Η χρεοκοπία της Πατρίδας μας (Μέρος Δ΄)

(Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια, ....αλλά να μην ξεχνιόμαστε)

    Περίοδος Κώστα Καραμανλή (2004 – 2009)

Για τα όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη δεν υπήρξε καμία καταγγελία και αντίδραση εκ μέρους της ψευτοδεξιάς του Κώστα Καραμανλή, πλην κάποιων μεμονωμένων περιπτώσεων. Ο Κώστας Καραμανλής περίμενε, χωρίς να κάνει ουσιαστική αντιπολίτευση, μέχρι να φθαρεί εντελώς το σημιτικό ΠΑΣΟΚ, για να ανέλθει στην εξουσία με σύνθημα την «Επανίδρυση του Κράτους». Το τι είδους επανίδρυση ήταν αυτή το γνωρίζουν οι πάντες. Τα «πράσινα τρωκτικά» αντικαταστάθηκαν  από τα «γαλάζια», που συνέχισαν να ροκανίζουν τους δημόσιους πόρους με περισσότερη λαιμαργία, μετά την απουσία μιας και πλέον δεκαετίας από την εξουσία.

    Η πενταετία Κώστα Καραμανλή (2004-2009) ήταν το θανατηφόρο χτύπημα για την διόγκωση του δημόσιου χρέους. Οι δημόσιες δαπάνες εκτινάχθηκαν, το χρέος και το έλλειμμα ξέφυγαν από κάθε έλεγχο, ενώ συνεχίστηκε με μεγαλύτερη ένταση η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, οι μίζες και οι εξυπηρετήσεις των συντεχνιών. 

ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ...

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018 - Η ΘΥΣΙΑ...Η ΕΚΑΤΟΜΒΗ

...Πριν 1 ώρα όλα φαινόντουσαν κανονικά... υπήρχε βέβαια μια πυρκαγιά στην περιοχή,, αλλά οι τηλεορασάκηδες απλά την ""κάλυπταν"", με την συνηθισμένη ξύλινη γλώσσα τους και τις εκφράσεις που προορίζουν για το  "λαουτζίκο" , κατά την παλαιότερη έκφραση ενός πανύβλακος συναδέλφου τους... κανείς δε σου είπε ποτε για επείγοντα, επερχόμενο κίνδυνο...

Τώρα... υπό το κράτος πανικού, αφού όλα έσβησαν απότομα και κραυγές αγωνίας ακουγόντουσαν γύρω σου, βρέθηκες με το παιδί σου αγκαλιά , να τρέχεις , να προσπαθείς να ξεφύγεις απο τις φλόγες πού πλησιάζουν...

...ο καυτός αέρας, εκατοντάδων βαθμών που το μέτωπο της πυρκαγιάς σπρώχνει εμπρός του σε πλησιάζει... σε προλαβαίνει... το παιδί σου παίρνει μιαν ανάσα... τα πνευμόνια του ΚΑΗΚΑΝ... προσπαθεί να ξανά ανασάνει... δεν μπορεί... πνίγεται... σε κοιτάζει απορημένο... εκείνη τη στιγμή ανασαίνεις και συ... και τα δικά σου πνευμόνια καίγονται....

ΕΝΑΣ ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ΠΟΝΟΣ ΣΕ ΤΥΛΙΓΕΙ... ΚΑΙΓΕΣΑΙ… ΗΔΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ... ΚΑΝΗΣ ΜΑΤΑΙΕΣ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ... Ο ΠΟΝΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΜΕ ΦΡΙΚΗ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΓΡΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΒΡΑΖΟΥΝ... ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ... ΔΕΝ ΠΟΝΑΣ ΠΙΑ, ΗΡΘΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΝΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΕΙ... ΠΕΘΑΝΕΣ... !!!!!!

Είσαι πλέον ένα νούμερο στον κατάλογο όσων χάθηκαν... ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ...

Η χρεοκοπία της Πατρίδας μας (Μέρος Γ΄)

(Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια, ....αλλά να μην ξεχνιόμαστε)

     Οικουμενική Κυβέρνηση – Κυβέρνηση Μητσοτάκη (1989-1993)

Το 1989 υπήρξε έτος αστάθειας, καθώς οι εκλογικές αναμετρήσεις δεν έβγαλαν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μετά μια σύντομη παρένθεση από την κυβέρνηση Τζαννετάκη και την οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα (23 Νοεμβρίου 1989 - 10 Απριλίου 1990, στην οποία συμμετείχαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΕΑΡ), η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανέλαβε  τη διακυβέρνηση της χώρας στις 11 Απριλίου του 1990, ύστερα από την εκλογική αναμέτρηση της 8ης Απριλίου του 1990, με το κόμμα της Ν.Δ. να κερδίζει με ισχνή πλειοψηφία. Ο Μητσοτάκης σε πολλές από τις δηλώσεις του αργότερα έλεγε ότι το ΠΑΣΟΚ, οι συντεχνίες και τα οργανωμένα συμφέροντα δεν του επέτρεψαν να «νοικοκυρέψει» το κράτος και ότι αν είχε αφεθεί η κυβέρνησή του να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που είχε σκοπό να κάνει, η χώρα δεν θα έμπαινε στα μνημόνια.

     Βέβαια οι όποιες «μεταρρυθμίσεις» έγιναν επί κυβερνήσεώς του είχαν σαν βασικό σκοπό τις εξυπηρετήσεις κάποιων λαμογιών της πλουτοκρατίας και το βόλεμα των «ημετέρων», ενώ συνέχιζε να οργιάζει η διαπλοκή, η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η κομματοκρατία, η κλεπτοκρατία.

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΑΣΕΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ

    Το ρεύμα των τρισάθλιων λαθρομεταναστών συνεχίζει αδιάκοπα να ρέει προς την Ελλάδα, μια ροή ανθρώπων που θα είναι ασταμάτητη αν συνεχίσουν οι προδότες πολιτικάντηδες να προσδιορίζουν το μέλλον μας. Οι λαθρομετανάστες δεν είναι μόνο μια ροή μεμονωμένων ατόμων, είναι κάτι πολύ περισσότερο και κάτι που δυστυχώς υποτιμάται. Πέραν από μεμονωμένα άτομα είναι και συλλογικότητες.

    Κάθε ένας από τους λαθρομετανάστες είναι μια πνευματική και βιολογική συλλογικότητα, όπως φυλή, θρησκεία, λαός, κοινότητα. Αυτή η συλλογικότητα έρχεται αντιμέτωπη με την δική μας, η οποία όμως έχει αλλοιωθεί μέσα στην ατομικότητα της κοινωνίας μας και από την προπαγάνδα των εξαρτημένων μέσων ενημέρωσης. Αυτή η απώλεια της συλλογικότητας μας μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της επικράτειας μας.

    Εκείνοι που έχουν ξεχάσει πώς να σκέπτονται βιολογικά δυστυχώς αγνοούν την αλήθεια, διότι για αυτούς ο όρος «βιολογικό» είναι μια ανοησία. Κατά συνέπεια δεν κατανοούν την λαθρομετανάστευση ως απώλεια της επικράτειας, αλλά ως εμπλουτισμό της ελληνικής χώρας, αν και δεν μπορούν να παράσχουν κανένα πειστικό στοιχείο για αυτό τον εμπλουτισμό. 

   Αυτοί οι ανόητοι δεν καταλαβαίνουν ότι η ελληνική επικράτεια πρέπει να προστατεύει τα σύνορα της και επομένως και το δικαίωμα των Ελλήνων για πατρίδα. Χωρίς επικράτεια και πατρίδα δεν μπορεί να επιβιώσει ένας λαός. Οι λαθρομετανάστες που είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι στον αγώνα για επιβίωση έχουν καταλάβει την αδυναμία της Ελλάδας και αρπάζουν την ευκαιρία που τους προσφέρεται αφειδώς.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ….. «ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ»

     Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν σ’ αυτή την «Έρημη Χώρα», σ’ αυτόν τον τόπο «που τον πελεκούν και που τον καίνε» χρόνια τώρα, πολιτικοί που βγάζουν φλύκταινες ακούγοντας τη λέξη: έθνος, να επικαλούνται συνεχώς στην επιχειρηματολογία τους την υπεράσπιση του ….. εθνικού συμφέροντος.

     Αναρωτιέται πως γίνεται, ενώ το εθνικό συμφέρον είναι ένα και συγκεκριμένο, να υπάρχουν τόσες πολλές και κυρίως τόσο αντιφατικές ερμηνείες και εκδοχές για τον τρόπο που αυτό μπορεί να υπηρετηθεί.  Και μάλιστα εκδοχές που βασίζονται σε ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες απορριπτικές για την έννοια του έθνους. Το οποίο θεωρούν μια «ψεύτικη συνείδηση» που αποτελεί το «ιδεολογικό νεφέλωμα» με το οποίο η άρχουσα τάξη περιβάλλει το «αστικό κράτος». 

Η χρεοκοπία της Πατρίδας μας (Μέρος B΄)

(Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια, ....αλλά να μην ξεχνιόμαστε)

     Η καταστροφική οκταετία του κλεφτοΠΑΣΟΚ (1981-1989)

O λαοπλάνος Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε αναμφίβολα ο κύριος υπεύθυνος για τη διόγκωση του δημόσιου χρέους. H συμβολή του στην καθίζηση του κράτους κατά την δεκαετία του 1980 ήταν καθοριστική. Υπήρξε ο άνθρωπος που έβαλε τα καταστροφικά θεμέλια για την σημερινή ελληνική τραγωδία.

     Η πασοκρατία αποδόμησε την κοινωνία, την οικονομία, τους θεσμούς. Συνέβαλε (μαζί με τη ΝΔ) στην καθιέρωση της ηγεμονίας της αριστεράς σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Με τους υπέρογκους δανεισμούς, τις ξέφρενες σπατάλες, τη λεηλασία των κρατικών πόρων από την «πράσινη ακρίδα», χτίστηκε το πασοκικό πελατειακό κράτος της φαυλοκρατίας, της αναξιοκρατίας, της κλεπτοκρατίας, ενώ κατεδαφίστηκαν η ιεραρχία, η αξιοκρατία, η αξιολόγηση.    

     Όλες οι υπηρεσίες του δημοσίου κατακλίστηκαν από στρατιές χαχόλων πραιτωριανών-πρασινοφρουρών, οι οποίοι είχαν γίνει κράτος εν κράτει, διανέμοντας προνόμια και παροχές στους ημετέρους και κατακλέβοντας το Δημόσιο.

     Οι διορισμοί των «πράσινων τρωκτικών» γινόταν κατά χιλιάδες σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες, χωρίς να υπάρχουν ανάγκες. Οι περίφημες ΔΕΚΟ γέμισαν με πρώην αφισοκολλητές και κλακαδόρους του ΠΑΣΟΚ, πολλοί από τους οποίους κατελάμβαναν διευθυντικές θέσεις, χωρίς να διαθέτουν ούτε τα τυπικά αλλά ούτε και τα ουσιαστικά προσόντα. Όλα αυτά τα πασοκόσκυλα απολάμβαναν παχυλούς μισθούς, πλήθος επιδομάτων και άλλων προνομίων. Συναγωνίζονταν στη διαφθορά, ενώ καθιέρωσαν μια απίστευτη ατιμωρησία προς τους κλέφτες του δημοσίου, για λόγους «κομματικής αλληλεγγύης».

Η χρεοκοπία της Πατρίδας μας (Μέρος Α΄)

(Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια, ....αλλά να μην ξεχνιόμαστε)

     Το κλεπτοκρατικό κατεστημένο της Μεταπολίτευσης υπεύθυνο για τη χρεοκοπία της χώρας. Έχουν περάσει οκτώ και πλέον χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα (23 Απριλίου 2010) που ο ανεκδιήγητος Τζέφρυ Παπανδρέου, με φόντο το ακριτικό Καστελόριζο, ανακοίνωσε την ένταξη της χώρας μας στο πρώτο Μνημόνιο, μετατρέποντάς την σε αποικία χρέους και οδηγώντας μεγάλο μέρος του λαού μας στη φτώχεια και τη δυστυχία.

     Οι αιτίες της ελληνικής οικονομικής κρίσης που βιώνουμε σήμερα οφείλονται στα κόμματα της φαυλοκρατίας-κλεπτοκρατίας που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια και οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία, την υποταγή και την παρακμή.

     Ανεξέλεγκτος δανεισμός, ξέφρενη σπατάλη των δημόσιων πόρων, διάλυση της παραγωγικής βάσης της χώρας, αθρόοι διορισμοί, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, διαφθορά, αδιαφάνεια, διαπλοκή, ατιμωρησία, κρίση στο διεθνές χρηματοπιστωτικό περιβάλλον κ.λπ. ήταν οι βασικές αιτίες της σημερινής εθνικής τραγωδίας.

     Οι πέντε περίοδοι, από την αρχή της μεταπολίτευσης τον Ιούλιο του 1974 μέχρι την ανάληψη της εξουσίας από το κλεφτοΠΑΣΟΚ το 2009 και την επακόλουθη είσοδο της Ελλάδας στα μνημόνια, είναι οι παρακάτω:

1η περίοδος: Νέα Δημοκρατία, Κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Καραμανλή, Γεωργίου Ράλλη (1974- 1981). Αύξηση χρέους περίπου στο 27% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) από 18% που παρέλαβε από το Στρατιωτικό Καθεστώς.

2η περίοδος: ΠΑΣΟΚ, Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου (1981- 1989). Αύξηση χρέους περίπου στο 65% του ΑΕΠ.

3η περίοδος: Κυβερνήσεις Οικουμενικής, ΝΔ, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1989- 1993). Αύξηση χρέους στο 99% του ΑΕΠ.

4η περίοδος: ΠΑΣΟΚ, Κυβερνήσεις Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη (1993- 2004). Αύξηση χρέους περίπου στο 100% του ΑΕΠ.

5η περίοδος: ΝΔ, Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή (2004 - Οκτώβριος 2009). Αύξηση χρέους περίπου στο 130% του ΑΕΠ.

Πυξίδα Ιδεών: Η πειθαρχία, το καθήκον και η μεγάλη Τιμή της γενεάς μας

Άρθρο στην εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"

      Τίποτε δεν είναι περισσότερο άξιο περιφρόνησης από τη σκέψη ότι ένα μέρος του Έθνους διεξάγει τον καλό Αγώνα μαζί μας, ενώ ένα άλλο απλώς παρακολουθεί. Αυτός είναι Αγώνας επιβίωσης του Ελληνισμού σε βάρος των Εχθρών του. Όποιος δεν συμμετέχει εναντίον τους, απλώς αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση. Ηθικά είναι ένα παράσιτο που ζει ατομιστικά, αδιάφορος για τον πόνο και τις συνεισφορές των υπολοίπων. Εάν όλοι σκεφθούμε όπως αυτός, ο Αγώνας μας είναι χαμένος.

      Για το συμφέρον των έντιμων Συναγωνιστών μας πρέπει να γίνεται διαρκής υπενθύμιση του καθήκοντος στους όποιους οκνηρούς. Αυτό απαιτεί τόσο η τολμηρή μας προσπάθεια όσο και το ηθικό του Κινήματος. Ακριβώς όπως υπάρχουν εύσημα για όσους διακρίνονται στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους, έτσι πρέπει να υπάρχουν και προειδοποιήσεις για όσους παραβλέπουν τα καθήκοντά τους. Η μη εκπλήρωση ενός καθήκοντος είναι κατά πολύ χειρότερη από την παράβλεψη ενός καθήκοντος. Η πειθαρχία είναι η πιο σημαντική κι ανώτερη αρετή. Μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στα τεράστια προβλήματα του Αγώνα μας μόνο με σιδερένια αποφασιστικότητα.    

ΑΠΟΨΗ: ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

     Ο Ελληνισμός ως παγκόσμιο κίνημα πολιτισμού και οικουμενικής παιδείας αλλά και το ελλαδικό κράτος ως πολιτειακός πυρήνας του ελληνικού κόσμου, αποτελούν μια ιστορική πραγματικότητα που δεν μπορεί να ταυτιστεί με τη Δύση.

Το σχίσμα που ο δυτικός επεκτατισμός έχει προκαλέσει είναι τραύμα ανεπούλωτο. Και με το πέρασμα του χρόνου έχει μεταβληθεί σε βαθύ ψυχικό ρήγμα από το αίσθημα προδοσίας που δοκιμάζουν οι Έλληνες όταν κάθε φορά που αγωνίζονται κατά του κτηνώδους ανατολίτη αισθάνονται το πισώπλατο χτύπημα της Δύσης. Όταν αισθάνονται ότι η δύναμη της τούρκικης ορδής στην πραγματικότητα εκπορεύεται από τη Δύση, που με αυτό τον τρόπο εδραιώνει την κυριαρχία της επί της Ανατολής.

     Καθώς συμπληρώνουμε έναν αιώνα εθνικής συρρίκνωσης το ελλαδικό κράτος που στάθηκε ανίκανο να υπερασπιστεί το πέραν των συνόρων έθνος, αποδεικνύεται σήμερα ανίκανο να προστατεύσει το έθνος ακόμη και εντός των ίδιων του των συνόρων. Χρόνια τώρα οι ελλαδικές πολιτικές ελίτ, αφού πρώτα αποκηρύττουν (σαν απαραίτητη δήλωση νομιμοφροσύνης) κάθε τι το εθνικό, στη συνέχεια, ως συνεπείς επαγγελματίες του ευδαιμονιστικού πασιφισμού, διαγκωνίζονται για την πρωτοκαθεδρία στην προσπάθεια ευνουχισμού της πνευματικής και της εθνικής μας ζωής. Με την επίκληση ιδεολογικών σκουπιδιών περί πολυπολιτισμού απειλούν σήμερα να καταστρέψουν ό,τι επί αιώνες διαφυλάχτηκε με απίστευτες θυσίες και αίμα.

Η ιδεολογική ηγεμονία της νεοαριστεράς της παρακμής

Aπόσπασμα από το βιβλίο του Ι. Πετρίτη "Για τον Ελληνικό Εθνικισμό"

     Την απόλυτη ιδεολογική αδυναμία του Μαρξισμού να εξηγήσει επαρκώς το εθνικό φαινόμενο (πέρα από ρηχά.. πασαλείμματα, «διαλεκτικούς βρόχους» και φλύαρα ψεύδη) παραδέχθηκε με αρρενωπή ειλικρίνεια ο Έλληνας μαρξιστής στοχαστής Νίκος Πουλαντζάς, γράφοντας στο βιβλίο του «Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός» με ασύνηθη για μπολσεβίκους ανασφάλιστη ειλικρίνεια: «Πρέπει να συνηθίσουμε σε τούτο το ολοφάνερο γεγονός: δεν υπάρχει μαρξιστική θεωρία του έθνους. Το να λέμε - παρά τις ζωηρές συζητήσεις πάνω σε τούτο το θέμα μέσα στο εργατικό κίνημα - ότι υπάρχει υποτίμηση από μέρους του μαρξισμού της εθνικής πραγματικότητας, είναι ακόμα παρά πολύ μακριά από την αλήθεια».

     Αυτό όμως που δεν κατόρθωσε ο ιστορικός μαρξισμός, ανέλαβε να το πραγματώσει η ελεεινή, πολυπρόσωπη και άθλια υποκριτική μετα-μαρξιστική «Αριστερά», μέσα από τους εκούσια διατηρούμενους παραμορφωτικούς και ιδεοληπτικούς φακούς της, που οδηγούν τους οπαδούς της σε μονοχρωματική σωληνώδη όραση και άθλια μανιχαϊκή ανομολόγητη μισαλλοδοξία. 

     Ο ιστορικός μαρξισμός και τα δαιμονικά βλαστήματά του, λενινισμός και σταλινισμός,

ΦΕΥ !!!

     Ενώ οι καπνοί από τα εξαϋλωμένα πτώματα των συμπολιτών, των γειτόνων και συγγενών μας, ακόμα καπνίζουν πάνω από τις πυρόπληκτες περιοχές, η κυβέρνηση δεν δίστασε να δείξει πόσο ενδιαφέρεται. Η κυβέρνηση ΣυριζΑνελ προσπάθησε λοιπόν, να περάσει μια τροπολογία, στα μουλωχτά, ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ και την ώρα που η προσοχή είναι στραμμένη στην τραγωδία, μια τροπολογία που θα έδινε κατά 60% αύξηση των μισθών ανώτατων στελεχών των ΔΕΚΟ του ΤΑΙΠΕΔ!!!

     Να λοιπόν πόσο ενδιαφέρεται η κυβέρνηση των μπολσεβίκων και των ψευτοπατριωτών συνενόχων των, για το δράμα που βιώνουν οι Έλληνες. Κ Α Θ Ο Λ Ο Υ!!! Από την πρώτη στιγμή τους ενδιέφερε η μάσα, οι παχυλοί μισθοί, οι διορισμοί και τα προνόμια. Και μέχρι την τελευταία στιγμή, αυτά θα συνεχίσουν να τους ενδιαφέρουν.

     Ενδεικτικό είναι, ότι μετά από την κατακραυγή που σηκώθηκε μόλις έγινε γνωστή η μεθόδευση της τροπολογίας, η υφυπουργός Οικονομικών, Κα Κατερίνα Παπανάτσιου, επικαλέστηκε "κακή διατύπωση" η οποία δεν ικανοποιεί την κυβέρνηση και γι' αυτό την απέσυρε και θα την επαναφέρει σε καλύτερη μορφή.

    Καταλάβατε; Απέσυρε προσωρινά την τροπολογία!!! 

Πυξίδα Ιδεών: Τα τεχνάσματα υπονόμευσης του Κινήματος, η Πίστη και η Νίκη

Άρθρο στην εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"

     Ένα παλαιό τέχνασμα υπονόμευσης είναι ο διαχωρισμός ενός Κινήματος από την Ηγεσία του, ώστε να αφεθεί χωρίς καθοδήγηση και συνεπώς να καταστεί τρωτό και ουσιαστικά ανυπεράσπιστο. Αυτό είναι το μοναδικό τέχνασμα με το οποίο θα μπορούσε να μας νικήσει ο Εχθρός.

     Όποιος πέφτει θύμα στα υπονομευτικά τεχνάσματα του Εχθρού είναι είτε ηλίθιος είτε προδότης. Θέτει σε κίνδυνο την νίκη για την οποία διακινδυνεύουν οι Συναγωνιστές μας και για την οποία έχουν πεθάνει οι Ήρωές μας. Μαχαιρώνει πισώπλατα το μαχόμενο Κίνημα. Προσέξετε αυτούς τους φαινομενικά ευφυείς και «καλοπροαίρετους», τάχα φιλικά διακείμενους ανθρώπους, οι οποίοι επιδιώκουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη σας με κάποιες «έξυπνες» κουβέντες, κατόπιν όμως υπονομεύουν την εμπιστοσύνη σας στις Ιδέες μας με μια πλημμυρίδα φράσεων και φημών.

     Προσέξτε τι λένε, και θα αντιληφθείτε ότι είναι απλώς δειλοί και όχι ευφυείς. Αν ήθελαν, πράγματι, να βοηθήσουν, τότε αντί για επικρίσεις, θα συνέβαλαν αμέσως με τις πράξεις τους ή εμμέσως με την στήριξή τους στην ενδυνάμωση και στην νίκη του Κινήματός μας. Όποιος μιλάει για τον εξελισσόμενο πολιτικό πόλεμο και τις προοπτικές του πρέπει πάντοτε να μιλάει με φειδωλό και πυκνό τρόπο, σαν να τον άκουγε ο Εχθρός. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις όντως ακούει. 

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

     Αν ο Έλληνας κατάφερε να νοηματοδοτήσει τον παγκόσμιο πολιτισμό με τρόπο μοναδικό κι αν έπαψε να αποτελεί μέλος μιας αγέλης λαών καταφέρνοντας να γράψει τη δική του ιστορία, το κατόρθωσε γιατί αποδέχτηκε όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται η επιλογή του να ζει ελεύθερος και με αξιοπρέπεια.       

    Το κατόρθωσε χάρη στην τόλμη και την έμφυτη ροπή του προς την εξερεύνηση του αγνώστου ακόμη και όταν αυτό σήμαινε ένα υψηλό ρίσκο για τη ζωή του. Το κατόρθωσε γιατί επέλεξε να μην είναι οπαδός αλλά να πραγματώνει την ατομική του ύπαρξη με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.

     Η παρατήρηση του αειμνήστου Παναγιώτη Κονδύλη ότι: «σήμερα βρισκόμαστε οι Έλληνες σε συλλογική αναζήτηση της ιστορικής ευθανασίας», υπογραμμίζει ένα πραγματικό έγκλημα που έχει συντελεστεί και για το οποίο υπάρχει και ηθικός και φυσικός αυτουργός.

ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ

Άρθρο του "Μυρμιδόνα" στην "Εμπρός"

     Διαβάσαμε στην ειδησεογραφία ότι καταδικάστηκε ο Υπούργος Επικρατείας Βερναρδάκης σε πρόστιμο 12.000€ για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος του Προέδρου της ΓΣΕΕ Παναγόπουλου.

     Η υπόθεση ξεκινά το 2015, όταν έγραψε στο Facebook για τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ ότι «αποτελεί όνειδος για τη χώρα ο σφετερισμός της σφραγίδας των συνδικάτων από τη σημερινή ηγετική ομάδα…το γεγονός ότι η ΓΣΕΕ, ο Παναγόπουλος, αποδέχονται την απαγόρευση αλλαγής του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κατώτατου μισθού δεν μπορεί να ερμηνευθεί διαφορετικά παρά μόνο με την εξαγορά…να σταματήσει η εκμετάλλευση του εργατικού συνδικαλισμού από το καρτέλ των παρατάξεων που αναπαράγουν τη συνδικαλιστική ελίτ ως ‘ομάδα συμφερόντων’.»

     Ο Παναγόπουλος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και το Πολυμελές Πρωτοδικείο με την 1490/2016 απόφασή του καταδίκασε τον υπουργό Βερναρδάκη.

     Λαμβάνοντας υπόψη και την πρόσφατη καταδίκη του Πολάκη για συκοφαντική δυσφήμηση, σε βάρος του προέδρου των εργαζομένων του ΚΕΕΛΠΝΟ, Σταμάτη Πούλη, αλλά και την ελαφρώς παλαιότερη καταδίκη του Καμένου, ένα δύσωσμο συμπέρασμα αναδύεται, για τους κυβερνητικούς πολιτικούς. Δεν είναι και λίγο, τρείς υπουργοί καταδικασμένοι ως συκοφάντες! 

Γ. ΛΙΝΑΡΔΗΣ: ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΜΙΖΕΣ

    Η πανάθλια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και οι προηγούμενες ανίκανες μνημονιακές κυβερνήσεις είναι γεγονός ότι εφαρμόζοντας πιστά τις επιταγές των διεθνών τοκογλύφων έχουν κάνει τεράστιες  περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, επιβάλλοντας άγριες περικοπές  στους εξοπλισμούς  και στα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των στρατιωτικών. 

    Παράλληλα τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής και αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας, που είναι προνομιακοί αποδέκτες  των παραγγελιών όπλων από τις «συνταγματικές» κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, εκφράζονται με τρεις τρόπους. Αφενός δεν δέχονται, παρ’ όλη την ταμιακή δυσπραγία του ελληνικού κράτους, διαπραγμάτευση για την μεταφορά του χρόνου αποπληρωμής των δόσεων για τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά οπλικά συστήματα που ήδη έχουν προμηθευτεί οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, αφετέρου μπλοκάρεται με ποικίλους τρόπους η είσοδος σύγχρονων ρωσικών ή κινεζικών οπλικών συστημάτων (που είναι φθηνότερα από τα δυτικά), ενώ ταυτόχρονα  διεκπεραιώνεται  η διάλυση της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας.

    Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματικότητα των τελευταίων 40 ετών περίπου στις δαπάνες της Ελλάδας για εισαγωγές οπλικών συστημάτων.

ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ

   

       Θα ήταν τραγική αφέλεια να θεωρήσουμε οι σύγχρονοι Έλληνες ότι με τη συμμετοχή μας σε διεθνείς οργανισμούς, το διεθνές σύστημα ασφάλειας και με διακηρύξεις περί απαραβίαστου των συνόρων, εξασφαλίζεται το μέλλον μας. Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται αυτόχρημα, ότι με όλα αυτά δεν  εξασφαλίζεται ούτε καν το παρόν, αφού οι ίδιοι οι κορυφαίοι θεσμοί των Ηνωμένων Εθνών, ρίχνουν στον κάλαθο των αχρήστων τα ίδια τα ψηφίσματά τους. Το Κυπριακό είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, με τον Ελληνισμό να δέχεται πιέσεις για την αναγνώριση των τετελεσμένων εισβολής και κατοχής, ενώ το σκοπιανό η πιο πρόσφατη περίπτωση όπου ΝΑΤΟ και ΕΕ μας πιέζουν να εκχωρήσουμε τα ιερά και τα όσια του έθνους μας.

 

     Θα πρέπει να τολμήσουμε να δούμε την αλήθεια: Δεν υπάρχει διεθνής νομιμότητα, ο ισχυρότερος επιβάλλει το δίκαιό του. Όμως το αρνητικό διεθνές περιβάλλον δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι για περαιτέρω υποχωρήσεις. Το αντίθετο. Πρέπει να είναι αφορμή συνειδητοποίησης κινδύνων και ενότητας αγωνιστικής πάνω σε σχέδιο εθνικό.

 

    Αναδιφώντας τα θεμέλια επί των οποίων οικοδομήθηκε το πνεύμα της Παλιγγενεσίας, ανακαλύπτουμε θεμέλια - φάρους πάνω στα οποία μπορούν να οιστρηλατηθούν οι δρόμοι συνέχισης της εθνικής μας ζωής κατά τον 21^ο αιώνα.  Το αιώνιο πνεύμα αντίστασης που χαρακτηρίζει τους Έλληνες κατά τη μακρά τους ιστορία σε ό,τι επιχειρεί να τους αποστερήσει την ελευθερία, είναι το πρώτο θεμέλιο.

 

Το δεύτερο θεμέλιο είναι η εθνική αυτοπεποίθηση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η αντίστροφη μέτρηση για την απελευθέρωση της πατρίδας μας άρχισε το 1821. Τη στιγμή δηλαδή που οι Έλληνες συνειδητοποίησαν πως ό,τι κάνουν θα το κάνουν μόνοι τους. Τότε που αποφάσισαν να  οργανωθούν γύρω από τη Φιλική Εταιρία, συντάσσοντας σχέδιο δράσης με πίστη στο Θεό και στις δυνάμεις τους.  

 

         Το αρχαίο έθνος που υπέκυψε το 1453 στη βαρβαρότητα των Μογγόλων επιδρομέων, μπορεί να στερήθηκε την πολιτειακή οργάνωση και την πρωτογενή εξουσία που το φυσικό δίκαιο αυτοδιάθεσης απαιτεί για κάθε έθνος, όμως οι Έλληνες παρέμειναν συντεταγμένη κοινωνία, με ιστορική αυτοσυνειδησία, φυλετική ομοιογένεια και γνώση της αυτονομίας και της ενότητάς τους. Όλα αυτά θωράκιζαν την εθνική μνήμη του Έθνους, ενίσχυαν την αξιοθαύμαστη αντοχή, ενέπνεαν πράξεις διαρκούς αντίστασης, διαμόρφωναν εν δυνάμει επαναστατική συνείδηση και μοιραία η μεγάλη ώρα του ξεσηκωμού ήρθε.

 

        Το πνεύμα που νοηματοδότησε εκείνη την αντίσταση δεν είναι αδιάφορο προς τις σημερινές προκλήσεις, δεν μπήκε στο μουσείο μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Παραμένει ζωντανό και συνεχίζει να δονεί τις ψυχές των Ελλήνων. Οι περίεργες συγκλίσεις φαινομενικά ετερόκλητων δυνάμεων της εσωτερικής πολιτικής μας σκηνής, προκειμένου να χτυπηθεί το εθνικό κράτος, και οι θεωρίες περί πολυπολιτισμού, αποτελούν ακραία ασέβεια προς τους αγωνιστές του Εικοσιένα. Γιατί ο αγώνας εκείνος δεν πραγματοποιήθηκε για μια πολυπολιτισμική Ελλάδα, αλλά για ένα ελεύθερο και εθνικά ομοιογενές κράτος. Ένα κράτος ενιαίο, θεματοφύλακα του αρχαίου, του μεσαιωνικού, του σημερινού και του μελλοντικού Ελληνισμού.

 

       Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι άλλαξαν οι ιστορικές συνθήκες, πότε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός για να αποφανθεί δημοκρατικά αν θέλει το κράτος του να γίνει πολυπολιτισμικό; Η αντίσταση σε αυτή τη νέα μορφή βίας είναι ένα άμεσο καθήκον για τους σύγχρονους Έλληνες. Γιατί η βία δεν έρχεται μόνο σιδερόφρακτη και πολεμική, έρχεται και μεταμφιεσμένη. Υποσχόμενη την ευδαιμονία, με σκοπό να εξουδετερώσει χωρίς μάχη την αντίσταση της ψυχής πριν συνθλίψει το θύμα με την εξουσία της.

 

            Οι Έλληνες κάποτε ήξεραν να διακρίνουν αυτή τη βία και να αρνούνται τις προσφορές του χαμογελαστού της δόλου που δίνονται με μόνο ένα αλλά πανάκριβο αντάλλαγμα: Την εκχώρηση της ελευθερίας.

 

Το Εικοσιένα ήταν το πύρινο λουλούδι μιας μακραίωνης και επώδυνης δουλείας που σημάδεψε με καυτό σίδερο τις ψυχές και το φρόνημα πολλών γενεών Ελλήνων. Η τιμή, η οικογένεια, η περιουσία, η ζωή, η κοινότητα, το ίδιο το ΄Εθνος βρισκόταν στη διάθεση του ασιάτη βαρβάρου που μόνη του συμβολή στην ιστορία είναι οι γενοκτονίες και η εξάλειψη πολιτισμών. Αυτού που σήμερα είναι το δεξί χέρι του δυτικού βαρβάρου, που διαπράττει διαρκώς εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, απειλώντας εσχάτως από κοινού και μαζί με τα ενεργούμενά τους (Αλβανία και Σκόπια), την ιστορική μας συνέχεια!

 

Αν έγκαιρα δεν διακρίνουμε αυτή την απειλή και δεν αντιδράσουμε συντονισμένα και με όλες μας τις δυνάμεις, σύντομα θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε αυτή τη μοντέρνα δουλεία με ένα νέο Εικοσιένα.  

                                                                              ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ: ΠΩΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΓΑΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

      Επέτειος σήμερα, της 4ης Αυγούστου 1936, της ημέρας που ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, κράτησε στα χέρια του τα ηνία του Ελληνικού Κράτους, απέτρεψε την ένοπλη κομμουνιστική εξέγερση και εγκαθίδρυσε ένα Εθνικό Κράτος, το οποίο αναμόρφωσε την Ελλάδα εκείνων των χρόνων και έβαλε τα θεμέλια για το μεταπολεμικό Κράτος. 
      Και τι δεν κατάφερε η Εθνική Κυβέρνηση Μεταξά: πλήρη ανοικοδόμηση του κράτους σε όλους, κυριολεκτικά, τους τομείς. Στα εργασιακά, στα οικονομικά, στα έργα υποδομής, στην δικαιοσύνη, στην υγεία, στην παιδεία. Όλοι οι τομείς άνθισαν και προόδευσαν. 

      Ειδικά δε στα στρατιωτικά, ο Μεταξάς, εισήγαγε καινοτομίες, υποδομές και εκπαίδευση. Έφτιαξε την γραμμή των οχυρών, την γραμμή Μεταξά, η οποία και δεν έπεσε, ποτέ. Ο Ελληνικός στρατός έγραψε παγκόσμια ιστορία, σταματώντας τον Άξονα και πετυχαίνοντας τις πρώτες νίκες εναντίον του. Όλα αυτά λίγο πολύ τα έχουμε ξαναγράψει και αναλύσει.
      Σήμερα όμως, στην επέτειο ανάληψης της εξουσίας από τον Μεταξά, θέλω να σας παρουσιάσω ένα άρθρο του, από τα 1934, όταν Μεταξάς και Βενιζέλος είχαν ανταλλάξει μάχες επιχειρημάτων, μέσω των εφημερίδων.
      Έχει σημασία να αναφερθούμε σε εκείνη την εποχή, διότι φαίνεται (και από εδώ) ότι ο Ιωάννης Μεταξάς, δεν ήταν ένας τυχαίος πολιτικός αλλά ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε με σταθερές απόψεις, τις περισσότερες φορές σωστές και μελετημένες, σε όλη την ζωή του. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ήταν μια φυσική συνέπεια, στην ζωή ενός άνδρα, αφιερωμένου στην Ελλάδα. 
      Δείτε παρακάτω, με τι ακράδαντα επιχειρήματα ξεσκεπάζει τον καιροσκόπο και εξουσιομανή Βενιζέλο που δεν δίστασε και φέρει εντός Ελληνικού εδάφους ξένα στρατεύματα, για να υπηρετήσει τα πολιτικά συμφέροντα της "Αντάντ".

Πώς ό Βενιζέλος προσεκάλεσε

τους Άγγλογάλλους εις Θεσσαλονίκην

ΤΟ 2Ιον ΑΡΘΡΟΝ ΤΟΥ ΙΩΑΝ. ΜΕΤΑΞΑ - 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1934

Η «ΣΚΛΗΡΗ ΔΙΑΜΑΧΗ» ΤΟΥΡΚΙΑΣ – ΔΥΣΗΣ

    Η μόνη πραγματική αντίθεση, το μόνο (ίσως) μη συμφωνημένο, άρα πραγματικό σημείο αντιπαράθεσης της Τουρκίας με τη Δύση, είναι το κουρδικό. Όλη η υπόλοιπη εικόνα σε αυτή την υποτιθέμενη κόντρα είναι μια τεράστια απάτη, αγγλιστί fake (φενάκη).

 

     Την ίδια στιγμή που αλληλοεκτοξεύονται μεγαλόστομες κατηγορίες και ανταλλάσσονται αυστηρά προειδοποιητικά μηνύματα συγκρουσιακού χαρακτήρα και υψηλής έντασης, την ίδια στιγμή όλα μένουν στα λόγια και όλες οι βασικές λειτουργίες συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης συντελούνται άψογα.

 

Πρόσφατα, από αμερικανικής πλευράς έχει αρχίσει να διαδίδεται, ότι αν η Τουρκία πάρει τους S-400 δεν θα της χορηγηθούν τα F-35. Προσωπικά πιστεύω ότι θα πάρει και τα δυο οπλικά συστήματα και μάλιστα αν καταφέρει να αποκτήσει τους S-400 το ΝΑΤΟ θα της χρωστάει μεγάλη ευγνωμοσύνη. Δεδομένου ότι θα μπορέσει να τσεκάρει από πρώτο χέρι τις δυνατότητες αναχαίτισης του F-35 από το κυριότερο ρωσικό αντιαεροπορικό   σύστημα. Εν προκειμένω δηλαδή η Τουρκία είναι «λαγός» της Δύσης και τα «αλληλογαυγίσματα» είναι προπέτασμα καπνού.

 

Ο ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ

Είναι αρκετά κοινότυπο πλέον να αναφέρεται κάποιος στον πάγια αντεθνικό – ανθελληνικό χαρακτήρα των θέσεων της αριστεράς, τον οποίο αυτή επιχειρεί να αποχαρακτηρίσει ως τέτοιο, παρουσιάζοντας τα εθνικά θέματα σαν μέρος των επιδιώξεων του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου τις οποίες υποτίθεται ότι  αντιμάχεται. Επειδή ωστόσο τελευταία υπάρχει μια τάση να διαχωρίζεται από κάποιους η «παλιά καλή - πατριωτική αριστερά» από την αριστερά που σήμερα διαχειρίζεται την κρατική εξουσία έχοντας δήθεν πουλήσει τις γνήσιες αρχές του μαρξισμού – λενινισμού, αξίζει να δούμε ένα αποκαλυπτικό για τη φύση της αριστεράς ιστορικό ντοκουμέντο, το οποίο καμία αριστερά δεν έχει καταδικάσει. Ούτε η «καλή παλιά», ούτε η «νέα ξεπουλημένη».

 

Το 1931 λοιπόν, η 4^η Ολομέλεια της Κ.Ε του ΚΚΕ, στην πολιτική της απόφαση,  αναφέρει:  «Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό, που κατέκτησε δια της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες (Μακεδονία και Θράκη) ...  Το Κ.Κ της Ελλάδας διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού, για τη Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση …» («Το ΚΚΕ, Επίσημα κείμενα», τόμος 3^ος, 1929 - 1933, Πολιτικές και Λογοτεχνικές εκδόσεις 1966, σελ. 326 - 327).