Ιωάννης Συκουτρής, Φιλοσοφία της Ζωής, ο Ηρωικός Τρόπος Ζωής:
Η ηρωική αντίληψις της Ζωής αναχωρεί
από την αρχήν, οτ’ η Ζωή είν’ ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και
χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων,
εναντίον του εαυτού μας…
…Εις την
ετοιμότητα του κινδύνου σύρει τον ηρωικόν άνθρωπον με ακαταμάχητον έλξιν η
αισθητική, θα έλεγα, γοητεία του κινδύνου, η συναίσθησις ότ’ είναι προνόμιον
των εκλεκτών (όχι καθήκον ή πράξης φιλανθρωπίας) να συντρίβονται υπέρ των
άλλων, υπό των άλλων – το πολυτιμότερον προνόμιον!
…Η έντονος
αυτή ζωή είναι κατ’ ανάγκην πολυμερής, τόσον πολυμερής, ώστε να την ευρίσκουν
πολυπράγμονα όσοι μετρούν τον πλούτον των εκλεκτών φύσεων με την πενίαν της
ιδικής των, όσους δεν αφήνει ο φθόνος ν’ αναγνωρίσουν εις έναν σύγχρονόν των
τον όλβον των αγαθών, που δεν έχουν εκείνοι…
…Πράγματι ο
πόλεμος και ο κίνδυνος είναι το στοιχείον του, η απαραίτητος τροφή του. Ο πόλεμος λέγω και η νίκη, όχ’ η επιτυχία.
Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε νίκη, είναι νίκη εξωτερική…