"Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΚΛΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΡΑΜΜΙΚΗ
Ο Έβολα απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε έννοια ιστορικής
γραμμικότητας. Ούτε ο άνθρωπος, ούτε η φύση προχωρούν με γραμμικό τρόπο. Η ιστορία
δεν συνεχίζει σε μιαν ευθεία γραμμή προόδου από το πρωτόγονο στο σύγχρονο, με
δήθεν κορυφαίο σημείο της, την σύγχρονή μας τεχνολογική φάση του «Δυτικού»
πολιτισμού. Μάλλον, με την αλληλοδιαδοχή των κοσμικών εποχών ο άνθρωπος εξέπεσε
από μια «προτέρα υψηλή κατάσταση».
Ο Έβολα επικαλείται πως αυτή η ανορθόδοξη ερμηνευτική
παράδοση της Ιστορίας προέρχεται από πολυάριθμους πολιτισμούς, οι οποίοι
δηλώνουν πως οι πρωταρχική κατάσταση του ανθρώπου απείχε πολύ από το να είναι
ζωώδης ή πιθηκοειδής, τουναντίον ήταν «παραπάνω
από ανθρώπινη». Η τωρινή κατάσταση του ανθρώπου είναι συνεπώς «μια θλιβερή υποβάθμιση και συνάμα ένας φρικτός
εξευτελισμός».
Αντίθετα προς τους συμβατικούς ιστορικούς, ο Έβολα θεωρεί
πως η Αναγέννηση αποτελεί το σημείο έναρξης της παρακμής του «Δυτικού»
πολιτισμού, το εναρκτήριο σημείο του θριάμβου του ορθολογισμού επί του πνεύματος,
θριάμβου ο οποίος οδήγησε έως τις μέρες μας στην κλιμακωτή άνοδο και κυριαρχία
του υλισμού.
Κατά την διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου, η παραδοσιακή σοφία
μεταφέρθηκε και στηρίχθηκε από μυστικές εταιρείες όπως οι Ροδόσταυροι. Σ’
αντίθεση μ’ αυτές τις εταιρείες ήσαν εκείνες οι δυνάμεις που υποστήριζαν τα
λογοκρατούμενα και ορθολογιστικά δόγματα μέσω των Ιλλουμινάτων και των Μασόνων,
οι οποίοι στάθηκαν εξαιρετικά ισχυροί και σημαίνοντες παράγοντες στην υπόθαλψη της
γαλλικής, της αμερικανικής και άλλων περιφερειακών επαναστάσεων.
Με την άνοδο του υλισμού, από-ιεροποιήθηκε το οτιδήποτε,
συμπεριλαμβανομένων και των καστών πάνω στις οποίες βασίσθηκε η παραδοσιακή
κοινωνική τάξη. Υπήρξε μια «βαθμιαία
μεταστροφή και μετατόπιση της ισχύος από τον πολεμιστή στον έμπορο και στις κεφαλαιοκρατικές
ολιγαρχίες», που αντικατέστησαν τους θεϊκούς ιερείς – βασιλείς.
Το αποτέλεσμα
ήταν μια αυξανόμενη αποανθρωποποίηση. Ο Έβολα αναφέρεται στην εξύμνηση του
σύγχρονου ανθρώπου όπως παρουσιάστηκε επ’ ονόματι της επιστήμης μέσα από τις σύγχρονες
ιδεολογίες περί προόδου και εξέλιξης. Αυτό σήμανε την εγκατάλειψη των «παραδοσιακών
αληθειών» που εμφορούνταν από την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος έχει «υπερβατική
προέλευση».
Έτσι : «… η Δύση δεν
πιστεύει πλέον στην αριστοκρατία της καταγωγής, αλλά στο διανόημα πως ο
πολιτισμός εκπηγάζει από την βαρβαρότητα, η θρησκεία από την δεισιδαιμονία, ο
άνθρωπος από το ζώο, η σκέψη από την ύλη και κάθε πνευματική μορφή προέρχεται
από την εξιδανίκευση, τον εξευγενισμό ή την αντιμετάθεση της ίδιας ουσίας η
οποία δημιουργεί το ένστικτο, την λιβιδώ – ηδυπάθεια, τα συμπλέγματα…»
Το αποτέλεσμα της διήθησης που προξένησε αυτή η εξελικτική
γραμμικότητα, σε κάθε διάσταση της διανοητικής αναζήτησης του ανθρώπου υπήρξε
καταστροφικό, ανατρέποντας «κάθε αξία» και «από-ιεροποιώντας» την ανθρωπότητα."
JULIUS EVOLA - ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ -
ΜΕΡΟΣ 'Α ΤΕΥΧΟΣ 1 -
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΡΙΜΟΡΦΟΣ