Η
πρόσφατη δολοφονική επίθεση τζιχαντιστών σε μουσουλμανικό τέμενος στην
Χερσόνησο του Σινά (Αίγυπτος) που κόστισε την ζωή 300 και πλέον ανθρώπων μας
δίνει την ευκαιρία για την κατωτέρω σύντομη ανάλυση, μια ανάλυση που έχει ως
σκοπό την ερμηνευτική θεώρηση της
δολοφονικής ιδεολογίας των τζιχαντιστών, καθώς και τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας.
Σύμφωνα
με μελετητές των ισλαμιστικών κινημάτων και της μουσουλμανικής θρησκείας η
ιδεολογία των τζιχαντιστών (η ιδεολογία του Ισλαμικού Κράτους) εδράζεται και
εκπορεύεται από τον σεΐχη Μοχάμεντ μπιν Αμπντέλ Βαχάμπ, τον ιδρυτή του
Βαχαμπισμού που σήμερα είναι η κυρίαρχη θρησκεία της Σαουδικής Αραβίας και των
μοναρχιών της Αραβικής Χερσονήσου γενικότερα, αν και η επιρροή της στην
υπόλοιπη Μέση Ανατολή δεν είναι μεγάλη. Πρόκειται περί μίας άκρως ορθόδοξης και
άκρως συντηρητικής θρησκευτικής αίρεσης του εξτρεμιστικού Ισλάμ, χαρακτηριστικά
αναφέρουμε ότι ο Οσάμα μπιν Λάντεν
ήταν οπαδός αυτής της αίρεσης και προφανώς οι εξτρεμιστικές και ριζοσπαστικές ιδέες αυτής της αίρεσης τον είχαν επηρεάσει σημαντικά. Είναι μια θρησκευτική αίρεση η οποία ιδεολογικά βρίσκεται πιο κοντά στους σουνίτες μουσουλμάνους παρά στους σιίτες.
ήταν οπαδός αυτής της αίρεσης και προφανώς οι εξτρεμιστικές και ριζοσπαστικές ιδέες αυτής της αίρεσης τον είχαν επηρεάσει σημαντικά. Είναι μια θρησκευτική αίρεση η οποία ιδεολογικά βρίσκεται πιο κοντά στους σουνίτες μουσουλμάνους παρά στους σιίτες.
Ο
ιδρυτής του Βαχαμπισμού (Ουαχαμπισμού) Αμπντέλ Βαχάμπ διατεινόταν και
κατηγορούσε τους άλλους μουσουλμάνους ότι μόνο όσοι ακολουθούν τις διδασκαλίες
του είναι αληθινοί και πραγματικοί πιστοί του Ισλάμ, διότι μόνο αυτός
εξακολουθεί να ακολουθεί την οδό που χάραξε ο Αλλάχ. Κατηγορώντας κάποιον ότι
δεν είναι αληθινός μουσουλμάνος είναι σημαντικό, επειδή το Κοράνι απαγορεύει να
σκοτώσει ένας μουσουλμάνος άλλον ομόθρησκο του. Αλλά αν κάποιος δεν είναι
πραγματικός μουσουλμάνος η θανάτωση του σε πόλεμο ή δια τρομοκρατικής πράξεως
γίνεται νόμιμη και δεν τιμωρείται με βάση το Κοράνι. Ουδόλως πρέπει να
υποτιμηθεί η σπουδαιότητα αυτής της αρχής του Βαχαμπισμού για τους σύγχρονους
εξτρεμιστές και τρομοκράτες του Ισλάμ, οι οποίοι στρέφονται και κατά άλλων
μουσουλμάνων όπως έγινε στην επίθεση σε τέμενος στο Σινά.
Η
ιδεολογία λοιπόν των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους είναι μια αντιγραφή της
θρησκευτικής ιδεολογίας του Βαχαμπισμού, αλλά ταυτόχρονα και μια αντιγραφή της
κρατικής άρχουσας θρησκείας και ιδεολογίας της Σαουδικής Αραβίας. Η ιδεολογία
του Βαχαμπισμού έχει αντιγραφεί γραμμή προς γραμμή από τους ισλαμιστές
κανίβαλους και μόνο σε ένα σημείο διαφέρει από αυτήν που εφαρμόζεται στην
Σαουδική Αραβία. Ενώ ο Βαχαμπισμός υπόσχεται στους πιστούς του την ίδρυση
Χαλιφάτου στην Μέση Ανατολή, οι Σαουδάραβες μονάρχες ανέστειλαν αυτή την
υπόσχεση λόγω των δεσμών υποταγής προς τις ΗΠΑ και τους Αμερικανοσιωνιστές, αν
και μια τέτοια υποτακτική συμπεριφορά προς αποικιοκράτες αντίκειται στις
θεμελιώδεις αρχές του Βαχαμπισμού. Το Ισλαμικό Κράτος όμως μόλις εμφανίστηκε στο
προσκήνιο ανακοίνωσε την ίδρυση Χαλιφάτου στα εδάφη του Ιράκ, της Συρίας και
του Λιβάνου, τηρώντας πιστά τις εντολές και την θρησκευτική διαθήκη του Αμπντέλ
Βαχάμπ και εκτελώντας εντολές των χορηγών του που είχαν ως σκοπό τον
κατακερματισμό της Μέσης Ανατολής.
Με
αυτή του όμως την ενέργεια το Ισλαμικό Κράτος με χαλίφη τον αλ Μπαγκντάτι αμφισβήτησε ουσιαστικά τον
ηγετικό ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στην ιδεολογία του Βαχαμπισμού, μια
αμφισβήτηση που στο μέλλον μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην μοναρχία
αυτής της χώρας, κάτι που θα εξαρτηθεί από την ενδυνάμωση του Ισλαμικού Κράτους
στον μουσουλμανικό κόσμο. Ήδη βαχαμπιστικές κοινότητες στο Πακιστάν, στο
Αφγανιστάν, στην Αίγυπτο, στην Νιγηρία, στο Μπανγκλαντές και στις Φιλιππίνες
έχουν ενταχθεί στο κίνημα του Ισλαμικού Κράτους και απομακρύνονται από την
μητρόπολη του Βαχαμπισμού που είναι το Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας.
Η
ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους αν και χρηματοδοτήθηκε από τους Σαουδάραβες και
είχε εννοείται την ευλογία των ΗΠΑ και του βαθέως σιωνιστικού κράτους, στο
μέλλον μπορεί να προκαλέσει ρήξεις στο εσωτερικό μέτωπο της Σαουδικής Αραβίας
και να ευνοήσει αμφισβητίες της μοναρχίας. Επίσης η ίδρυση του Ισλαμικού
Κράτους εγκυμονεί και έναν δεύτερο κίνδυνο για τους Σαουδάραβες μονάρχες. Ο εξοστρακισμός
του Ισλαμικού Κράτους ως τρομοκρατική και εγκληματική οργάνωση και η διεθνής
κατακραυγή της κοινής γνώμης θα επιφέρει σίγουρα ρήγματα και στην σαουδική
κρατική ιδεολογία του Βαχαμπισμού ως
τρομοκρατικής θρησκείας και ιδεολογίας, κάτι που διπλωματικά και στρατιωτικά θα
επιφέρει μεγάλη πίεση στους μονάρχες αυτής της χώρας, ιδιαίτερα από την πλευρά
του Ιράν. Ήδη τα πρώτα συμπτώματα αυτής της πίεσης είναι ορατά στο εσωτερικό
μέτωπο της Σαουδικής Αραβίας.
Οι
Σαουδάραβες χρηματοδοτώντας τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους και
προωθώντας την γεωπολιτική ατζέντα των Αμερικανοσιωνιστών στην Μέση Ανατολή
έπαιξαν με την φωτιά. Η απειλή διάλυσης της Συρίας και του Ιράκ από τους
μισθοφόρους Βαχαμπιστές που τελικά αποσοβήθηκε με την επέμβαση της Ρωσίας, μπορεί
να γίνει μπούμερανγκ για την ίδια την Σαουδική Αραβία. Ένα είναι βέβαιο.
Ωφελημένο από την γεωπολιτική κατάσταση στην Μέση Ανατολή είναι το σιιτικό Ιράν
που εξαπλώνει την επιρροή του ως πόλος σταθερότητας και αντίστασης στην
τρομοκρατία των τζιχαντιστών και στα νεοιμπεριαλιστικά σχέδια του σιωνιστικού
παρακράτους της Ουάσιγκτον.
Γ. Λιναρδής