"ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ"

Από το βιβλίο του Ταγματάρχη Νικολάου Μουτούση "Και δηγώντας τα να κλαίς"


ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
      "Έχει τις μεγάλες ώρες της η Ελλάδα. Η πλημμυρισμένη από δάφνες και δόξα γωνιά αυτή, του Κόσμου. Η Ιστορία της είναι γεμάτη από τέτοιες Μεγάλες Ώρες, που της ‘δώσαν το προβάδισμα της Μεγαλοσύνης, ανάμεσα στα άλλα έθνη. 
      Η προσφορά στην Ανθρωπότητα όλων των άλλων Λαών δεν μπορεί να συγκριθεί μπρος σε κείνη που έδωσε το Έθνος μας. Προσφορά αληθινά ανεκτίμητη.
      Μια τέτοια Μεγάλη Ώρα είναι και η 28η Οκτωβρίου 1940. Το νεώτερο αυτό ορόσημο της μεγάλης Ιστορίας μας, που έγινε παγκόσμιο σύμβολο αντρειοσύνης και ανέβασε την Ελλάδα στα ύψη του παγκόσμιου θαυμασμού και της καθολικής αναγνωρίσεως. «Οι γενναίοι πολεμούν σαν Έλληνες» δεν ήταν μια φράση που ειπώθηκε σε μια στιγμή ενθουσιασμού, όταν τα παλληκάρια μας στην Πίνδο και στον Μοράβα κατατρόπωναν τις στρατιές του Ντούτσε και κατήσχυναν την αυτοκρατορία των «οκτώ εκατομμυρίων λογχών, καλώς ηκονισμένων»
      Ήταν κάτι, που το πίστεψαν όλοι οι λαοί του Κόσμου, όταν με συγκρατημένη αναπνοή, παρακολουθούσαν στο εξάμηνο επικό αγώνα τους, τους νεώτερους ημίθεους και τους τιτάνες του 1940-41, να ανατρέπουν τους νόμους της ισχύος και των αριθμών και να δίνουν στην κατάπληκτη Ανθρωπότητα ένα μάθημα τιμής και καθήκοντος, γι αυτούς που με την πρώτη ριπή λύγισαν και πρόσφεραν «γην και ύδωρ» στον εισβολέα.
      Όπως όμως έχει η Ιστορία μας τις Μεγάλες Ώρες της, έχει, δυστυχώς, και τις μικρές. Ευτυχώς όμως πολύ λίγες στο πέρασμα των αιώνων. Έχει δηλονότι τους Εφιάλτες της, τους Πήλιο-Γούσηδες και μερικούς άλλους, που η προδοσία τους αναφέρεται με μαύρα γράμματα στα ιστορικά γεγονότα της Πατρίδος μας, των περασμένων χρόνων. Εκείνοι όμως οι προδότες είναι νάνοι, μπρος στους σημερινούς γίγαντες της προδοσίας, της ομαδικής προδοσίας, τους κομμουνιστάς, που
τυφλωμένοι από το πάθος της κακουργίας και δοσμένοι με ψυχή και με σώμα, σε μιαν «ιδεολογία», της οποίας θεμέλιο και νόμος, είναι το έγκλημα και η εξαφάνισις κάθε ανθρώπινης ατομικότητας και αξιοπρέπειας, την ιδεολογία της στέππας, προσπάθησαν να αφοπλίσουν την Πατρίδα τους, οι μητραλοίαι, βάφοντας τα εγκληματικά χέρια τους, με αίμα αδελφικό, και να την παραδώσουν δέσμια και ημιθανή στους άνομους. Στους προαιώνιους εχθρούς του Έθνους μας, τους Σλάυους!
      Είναι αδύνατο να βρεθεί, όχι μόνο στην δική μας, αλλά και σ’ ολόκληρη την παγκόσμια Ιστορία, παράδειγμα όμοιο, μιας τόσο μεγάλης, τόσο ομαδικής και τόσο εγκληματικής προδοσίας, όσο αυτής που διέπραξαν οι «Έλληνες» κομμουνισταί κατά της Πατρίδος τους. Θα μπορούσε κανείς να «καυχηθεί» ότι και σε αυτό το σημείο, έχουμε το … προβάδισμα! 
      Τραγικό όμως και μακάβριο προβάδισμα, που θα καλύψει με το εγκληματικό όργιο των προδοτών κομμουνιστών, τη μαύρη σελίδα της Ιστορίας μας. Μια σελίδα, γεμάτη αίμα, δάκρυα, πένθος, συμφορά, απόγνωση και κατάρα. 
      Κατάρα στους προδότες της Πατρίδος, τους αδελφοκτόνους, τους μητραλοίες, τους σταυρωτές. Κατάρα στα ανθρωπόμορφα αυτά τέρατα, που παρέδωσαν «τα άγια τοις κυσί», που πάσχισαν να πουλήσουν αντι τριάκοντα αργυρίων, την Κιβωτό αυτή του Πολιτισμού, την Ελλάδα, στους μογγόλους της σιβηρικής στέππας. Πούλησαν και την ψυχή τους ακόμη στο διάβολο, για να προσφέρουν τις άνομες υπηρεσίες τους, στο βάρβαρο άρχοντα της κομμουνιστικής κόλασης.
      Τώρα όλα αυτά, που έγιναν στην μαύρη εποχή της Κατοχής, τον Δεκέμβριο 1944 και στην τραγική περίοδο του συμμοριτοπολέμου, ανήκουν πια στα περασμένα. Έχουν γίνει Ιστορία, που όμως συνεχίζεται. Αλλά η Ιστορία διδάσκεται και διδάσκει.
      Διδάσκει τις επερχόμενες γενιές, τις διαφωτίζει, τις φρονηματίζει και τις κατευθύνει. Δίνει παραδείγματα ζωής, τακτικής, συμπεριφοράς στα άτομα, πολιτικής στα Έθνη, για το μέλλον. Και η σκοτεινή αυτή δεκαετία της κομμουνιστικής συμφοράς, είναι, κατά οξύμωρο σχήμα, φωτεινή και πλούσια σε διδάγματα, γι’ αυτούς που την έζησαν και δεν φρονηματίστηκαν, αλλά και για εκείνους, που δεν την έζησαν και χρειάζεται να διαφωτιστούν για την αληθινή όψη του κομμουνισμού, που ξέρει να καμουφλάρεται και να παρουσιάζεται ως «αθώα περιστερά» στους ανίδεους! Τους αφελείς! Και τους ηλίθιους!!
      Το βιβλίο αυτό είναι μια πιστή εξιστόρηση. Μια εξιστόρηση ενός Έλληνα, που έζησε, σ’ όλες τις δραματικές φάσεις της και γνώρισε από κοντά, την αφάνταστα εγκληματική δράση των κτηνανθρώπων αυτών, που βάλθηκαν να ξεκληρίσουν την Ελλάδα, και να την βυθίσουν στο πένθος και στην συμφορά. Είναι ακόμη το βιβλίο αυτό ένα ηχηρό σάλπισμα για την συνένωση όλων των Εθνικών δυνάμεων, για την συσπείρωση του Έθνους γύρω από την Γαλανόλευκη, για την συνέχιση της Μάχης. Της μεγάλης Μάχης κατά της φοβερής αυτής θεομηνίας, που λέγεται κομμουνισμός. 
      Κατά της τρομερής αυτής επιδημικής αρρώστιας, που με το μεταδοτικό μικρόβιο, μόλυνε τα χρυσά νιάτα, και τα έσπρωξε στο έγκλημα και στην ηθική πώρωση και συνεχίζει το άνομο έργο της, καμουφλαρισμένη σε λευκό περιστέρι ειρήνης και «συνύπαρξης» των λαών.
      Μα ο κομμουνισμός δεν λευκαίνεται. Είναι οργανικά μαύρος, σαν έναν έγχρωμο, που κάθε προσπάθειά του για ν’ ασπρίσει είναι μάταιη.     
      Ενόσω υπάρχει, σαν θεωρία και σαν πράξη, θα συνεχίζει το άνομο έργο του για τον παγκόσμιο εξανδραποδισμό. Είναι πολύ χειρότερος και απ’ αυτόν ακόμα τον κίτρινο κίνδυνο. Είναι μια διαρκής απειλή κατά του κόσμου, ένας εφιάλτης ατελείωτος, μια κατάρα που κρέμεται πάνω από τους ελεύθερους λαούς, απειλώντας τους με τέλεια υποδούλωση".


Αθήναι Νοέμβριος 1959