ΑΠΟΨΗ: Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Από το δυστοπικό βιβλίο του Webster Tarpley

Η  ΕΝΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ («The Venetian Conspiracy»)

«Περίοδοι της ιστορίας οι οποίες χαρακτηρίζονται, όπως αυτή που ζούμε, από τη σπασμωδική αστάθεια των ανθρωπίνων θεσμών, αποτελούν μιαν ιδιαίτερη πρόκληση για όσους προσπαθούν να στηρίξουν τις ενέργειές τους στην επαρκή και αυθεντική γνώση της ιστορικής διαδικασίας. Τέτοιες γνώσεις μπορούν να προέλθουν μόνον από την θεώρηση της ιστορίας  ως νόμιμης αλληλεπίδρασης ανταγωνιζομένων συνωμοσιών που φέρουν αντιμέτωπους τους Πλατωνιστές ενάντια στους επιστημολογικούς και πολιτικούς τους αντιπάλους

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποκτήσετε μια εικόνα για τέτοια θέματα παρά μέσω της μελέτης της ιστορίας της ενετικής ολιγαρχίας, που αποτελεί το κλασικό παράδειγμα του ολιγαρχικού δεσποτισμού και του κακού, εκτός της Άπω Ανατολής.

Η Βενετία αυτοαπεκαλείτο «Γαληνοτάτη Δημοκρατία» (Serenissima Republica), αλλά δεν ήταν καθόλου κατανοητή ως δημοκρατία σε έναν Αμερικανό, όπως τονίζει εύστοχα ο μυθιστοριογράφος Τζέημς Φένιμορ Κούπερ (James Fenimore Cooper) στον πρόλογο του μυθιστορήματός του «The Bravo». Αλλά τα απειλητικά της θεσμικά ιδρύματα παρείχαν μια απαράμιλλη συνέχιση της πλέον αποτρόπαιης ολιγαρχικής κυριαρχίας επί δεκαπέντε αιώνες και περισσότερο,  σε ιστορικούς όρους, από τα χρόνια της ετοιμοθάνατης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Δύση έως τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Η Βενετία μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος μεταφορικού ιμάντα, που μετέφερε ακριβώς τις λοιμώξεις της Βαβυλώνος από την παρακμιακή αρχαιότητα στον κόσμο των σύγχρονων κρατών.

Η βενετσιάνικη συνέχεια, περισσότερη από μιάμιση χιλιετία είναι, καταρχάς, η συνέχεια των ολιγαρχικών οικογενειών και της κυβέρνησης που υπήρξε υποχείριό τους, αλλά ακόμη περισσότερο είναι η αδυσώπητη εφαρμογή μιας χαρακτηριστικής μεθόδου πολιτικής δεινότητας και πολιτικής ασφαλείας - πληροφοριών. Η Βενετία, που δεν ξεπέρασε ποτέ μερικές εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους, ανήλθε τον 13^ο  αιώνα σε καθεστώς Μεγάλης Δυνάμεως και διετήρησε το καθεστώς της αυτό μέχρι την Ειρήνη της Βεστφαλίας το 1648, χάρη στο εξόχως ανεπτυγμένο σύστημα πρεσβειών, εσωτερικών και εξωτερικών πληροφοριών  και  σχετικών  επιχειρησιακών δυνατοτήτων.

ΑΣΚΗΤΙΚΗ: Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

Η Κραυγή κηρύχνει μέσα σου επιστράτεψη. 
Φωνάζει: «Εγώ η Κραυγή, είμαι ο Κύριος ο Θεός σου! Δεν είμαι καταφύγι. Δεν είμαι σπίτι κι ελπίδα. Δεν είμαι Πατέρας, δεν είμαι Γιός, δεν είμαι Πνεύμα. Είμαι ο Στρατηγός σου! Δεν είσαι δούλος μου μήτε παιχνίδι στις απαλάμες μου. Δεν είσαι φίλος μου, δεν είσαι παιδί μου. Είσαι ο σύντροφός μου στη μάχη.

Κράτα γενναία τα στενά που σου εμπιστεύτηκα· 
μην τα προδώσεις! Χρέος έχεις και μπορείς στο δικό σου τον τομέα να γίνεις ήρωας. Αγάπα τον κίντυνο. Τι είναι το πιο δύσκολο; Αυτό θέλω! Ποιο δρόμο να πάρεις; Τον πιο κακοτράχαλον ανήφορο. Αυτόν παίρνω κι εγώ· ακλούθα μου!
Να μάθεις να υπακούς. Μονάχα όποιος υπακούει σε ανώτερό του ρυθμό είναι λεύτερος.

Να μάθεις να προστάζεις. 
Μονάχα όποιος μπορεί να προστάζει είναι αντιπρόσωπός μου απάνω στη γης ετούτη. Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.
Ν’ αγαπάς τον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του σον αγώνα. Μη ζητάς φίλους· να ζητάς συντρόφους!

Να ’σαι ανήσυχος, 
αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση.
Πού πάμε; Θα νικήσουμε ποτέ; Προς τι όλη τούτη η μάχη;
Σώπα! Οι πολεμιστές ποτέ δε ρωτούνε!»

Νίκος Καζαντζάκης

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ

Η πρόσφατη δολοφονική επίθεση τζιχαντιστών σε μουσουλμανικό τέμενος στην Χερσόνησο του Σινά (Αίγυπτος) που κόστισε την ζωή 300 και πλέον ανθρώπων μας δίνει την ευκαιρία για την κατωτέρω σύντομη ανάλυση, μια ανάλυση που έχει ως σκοπό  την ερμηνευτική θεώρηση της δολοφονικής ιδεολογίας των τζιχαντιστών, καθώς  και τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας.

Σύμφωνα με μελετητές των ισλαμιστικών κινημάτων και της μουσουλμανικής θρησκείας η ιδεολογία των τζιχαντιστών (η ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους) εδράζεται και εκπορεύεται από τον σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Αμπντέλ Βαχάμπ, τον ιδρυτή του Βαχαμπισμού που σήμερα είναι η κυρίαρχη θρησκεία της Σαουδικής Αραβίας και των μοναρχιών της Αραβικής Χερσονήσου γενικότερα, αν και η επιρροή της στην υπόλοιπη Μέση Ανατολή δεν είναι μεγάλη. Πρόκειται περί μίας άκρως ορθόδοξης και άκρως συντηρητικής θρησκευτικής αίρεσης του εξτρεμιστικού Ισλάμ, χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν

Robert Brasillach: Ο ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

Σε είδαμε το κατώφλι να διαβαίνεις

σε είδαμε το μέτωπό σου να γυρίζεις

σε είδαμε στη μελανή τη νύχτα να πηγαίνεις

να προχωράς τους διαδρόμους να διασχίζεις.

Εμείς σε είδαμε όπως και τόσους άλλους

στης κρίσεως την ώρα, έξω απ’ τα τείχη μακριά

ας ήταν δικοί μας ή με τους αντιπάλους

όλοι τους χαθήκανε τόσο αδερφικά.

«Οι περιφερειακές και παγκόσμιες διασυνδέσεις της Σαουδικής Αραβίας»

Με  αφορμή τα πρόσφατα δρώμενα και τεκταινόμενα στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική σκηνή της Σαουδαραβίας, που αντανακλούν σε ευρύτερο  διεθνοπολιτικό επίπεδο, παρατίθεται μια ενδελεχής συνοπτική ανάλυση.  

Εισαγωγή

Η Σαουδική Αραβία έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό δίκτυο περιφερειακών και τοπικών πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών σχέσεων που ενσωματώνουν μια κοινή ακραία θρησκευτική συγγένεια. Ως αποτέλεσμα, παρά τη φήμη της ως καθυστερημένη δεσποτική κληρικαλιστική μοναρχία με εξαιρετική εξάρτηση από τις πωλήσεις πετρελαίου, έχει γίνει μια θανατηφόρα πολιτική δύναμη στη Μέση Ανατολή αλλά και πέρα από αυτήν.

Για να κατανοήσουμε τη δυναμική και τις προβολές της δύναμης της Σαουδικής Αραβίας, είναι σημαντικό να εντοπίσουμε και να αναλύσουμε πώς χρησιμοποιεί τα στρατιωτικά, θρησκευτικά και οικονομικά όπλα της.

Σαουδική Αραβία: Γήρανση και μισθοφορική προστασία

Η Σαουδική Αραβία χρηματοδότησε και υποστήριξε βίαιους μισθοφορικούς στρατούς στη Συρία, στο Ιράκ, στη Σομαλία, στην Υεμένη, στη Λιβύη, στο Λίβανο, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στις Φιλιππίνες, στη Μαλαισία και πολλές άλλες χώρες της Ασίας και της Αφρικής.

Ο αδιάλλακτος βαχαμπιστικός κλάδος του σουνιτικού Ισλάμ και οι εμπορικοί μισθοφόροι του δρουν ώστε να ανατρέψουν και να καταστρέψουν τα αραβικά καθεστώτα και τις κοινωνίες που έχουν ανεξάρτητη σύγχρονη, εθνικιστική και κοσμική ηγεσία ή ασκούν πολυεθνική ή πολυθρησκευτική ανοχή. Επίσης, στοχεύουν ενάντια σε δημοκρατίες με κυβερνήσεις της πλειοψηφίας των Σιιτών, οι οποίες αντιτίθενται στη  Σαουδική- Βαχαμπιστική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή.

Ο στόχος της Σαουδικής Αραβίας είναι να καταστρέψει

ΗΡΩΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ Friedrich Nietsche

Μ’ αρέσει εκείνος που πετά χρυσά λόγια πριν από τα έργα του και που κάνει όλο και περισσότερα απ’ όσα υπόσχεται.

Ο δημιουργός Εαυτός δημιούργησε την υπόληψη και την περιφρόνηση, δημιούργησε τη χαρά και τον πόνο. Το δημιουργό κορμί δημιούργησε το πνεύμα, σαν χέρι της θέλησής του.

Έναν άλλο καιρό σκέφτονταν να γίνουν ήρωες, τώρα δεν είναι παρά χαροκόποι. Μια θλίψη κι ένα ρίγος τους είναι σήμερα ο ήρωας. Μα σ’ εξορκίζω στην αγάπη μου και στην ελπίδα μου, μη πετάξεις τους ήρωες απ’ την ψυχή σου! Κράτησε ιερή την πιο υψηλή ελπίδα σου.
Δε θέλουμε να μας λυπούνται οι χειρότεροι εχθροί μας, ούτε κι εκείνοι από καρδιάς αγαπούμε.

Βλέπω πολλούς στρατιώτες – θέλω να δω πολλούς πολεμιστές! 

Ομοιόμορφη είναι η στολή που φοράνε – ας μην ήταν ομοιόμορφο ότι κρύβουν μ’ αυτήν! 
«Τι είναι καλό;» ρωτάτε.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

…Βάζοντας τα δικαιώματα του αφηρημένου «ατομικού ανθρώπου» πάνω από τις κοινοτικές συγγένειες, η ιδεολογία των δικαιωμάτων του ανθρώπου ενώνεται με την τάση του φιλελευθερισμού να σβήνει το παρελθόν και να αποκληρώνει το μέλλον, στο όνομα ενός «αιώνιου παρόντος»…

…Δεν υπάρχει έννοια ελευθερίας γενική και αφηρημένη, αλλά ελευθερίες, αρθρωμένες σύμφωνα με την ιδιαίτερη φύση των όντων (Ιούλιος Έβολα) Δεν υπάρχει ελεύθερη θέληση υπό αφηρημένη έννοια. Υπάρχουν μόνο θελήσεις, κινούμενες από δυνάμεις που συνδέονται με σχέδια, σκοπούς κι επιδιώξεις…

…Οι συντάκτες της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
του 1948 ήσαν

Ιωάννης Πολέμης : Τι είναι η Πατρίδα μας;

Τι είν' η Πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;

Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;

Μην είν' ο ήλιος της που χρυσολάμπει;

Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;

Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι

και κάθε χώρα της με τα χωριά;

κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει

κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;

Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα

αρχαία μνημεία της χρυσή στολή

που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα

μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί;

Όλα Πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα

και κάτι που 'χουμε μες την καρδιά

και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα

και κράζει μέσα μας: Εμπρός παιδιά!

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: Η ΣΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΟ ΔΙΕΠΑΦΗΣ ΠΟΥΤΙΝ-ΤΡΑΜΠ;

Όποιος παρακολουθεί τα ελεγχόμενα από σιωνιστικούς κύκλους ΜΜΕ της χώρας μας γνωρίζει εκ των προτέρων, μπορεί να προβλέψει με ευκολία, την συμπεριφορά τους σε ειδήσεις που δεν βολεύουν τα αφεντικά τους.

Πριν μερικές ημέρες στο περιθώριο της συνόδου κορυφής APEC (Asia Pacific Economic Cooperation), που πραγματοποιήθηκε στο Βιετνάμ, ο Πούτιν συναντήθηκε με τον Τραμπ. Μετά την συνάντηση εξεδόθη κοινή δήλωση των δυο ηγετών σχετικά με την κρίση στην Συρία και την αντιμετώπιση της. Στην σημαντική αυτή δήλωση Πούτιν και Τραμπ επιβεβαίωσαν την δέσμευση τους απέναντι στην εθνική κυριαρχία της Συρίας, την ανεξαρτησία της και την εδαφική της ακεραιότητα. 

Όπως ήταν αναμενόμενο οι δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια του Σόρος και των άλλων σιωνιστικών κέντρων μηντιακής εξουσίας απέκρυψαν

ΑΠΟΨΗ: Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Η αποδόμηση του Έθνους στις μέρες μας, εφαρμόζεται ολοκληρωτικά, κι είναι εμφανέστερη από πότε.

Το τρίπτυχο πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, αποδομείται μεθοδικά, στο βωμό του εικονικού προοδευτισμού - ελευθερίας - δημοκρατίας.

Βαλλόμαστε από εγχώρια και ξένα κέντρα αποφάσεων, ταγμένα στην ιδεολογία της πολιτική ορθότητας. Μια ιδεολογία που πρωτοεμφανίστηκε στην «Σχολή της Φρανκφούρτης», λίγο μετά το τέλος του Α’ Π.Π. κι αποτελεί ένα κράμα μαρξισμού - φροντισμού.

Η κοινωνία πρέπει να φτάσει σε απελπισία χρησιμοποιώντας το σεξουαλικό ένστικτο ως μέσο καταστροφής, με αποτέλεσμα να προκληθεί μια σοσιαλιστική επανάσταση. Οι εμπνευστές της πολιτικής ορθότητας, ήταν κυρίως Ιουδαίοι και πρωτεργάτης αυτών ο Χέρμπερτ Μάρκουζε.

Με οχήματα τις διάφορες μειονότητες, που συμπλέουν με τις αριστερές τους ιδέες [μουσουλμάνοι-ομοφυλόφιλοι-χρήστες ναρκωτικών ουσιών-τσιγγάνους] προσπαθούν να προάγουν την κοινωνική επανάσταση τους. Οι μειονότητες που δεν συμπλέουν μ αυτούς, πολεμιούνται και βαπτίζονται συντηρητικές. Εξ ου και ο προσδιορισμός τους, σαν αριστερά της προόδου.

Η «Σχολή της Φρανκφούρτης» θέτει σαν στόχους, έξι βασικά βήματα:

      1.    Την δημιουργία νόμων κατά του ρατσισμού.

      2.    Την διδασκαλία του σεξ - ομοφυλοφιλίας τα παιδιά, από μια υπονομευμένη εκπαίδευση.

      3.    Την άκρατη μετανάστευση για την καταστροφή της εθνικής ταυτότητας.

      4.    Την εξάρτηση από το κράτος μέσο κοινωνικών παροχών.

      5.    Την διάλυση της οικογενείας

      6.    Την νομιμοποίηση τον ναρκωτικών

Για να περάσει όλα τα παραπάνω η Σχολή, θα χρειαστεί εκδοτικούς οίκους, ΜΜΕ, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες μεγάλου βεληνεκούς και ανθρώπους του πνεύματος (σε εισαγωγικά).

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά....;

Σύμφωνο συμβίωσης, προσδιορισμός ταυτότητας φύλου, υιοθεσία ομοφύλων ζευγαριών, αθρόα εισβολή μεταναστών, αθρόα παροχή κοινωνικών επιδομάτων αλληλεγγύης, επιτάχυνση διαδικασίας διαζυγίων, αποποινικοποίηση ελαφρών ναρκωτικών, περιθωριοποίηση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, δαιμονοποίηση του Έθνους, δίωξη των Εθνικιστών, αποδόμηση του Κράτους, υποταγή σε εντολές ξένων κέντρων.

Τα παραπάνω αποτελούν η θα αποτελέσουν πυλώνες πολιτικής και στο άμεσο μελών νομοθετήματα του τόπου.

Τα περισσότερα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου ψηφίζουν μεθοδικά ολόκληρα νομοσχέδια η παραγράφους, των φρικτών αυτών νόμων.

Στην συνέχεια, την σκυτάλη παίρνουν εκείνοι που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη… Καλοσχεδιασμένο και αποδοτικό…  

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ αποτελεί τον μοναδικό σύνδεσμο όλων εκείνον που αντιστέκονται στην κοινωνικοπολιτική λαίλαπα που κατατρώει της σάρκες του Έθνους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το όνομα του Κινήματος «Λαϊκός Σύνδεσμος».

Το σώμα των Συναγωνιστών του Κινήματος με μπροστάρη τον Γενικό Γραμματέα του συνδέσμου Ν. Γ. Μιχαλολιάκο, καθώς και τους εκλεγμένους Συναγωνιστές, μάχεται καθημερινά τόσο από τα έδρανα της βουλής, όσο και στα πεζοδρόμια. Για να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας, και να την παραδώσουμε στης επόμενες γενιές έτσι όπως τα Ιερά και τα Όσια της Φυλής επιτάσσουν!

Ο καθένας μας έχει χρέος να συνδράμει με όλες του τις δυνάμεις στον Αγώνα τον Καλό.

Υπέρ Βωμών και Εστιών, Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος!

ΖΉΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ - ΖΉΤΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - ΖΉΤΩ Η ΝΙΚΗ

--Μιλτιάδης

"ΕΠΙΒΟΥΛΗ & ΑΠΟΤΥΧΙΑ" ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Από το βιβλίο του Καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Howard Δημ. Κούσουλα  «Επιβουλή και Αποτυχία-Ιστορία του ΚΚΕ 1918-1949» 

Εδάφιο ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

«......Στούς μήνες πού ακολούθησαν μετά τό Εκτακτο Συνέδριο, η θέσις της ομάδος πού ήταν υπέρ της Κομιντέρν ενισχύθηκε σημαντικά από τήν άφιξι καί νέων βετεράνων κομμουνιστών άπό την Μ. Ασία. Αυτοί οι κομμουνισταί είχαν σαν καύχημα ότι είχαν παίξει «πρωτεύοντα» ρόλο στήν διασπορά πανικού και στήν δημιουργία συγχύσεως στίς τάξεις του Ελληνικού Στρατού κατά την διάρκεια των κρισίμων ήμερων του Αυγούστου 1922, όταν ο Τουρκικός Στρατός διέσπασε τίς 'Ελληνικές γραμμές. Είχαν σχηματίσει ενα «Κεντρικό Συμβούλιο των Κομμουνιστών Στρατιωτών της Γραμμής των Πρόσω» καί είχαν θέσει ως σκοπό τους την υπονόμευση του ηθικού των Ελλήνων στρατιωτών.

Επίπλέον δέ επεδίωξαν νά θέσουν υπό τόν ελεγχόν των τό σύστημα των διαβιβάσεων καί επικοινωνιών του στρατοϋ, να επεκτείνουν καί αυξήσουν τόν αριθμό των με κατάλληλη στρατολογία καί νά προετοιμάσουν την παράλυσι τοϋ μετώπου στήν πιό κρίσιμη στιγμή. Οι εκρηκτικές αντιπολεμικές προκηρύξεις του «Συμβουλίου» μετεφέροντο από φυλάκιο σε φυλάκιο άπό κομμουνιστές ημιονηγούς. Καθώς ή υπηρεσία αντικατασκοπείας τοϋ Στρατού διατηρούσε μαλλον πενιχρά μητρώα, πολλοί κομμουνισταί κατώρθωσαν να αποσπασθούν σέ κέντρα διαβιβάσεων του μετώπου.

Δικαιολόγησαν  τίς ένέργειές των μέ τόν ισχυρισμό ότι ακολουθούσαν άπλώς τη γραμμή τής Σοβιετικής Κυβερνήσεως, πού υπεστήριζε άνοιχτά τό καθεστώς του Μουσταφά Κεμάλ σύμφωνα μέ τούς όρους της Τούρκο-Σοβιετικής Συνθήκης του 1921. Σύμφωνα μέ μια πρόσφατη Σοβιετική δήλωσι, δημοσιευθείσα στην «Πράβδα», η Σοβιετική κυβέρνησις έδωσε τότε στους Τούρκους δέκα έκατομμύρια χρυσά ρούβλια .(....)»

Φυσικά τα γνωρίζουμε, αλλά όταν βλέπουμε ντοκουμέντα να τα καταγράφουν, είναι πάντοτε συγκλονιστικό...

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ»

Από το βιβλίο «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ»,          

Έκδοση εφημερίδος «Στόχος», Νοέμβριος 1996 

ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΑΓΕΝΝΗΤΟΣ

«Εσύ που τότε ήσουν αγέννητος ή σε ηλικία που δεν μπορούσες να εκτιμήσης τα γεγονότα, μάθε τα παρακάτω και σκέψου πάνω σ' αυτά. Σκέψου και συ που έζησες τα γεγονότα των ημερών εκείνων, ξέρεις την αλήθεια, αλλά τρέχεις τώρα με τα πονώ και τις ντουντούκες και δέχεσαι όλες τις ψευτιές και τα καραγκιοζιλίκια, για να μην πουν πως δεν είσαι "προοδευτικός" και «δημοκράτης».

Το Νοέμβριο του 1973, υπήρχε μια Κυβέρνηση που είχε πάρει την εξουσία πριν

6 1/2 χρόνια. ΤΩΡΑ, διάφοροι από εκείνους που έκαναν τότε "τούμπες" και την προσκύναγαν-για να πάρουν μια θεσούλα-λένε πως η Κυβέρνηση εκείνη «δεν ήταν νόμιμη».

Πώς δεν ήταν όμως, όταν, ΣΗΜΕΡΑ, εφαρμόζονται όλοι οι νόμοι της και τηρούνται οι διεθνείς συνθήκες που είχε υπογράψει; Πήγαινε μια μέρα στην Βουλή και ρώτα όλους τους βουλευτές να σου πουν τι δουλειά έκαναν στο διάστημα '67-'73, τι βαθμούς πήραν (αν ήταν υπάλληλοι, αξιωματικοί κ.λπ.), τι περιουσία απόκτησαν κ.λπ., κ.λπ. και μετά πήγαινε στην Εθνική Βιβλιοθήκη να διαβάσεις τις εφημερίδες (ΟΛΕΣ) της εποχής εκείνης. Θα διδαχτείς, πολλά και θα σιχαθής περισσότερα και πολλούς.

Οι κάπηλοι του «Πολυτεχνείου»

«Οι Γάτες τ᾿ Άϊ-Νικόλα»

Τὸν δ᾿ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνωδεῖ θρῆνον Ἐρινύος αὐτοδίδακτος ἔσωθεν θυμός, 

οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος.

«ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ» ΑΙΣΧΥΛΟΥ

Κατά την μετάφραση του μεγάλου Ιωάννη Γρυπάρη

«Με δίχως λύρα, ψάλλει αυτοδίδακτη η καρδιά μου των Ερινύων το θρήνο και γω δεν έχω αλάκερο το καλό θάρρος της ελπίδας.»

«Φαίνεται ο Κάβο-Γάτα...», μου είπε ο καπετάνιος δείχνοντας ένα χαμηλό γιαλό μέσα στο πούσι τ᾿ άδειο ακρογιάλι ανήμερα Χριστούγεννα, «... και κατά τον Πουνέντε αλάργα το κύμα γέννησε την Αφροδίτη λένε τον τόπο Πέτρα του Ρωμιού. Τρία καρτίνια αριστερά!» Είχε τα μάτια της Σαλώμης η γάτα που έχασα τον άλλο χρόνο κι ο Ραμαζάν πως κοίταζε κατάματα το θάνατο, μέρες ολόκληρες μέσα στο χιόνι της Ανατολής στον παγωμένον ήλιο

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο ΧΑΜΗΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΞΟΥ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η οικονομική καταστροφή, η κοινωνική διάλυση, το ανυπόληπτο πολιτικό σύστημα και η στρατιωτική αδυναμία είναι δεδομένα που δεν θα αφήσουν ανεκμετάλλευτα οι Τούρκοι, έστω και αν μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου 2015 κατά του Ερντογάν δημιουργήθηκαν σημαντικά κενά στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, τα οποία όμως πολύ σύντομα θα πληρωθούν.

Ιστορικά η Άγκυρα εκμεταλλεύτηκε πάντα τις «ευκαιρίες» για να επιβάλει εναντίον της χώρας μας τετελεσμένα γεγονότα και διεκδικήσεις. Το στοιχείο που δίνει στον εχθρό την αίσθηση της ευκαιρίας είναι το γεγονός της αδυναμίας της Ελλάδας τόσο σε πολιτικό, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Η επικίνδυνη

ΑΠΟΨΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ - ΑΝ.ΔΕΝΔΡΙΝΟΥ

…Με την «δημοκρατία», η έννοια της συλλογικής θελήσεως του Έθνους και της Φυλής χάθηκε, γιατί χάθηκε ο σεβασμός των μαζών προς την έννοια του κράτους. Το κράτος έχασε την ιστορική υπόστασή του. Έγινε ένας απλός εντολοδόχος μιας τυχάρπαστης «πλειοψηφίας» και υποδουλώθηκε στην αναζήτηση, την αναγνώριση και την κολακεία της. Από ηγέτης έγινε ουραγός. Με αυτή την παρηκμασμένη έννοια, οι «ηγέτες» έπαψαν να παίζουν τον απαραίτητο καθοδηγητικό ρόλο τους και έγιναν διαχειριστές και λογιστές μαζικών διεκδικήσεων, εισπράξεων και πληρωμών. Το κράτος έγινε ανώνυμη εταιρεία και οι ηγέτες μετακλητοί σύμβουλοι – διαχειριστές!

…Για την Εθνοκρατία δεν υπάρχει «μοιραία ροπή της ιστορίας»: Ο Μαρξιστικός «ιστορικός υλισμός», εκχύλισμα του Εκφυλισμού των Λημμάτων, ισχυρίζεται ότι δεν είναι η Συνείδηση των Ανθρώπων εκείνη που καθορίζει την Πραγματικότητα…

ΑΠΟΨΗ: Το κατηγορώ των νεκρών της Ναούσσης κατά του κομμουνισμού

Από το βιβλίο του Δημητρίου Θεοχαρίδη πρώην Υπουργού Εφοδιασμού «Το κατηγορώ των νεκρών της Ναούσσης κατά του κομμουνισμού» των εκδόσεων Γεωργιάδη, Αθήνα 1983

«(...) 'Όταν άρχισα να γράφω εις τον «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΟΡΡΑ» το χρονικό τού ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΚΕΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΣΗΣ απέβλεπα σε δυό στόχους. Κατ ‘  αρχήν να θυμίσω στο λαό μας τα εγκλήματα πού διέπραξε ό κομμουνισμός εις βάρος τού τόπου και εν συνεχεία να αποτρέψω το ιστορικό λάθος στο όποιο βιαζόντανε να φθάση ή πλειοψηφία τής Βουλής για να αναγνωρίση σαν  Εθνική  Αντίσταση τούς πιο στυγνούς εγκληματίες πού γνώρισε ποτέ ό τόπος. Γράφοντας το μαύρο χρονικό τής χαροκαμένης Νάουσας ήθελα να βοηθήσω κυρίως τούς νέους τής · Ελλάδος για να μάθουν αλήθειες, πού έντεχνα κρύβει ό κομμουνισμός και οι συνοδοιπόροι του και να αποκαλύψω στο δύσμοιρο λαό μας το πραγματικό προσωπείο εκείνων πού εμφανίζονται σήμερα σαν ήρωες, ενώ, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θά έπρεπε τουλάχιστον να μένουν στήν αφάνεια για να μην προκαλούν την οργή των θυμάτων τους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Εγκαινιάζουμε σήμερα, μιαν ενότητα, αναφοράς σε εξαιρετικές μορφές, Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών, που έδρασαν προστατευτικά κι ευεργετικά, για το Έθνος.

Στον πολιτικό πόλεμο, στην πολιτιστική  πάλη, στην μάχη των ιδεών με την γνώση και την σωστή χρήση της εθνικής γλώσσας  αποκτούμε -πέρα από την οποιαδήποτε ορθολογιστική λειτουργία- τον μεγαλύτερο συντελεστή γοητείας : την  εθνική γλώσσα, το ίδιο το γεγονός της Ελληνικής λαλιάς.
Γι’ αυτό και η φυσιολατρική και αγροτική λογοτεχνία αποκτά για εμάς τους Εθνικιστές ένα βαθύτερο υψηλό πολιτικό νόημα, εκφράζοντας τον ιδιαίτερο σύνδεσμο που υπάρχει ανάμεσα στον Έλληνα άνθρωπο και στην Ελληνική φύση».
Με την ευκαιρία της ημερομηνίας γέννησης ή θανάτου του κάθε σπουδαίου πατριώτη συγγραφέα, παρουσιάζουμε ένα ενημερωτικό σημείωμα που περιγράφει συνοπτικά την ζωή του υπενθυμίζοντας πώς είχε επιδράσει με το έργο του στις λαϊκές μάζες. Κάθε λογοτέχνης που κατόρθωσε να μας καλλιεργήσει το νου, ζωγραφίζοντας μέσα στους οικείους μας χώρους, πλάσματα αντιπροσωπευτικά της φυλής μας, βαθιά προσηλωμένα στη γενέθλια γη.

 Ένα επιμνημόσυνο σχόλιο για τον μεγάλο Κωστή Καρυωτάκη 

από τον Λεωνίδα Ηλιόπουλο

Η ποίηση του Κωστή Καρυωτάκη, η πολιτική φύση της οποίας είναι ξεκάθαρα και πρόδηλα  Εθνικιστική - όπως και αν την χαρακτηρίζουν ή την μυκτηρίζουν διάφοροι στρατευμένοι αντιπατριώτες φιλολογικοί ευνούχοι- περιέχει ιδιαιτέρως ρωμαλέα και επηυξημένα όλα εκείνα τα στοιχεία που οι φιλελεύθεροι ασπάλακες και οι μαρξιστικοί αρουραίοι του πεδίου της ελληνικής λογοτεχνίας  μέμφονται και εξορκίζουν ως «συντηρητικά» ή «αντιδραστικά».

ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΙΔΟΦΥΛΑΓΜΑ

Από το βιβλίο του εφέδρου Υπολοχαγού Δαυίδ Αντωνίου «Εθνικό Παιδοφύλαγμα», από τις εκδόσεις του Γενικού Επιτελείου Στρατού 1949

«(…) ΤΟ ΔΡΑΜΑ πού κλείνουν τα μικρά 'Ελληνόπουλα των παιδοπόλεων στην ψυχή τους αποτελεί την τραγικότερη ανθρώπινη έκ­φρασι.

Όλα κάτι έχουν να διηγηθούν, κάτι να προσθέσουν.

Παραθέτομε μόνον μερικά περιστατικά της ζωής των, πού φανερώνουν τα θηριώδη ένστικτα των εαμοσλαύων συμμοριτών, πού σκόρπισαν τον όλεθρο, την ερήμωσι και την καταστροφή....

Ο Γεώργιος Αθ. Βενέτης, μάρτυς αυτόπτης της μάχης της Γκιώνας και θηριώδους εκτελέσεως των τριάκοντα νηπίων, μας διη­γήθη με την γλώσσα της ειλικρινούς παιδικής αθωότητος τα έξης: - Οι συμμορίτες, κατά τον Απρίλιο, είχαν μαζέψει πολλά παιδιά από τα χωριά για να μας πάνε όπως έλεγαν, στη Βουλγαρία. Τη μέρα κρυβόμαστε στα δάση και τη νύχτα περπατούσαμε. Τις πρώτες μέρες τρώγαμε κάτι, αργότερα όμως μέναμε νηστικοί. Έτσι βρεθήκαμε στην κορυφή της Γκιώνας, όπου έγινε η μεγάλη μάχη. Στο δρόμο τα μικρά πού φώναζαν τα έπνιγαν με τα χέρια. Μόνος μου είδα τρία. Τα μεγαλύτερα τα έπνιγαν με τριχιά. Έτσι έπνιξαν τριάντα περίπου μικρά και τα πέταξαν ύστερα στων γκρεμνό. Δεν τολμούσαν να τα τουφεκίσουν, γιατί θά τούς άκουγε στρατός. Επί κεφαλής ήταν κάποιος με στρατιωτική στολή πού τον λέγανε Σκαφίδα και πού συνέχεια φώναζε και έβριζε.

Ο Παναγιώτης Μ. Κουτσουμπός από την Κάναρη αφηγείται : - Πριν από μερικούς μήνες ήρθαν στο χωριό μας συμμορίτες και πήραν μαζί με τη μητέρα μου και τις αδελφές μου - εξ ετών και οκτώ μηνών - και μας ωδήγησαν στη Γκιώνα. Σε μερικές μέρες πέθαναν τ' αδελφάκια μου από το κρύο. Δεν τρώγαμε τίποτε.

ΗΗηΗ μικρούλα Κούλα Κινδύνη του Βασιλείου από το Βελούχι είπε: - Καλύτερα να πεθάνω παρά να ξαναπάω εκεί επάνω στους κλέφτες. Στο βουνό που με πήρανε είδα πολλές γυναίκες και παιδιά να πεθαίνουν. Είδα μια γυναίκα να πνίγη το παιδί της, ύστερ' από διαταγή του καπετάνιου. Το μικρό φώναζε, έσκουζε από τον πόνο.

Ο Αλέκος Δρίβας, 10 χρόνων από την Καλοβάτα, διη­γήθη: - Μια μέρα ήρθαν αντάρτες στο χωριό μου και μας πήραν μαζί με την αδελφή μου. Στο δρόμο πού πηγαίναμε μας έλεγαν ότι θά περάσουμε καλά, ότι θά μας φέρουν αεροπλάνα και κανόνια, για να κτυπήσουμε τις πόλεις. Στη Γκιώνα, πού φθάσαμε, έγινε μια μεγάλη μάχη. Εκεί νικήθηκαν οι συμμορίτες και για να μην προδοθούν έπνιξαν πολλά μωρά.

Ο Ηλίας Μυρέας του Ιωάννου είπε : -'Εμένα με πήραν ένα βράδυ πού το κρύο ήτανε τσουχτερό. Στη Γκιώνα τραυματίσθηκα. Είδα με τα μάτια μου τούς αντάρτες πού έπνιγαν ομαδικά τα νήπια.

Ο Σωτήριος Κ. Μπαλής, ετών 6 από την Ευρυτανία, ορφανός από μάννα και πατέρα, με δάκρυα στα μάτια είπε : - Τη μητέρα μου την έσφαξαν μπροστά μου οι συμμορίτες.

Ο Σωτήριος Παπαλέξης, μόλις 9 χρονών από την Νεζερό της Ευρυτανίας, κατέθεσε ότι ό πατέρας του εσφάγη από τους εαμο­σλαύους. Έμειναν έτσι ορφανά αυτός και εξ ακόμη αδελφάκια του.

Η Παρασκευή Θ. Λώζου, εξ Ευρυτανίας, είδε με τα μάτια της να δένουν τα κτήνη τον πατέρα της στο δένδρο και να τον σφάζουν. (….)»

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: ΙΣΛΑΜ-ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Οι αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις είναι το ένα σκέλος της απειλής κατά της εθνικής μας κυριαρχίας, το άλλο σκέλος είναι η ασύμμετρη απειλή που εκπορεύεται από την αθρόα εισβολή ως επί το πλείστον ισλαμιστών λαθρομεταναστών. Η συμμετρική και ασύμμετρη απειλή σε συνδυασμό με την πρακτικά πτώχευση του κράτους και με το δυσμενές στρατιωτικό ισοζύγιο έναντι του εχθρού δημιουργεί ανυπέρβλητο υπαρξιακό πρόβλημα για την Ελλάδα, ουσιαστικά η Ελλάδα αντιμετωπίζει γεωπολιτική ασφυξία. Η Ελλάδα έχοντας καταρρεύσει οικονομικά και στρατιωτικά και έχοντας ανίκανη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εθνικού ακρωτηριασμού.

«Ο Σαλπιγκτής» - Γεώργιος Αθάνας

«Ο Σαλπιγκτής» - Γεώργιος Αθάνας

Στερνός απ' όλους δούπησε κι ο σαλπιγκτής στο χώμα.

Της σάλπιγγας του ο αντίπαλος δεν είχε σβήσει ακόμα.

Της Μικρασίας ξετρέχοντας τα πλάτη πέρα ως πέρα

πότε αντηχούσε σα λυγμός και πότε σα φοβέρα.

Άθαφτος λιώνει ο σαλπιγκτής μες' τις βροχές.

Παρέκει η σκουριασμένη σάλπιγγα πιστά του παραστέκει.

Με του χιονιού το σάβανο τους σκέπασε ο χειμώνας

κι ήταν βαρύς σαν κόλαση, μεγάλος σαν αιώνας.

Μα τι κι αν ήρθε η άνοιξη; Μέσα στο νέο χορτάρι

δε φαίνεται ούτε σάλπιγγα, ούτε σκεβρό κουφάρι.

Μόνο από νύχτα σε νυχτιά βγαίνει το φάντασμά του

και ψάχνει στα χαμόκλαδα να βρει τη σάλπιγγά του.

Μην αποκάμεις, Σαλπιγκτή, και μη λιγοπιστήσεις!

Χιλιάδες νύχτες θα διαβούν, νύχτες σιγής και φρίκης.

Μα θα 'ρθει, θά 'ρθει ένα πρωί που εσύ θα τους χτυπήσεις

με την παλιά σου σάλπιγγα τους νέους σκοπούς της Νίκης!

«ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ – H ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ»

«(….) Τα τελευταία χρόνια και αφού η Παγκοσμιοποίηση προσπαθεί να βρει την ταυτότητά της, αναπόφευκτα ανακύπτουν διάφορα ερωτήματα: Είναι άραγε αναγκαία η Παγκοσμιοποίηση; Τι είναι αυτό που οδηγεί τον κόσμο σ' αυτή την ιδέα και στην με κάθε μέσον πραγμάτωσή της ακόμη και με τη βία; Μια τυφλή βία που προέρχεται από το σύστημα το οποίο υποτίθεται ότι θέλει να εξαλείψει. Που θέλει τέλος πάντων με βία να βάλει τέλος στη βία και να εγκαθιδρύσει ένα κόσμο χειραφετημένο από κάθε φυσική τάξη, είτε αυτή πρόκειται για την φυσική τάξη του σώματος, της γέννησης ή του θανάτου.

Μόνο που αυτή η βία είναι μεταδοτική και ενεργεί ως αλυσιδωτή αντίδραση που καταστρέφει σιγά-σιγά κάθε δική μας αντίδραση και μας οδηγεί στο να αποκτήσουμε ανοσία έναντι της βίας.

Είναι σίγουρο πως ακόμη η παγκοσμιοποίηση δεν έχει επικρατήσει και είναι πολλοί αυτοί που εναντιώνονται στην εξά­πλωσή της. Δυνάμεις ετερόκλητες που ξεσηκώνονται παντού και που ορισμένες φορές είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους. Δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικές που αντιστέκονται στην ισοπέδωση και την ομοιομορφία που επιβάλλει η Παγκοσμιοποίηση. Δυνάμεις που επιθυμούν την ισοτιμία όλων των πολιτισμών, των θρησκειών της τεχνολογίας. Που επιθυμούν τον πλουραλισμό στην παγκόσμια κοινότητα και όχι την επικρά­τηση του ενός, ή την οικειοποίηση ενός πολιτισμού ή ενός τρό­που ζωής.

Θα ήταν μεγάλο λάθος

ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΟΚΚΙΝΑ

Ένα κείμενο παλαιότερο, την εποχή της καταδίκης του κτήνους, που όμως γίνεται επίκαιρο με την απονομή της Ελληνικής Σημαίας στον μικρό Αφγανό Αμίρ.

Μια απονομή που δικαιώνει τον τίτλο του άρθρου: ΝΑΙ, ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΟΚΚΙΝΑ.

Αφιερωμένο σε αριστερούς και Αμίρηδες...

      Χθες, η δικαιοσύνη καταδίκασε τον Πακιστανό Άχμετ Βάκας, για την επίθεση στη Μυρτώ. Μια επίθεση σε ένα μικρό κορίτσι, με αγγελική κι αθώα ομορφιά, όποιος είδε τις φωτογραφίες του, καταλαβαίνει. 

      Με την επίθεση αυτή, το κορίτσι μεταμορφώθηκε σε ένα βιασμένο, εξευτελισμένο και κακοποιημένο άνθρωπο πολύ χαμηλότερης νοημοσύνης από εκείνη του κοριτσιού, που όπως λέει η μητέρα του : «με κοιτάει με απορία, χωρίς να καταλαβαίνει τι της έχει συμβεί».

ΑΠΟΨΗ: ΙΔΕΕΣ ΣΤΑ ΟΡΘΑ

…Οι κατασκευαστές των «τζηνς» επέτυχαν εκεί που όλοι οι κατακτητές απέτυχαν· να βάλουν όλο τον κόσμο σε στολή…

… Έχει κανείς ίσως το δικαίωμα να αρνηθεί τους εξαναγκασμούς που προέρχονται από άλλους, αλλά υπό τον όρο να μπορεί να τους επιβάλλει στον εαυτό του…

…ο άνθρωπος είναι αναπόσπαστος από τον πολιτισμό του, αναπόσπαστος από το (χωρικό) περιβάλλον και τη (χρονική) κληρονομιά που μορφοποιήθηκαν από τον πολιτισμό αυτό. Ο άνθρωπος γεννιέται πρώτα σαν κληρονόμος, έλεγε ο Μωρράς…

…είναι φυσικό ότι σε μια εποχή που δε βρίσκει κανείς πια τους λόγους για να πεθάνει, δε βρίσκει ούτε και την έννοια της ζωής…

…πράγματι, ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της Φιλελεύθερης οικονομίας είναι η αδιαφορία και η ανευθυνότητά της έναντι των πολιτιστικών κληρονομιών, των κοινών ταυτοτήτων των εθνικών παραδόσεων και συμφερόντων…

…οι μάζες δεν αποτελούν ιστορία και δεν γράφουν ιστορία. Οι λαοί, ναι, γιατί είναι μάζες μορφοποιημένες…

…η ιστορία δεν έχει ροπή. Ούτε κατεύθυνση έχει. Είναι μια σφαίρα, την οποία μια δημιουργική ενέργεια αρκετά ισχυρή, μπορεί σε κάθε στιγμή να τη γυρίσει προς τη μία ή προς την άλλη κατευθυντική ροπή…

….η ποικιλία των πολιτισμών αποτελεί τον πλούτο της ανθρωπότητας…

…η Ευρώπη πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Θέλουμε να ξαναγίνουμε υποκείμενα της ιστορίας κι όχι πλέον να είμαστε αντικείμενά της…

Alain de Benoist

ΑΠΟΨΗ: "ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΟΝΤΟΤΗΣ ΤΟ ΕΘΝΟΣ"

*   Ο μόνος ανθρώπινος σύνδεσμος, τον οποίον η ίδια Φύσις δημιουργεί, είναι η Συγγένεια. Η φυλή επομένως, ως ευρεία συγγενική ομάς ανθρώπων, είναι η «Φυσική Κοινότης»…

*   Η ορθή κρίσις δεν είναι προνόμιον των πολλών. Είναι προνόμιον των ολίγων, των επαϊόντων. Αι δίκαιαι αποφάσεις δεν λαμβάνονται ποτέ υπό της πλειοψηφίας. Λαμβάνονται υπό της μειοψηφίας των Αρίστων. Δικαιώματα ηγεσίας δεν δύνανται να έχουν οι αρεστοί εις τον λαόν, αλλά οι ιεραρχικώς αξιώτεραι προσωπικότητες του λαού…

*   Κατά την εθνικήν αντίληψιν,