολέμου, τουτέστιν να
αναβάλλει με τον καλύτερο κατ’ αυτήν τρόπο την τελική καταστροφή του σιωνιστικοκαπιταλιστικού
συστήματος.
Γ. Λιναρδής