Ο ΕΛΛΗΝ

      

      Ο Ελληνισμός έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου όλους αυτούς τους αιώνες της ύπαρξης του, παρά το γεγονός ότι για μεγάλες χρονικές περιόδους δεν είχε την ελευθερία του.

      Αποτελεί δημιουργό και σημείο αναφοράς αυτού που αποκαλούμε σήμερα δυτικό πολιτισμό. Έννοιες, επιστήμες, πολιτισμός θα ήταν ανύπαρκτες, αν δεν είχε συνεισφέρει τα πάντα ο αέναος Έλλην!

      Ανθρωπισμός, θέατρο, γλυπτική, φιλοσοφία, ιατρική, μαθηματικά, αστρονομία, μουσική, δίκαιο, πολιτική είναι μερικά από αυτά που δώρισε το ελληνικό αίμα σε όλοι την ανθρωπότητα.

      Η μυθολογία, μας παραθέτει με τον καλύτερο τρόπο την έννοια του ελληνισμού παραλληλίζοντας τον με τον Προμηθέα. Ως άλλος Προμηθέας, ο Έλλην πήρε την φωτιά - φως από τους θεούς, με απώτερο σκοπό να το δώσει στους ανθρώπους. Κατά αυτό τον τρόπο όλοι η ανθρωπότητα βγήκε από το σκότος. Το σκότος όμως αντιστάθηκε, σταύρωσε τον Προμηθέα - Έλληνα. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Προμηθέα -  ελληνισμό να γίνει ο φωτοδότης για όλους τους λαούς της γης.

      Η αυγή του δυτικού πολιτισμού όπως την γνώρισε ο πλανήτης, είναι δώρο του φωτεινού ελληνικού αίματος, που περνώντας δια πυρός και σιδήρου χαλύβδωσε αυτό που οι πρόγονοί μας άλλα και εμείς αποκαλούμε άνθρωπο, δηλαδή άνω θρώσκω! Στου δύσκολους καιρούς που ζούμε ο ελληνισμός, φιμώνεται, διώκεται, φυλακίζεται και σκοτώνεται.

      Εν τέλη αυτό το σκοτεινό σύστημα προσπαθεί να γκρεμίσει συθέμελα τα τείχη της Ιεράς Ελλάδος. 

     Το ρόλο του Προμηθέα - Έλληνα που μάχεται για να διατηρήσει την φλόγα του ελληνισμού ζωντανή, έχει αναλάβει η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με τον αρχηγό μας Ν. Μιχαλολιάκο, καθώς και οι χιλιάδες ακάματοι συναγωνιστές, που κρατούν τις δάδες του πνευματικού ελληνικού φωτός ψηλά φωτίζοντας κάθε γωνιά της γης.

Οι δάδες αυτές σιγοκαίνε, ως την ώρα της τελικής μάχης που

θα γίνουν ποτάμια λάβας και θα κάψουν κάθε τι το σκοτεινό!

Φωτίζοντας ξανά με το ελληνικό πνεύμα την ανθρωπότητα.

Ακούστε μικροί και κενόψυχοι εχθροί:

Τα τείχη της Ιεράς Ελλάδος δεν πρόκειται να πέσουν ποτέ, γιατί τα τείχη είναι οι καρδιές μας !

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!  ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ !

--Μιλτιάδης

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ:Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

      

      Η μετανάστευση τόσο κατά τις κοινωνικές επιστήμες όσο και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο είναι η μετακίνηση ανθρώπων σε μια χώρα της οποίας δεν έχουν την ιθαγένεια προκειμένου να εγκατασταθούν εκεί, ιδιαίτερα ως μόνιμοι κάτοικοι ή μελλοντικοί πολίτες αυτής της χώρας. 

     Σαφέστατα και είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων να εγκαταλείψουν την χώρα καταγωγής τους και να μετακινηθούν προς μια άλλη, ωστόσο δεν υπάρχει ανθρώπινο δικαίωμα στην μετανάστευση ειδικά προς μια χώρα επιλογής. Δηλαδή το κράτος δεν μπορεί να απαγορεύσει στους πολίτες του να μεταναστεύσουν, αλλά κανένα κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να δεχθεί όποιον θέλει να έρθει.     

ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΜΙΘΕΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ 1940

ΑΙΩΝΙΑ  ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ 

ΣΤΟΥΣ ΗΜΙΘΕΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ  ΤΟΥ 1940 !

Των προγόνων βλαστοί, μ’ ατσαλένια κορμιά του πολέμου περνώντας τη  φρίκη, 

της καρδιάς μας τη φλόγα τη φέραμε μια ως εκεί που μας πρόσμενε η Νίκη. 

Με τη λόγχη χαράξαμε αδρό στα βουνά τ᾿ όνομά μας - γαλάζιο λουλούδι - 

να το πάρει ως τα πέρατα ο θρύλος ξανά, στους λαούς να το κάνει τραγούδι.

Προσταγή στη φυλή μας, σα νόμος βαριά, το παλιό ν’ αναστήσουμε θάμα. 

Νάναι αιώνια σε τούτη τη γη η Λευτεριά, κάποιας μοίρας ορίζει το τάμα. 

Μάννα Ελλάδα, δική σου μια σάλπιγγα ηχεί, λες ακόμα, στης Πίνδου μια κόχη,

στους λαούς να θυμίζει, γεμάτο ψυχή, το τρανό που ξεστόμισες «Όχι».

«Πίνδος» - Στέλιος Σπεράντσας

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑ

Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν μια χώρα που την έλεγαν Αχλάδα. Ήταν πολύ όμορφη χώρα. Με έξυπνους και χαμογελαστούς κατοίκους. Οι Αχλάδες, αρέσκονταν στην ανδρεία, στον αθλητισμό, στην τέχνη. Ήταν μορφωμένοι κι ευγενείς. Μοίρασαν τη γνώση απλόχερα σε όλους τους γείτονές τους. Τους δίδαξαν, Ιατρική, Φιλοσοφία, Δικαιοσύνη, Ανθρωπισμό, Ιδανικά και Τιμή.

          Τα χρόνια περνούσαν και η Αχλάδα έγινε μια αυτοκρατορία, πρότυπο. Πλούσια και δυνατή. Την ζήλευαν όλοι οι λαοί. Έτσι τη ζήλεψαν και οι βάρβαροι Φούρκοι. Το έβαλαν σκοπό να την καταστρέψουν και το κατάφεραν. Νίκησαν την Αχλάδα και κατέκτησαν το λαό της. Τα γειτονικά κράτη χάρηκαν με τη πτώση της. Μοιράστηκαν κι εκείνα κάποιο από τον πλούτο και τα εδάφη της.

          Οι Φούρκοι κράτησαν δούλους τους Αχλάδες περίπου πεντακόσια χρόνια.... Προσπάθησαν να καταστρέψουν τη παιδεία τους, να διαλύσουν τα ήθη και τα έθιμά τους. Να σβήσουν τη γλώσσα τους. Έκαναν τις γυναίκες σκλάβες στα χαρέμια τους και άρπαζαν τα παιδιά για το στρατό τους. Οι Αχλάδες περνούσαν πολύ δύσκολα στο Φουρκικό ζυγό. Αλλά το ευγενές γένος τους δεν χάθηκε. Έφτασε μια μέρα και ξεσηκώθηκαν.

          Μετά από σχεδόν πεντακόσια χρόνια δουλείας, φώναξαν περήφανα “Ελευθερία ή θάνατος”. Και τα κατάφεραν. Κέρδισαν την ελευθερία τους. Έδιωξαν τους Φούρκους. Άρχισαν σιγά σιγά να χτίζουν από την αρχή το κράτος τους.

          Τα γειτονικά κράτη, βρήκαν ευκαιρία

Η ΖΕΙΔΩΡΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ - Β' ΜΕΡΟΣ

«… Με την ανυπόκριτη και μύχια εξύμνηση της Ελληνικής γης και τού παρελθόντος της, εξορκίζουμε παράλληλα τους Συνέλληνες να διαιωνίσουν την αγνότητα του χιλιάκριβου Ελληνικού Αίματος και με φυσικότητα προβαίνουμε στην έξαρση των Ελληνικών μύθων.

Γι’ αυτό και η φυσιολατρική και αγροτική λογοτεχνία αποκτά για εμάς τους Εθνικιστές ένα βαθύτερο υψηλό πολιτικό νόημα, εκφράζοντας τον ιδιαίτερο σύνδεσμο που υπάρχει ανάμεσα στον Έλληνα άνθρωπο και στην Ελληνική φύση».  

Με τον ίδιο τρόπο, με την ευκαιρία της ημερομηνίας της γέννησης ή του θανάτου του κάθε σπουδαίου πατριώτη συγγραφέα, πρέπει να παρουσιάζεται ενημερωτικό σημείωμα στα κάθε είδους διατιθέμενα μέσα, που θα περιγράφει συνοπτικά την ζωή και την σταδιοδρομία του υπενθυμίζοντας πώς είχε επιδράσει με το έργο του στις λαϊκές μάζες.

Κάθε λογοτέχνης που κατόρθωσε να μας καλλιεργήσει το νου, ζωγραφίζοντας μέσα στους οικείους μας χώρους, πλάσματα αντιπροσωπευτικά της φυλής μας, βαθιά προσηλωμένα στη γενέθλια γη.  

Πρέπει τέλος να σημειωθεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι,  γενικά απ’  αυτήν την λογοτεχνία που είχε και έχει την εκτίμηση των Εθνικιστών ξεπηδά αβίαστα και μια  απολογία των ανορθολογικών μυστικών δυνάμεων της Ζωής. Αυτός ό ανορθολογισμός υπήρξε αντικείμενο πολλών φιλοσοφικών μελετών στον πρωτοπόρο Φίχτε, στον βαθυστόχαστο Χέγκελ, στον ανυπέρβλητο Νίτσε κι’ αργότερα στον παθιασμένο Σπένγκλερ και στον στρατευμένο Χάϊντεγκερ.   

ΑΠΟΨΗ: ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΣ

     

       Έθνος είναι ένας λαός ο οποίος έχει έναν ποιοτικό διαφορισμό, ο οποίος έγκειται εις ορισμένους δεσμούς, οι οποίοι είναι: κοινή καταγωγή, κοινή γλώσσα, κοινή παράδοση, κοινή θρησκεία και ο οποίος λόγω της συμβιώσεώς του αυτής, έχει το αίσθημα μιας κοινής αποστολής…
      …το έθνος δεν είναι μόνο το σύνολο των ζώντων τους οποίους συνδέουν δεσμοί, αλλά είναι το σύνολο των γενεών, παρελθουσών, παρουσών και μελλουσών… έτσι φτάνουμε εις την βαθυτέραν έννοια του έθνους, ότι είναι το σύνολον των γενεών…
      …Είναι αναμφισβήτητον, ότι όσον περισσότερον εθνικοποιημένος είναι ο λαός, τόσον η δύναμις και η απόδοσις του Κράτους είναι μεγαλυτέρα…

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΑΛΛΗΣ" ΕΥΡΩΠΗΣ - Ε' μέρος

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΑΛΛΗΣ» ΕΥΡΩΠΗΣ 

Παραμένει ολοφάνερο και αυτονόητο ότι όταν ένας φασίστας τοποθετείται μιλώντας σ’ έναν αστό με την «παραδοχή» : «εμείς περιφρονούμε, σιχαινόμαστε και μισούμε την άνετη ζωή», είναι πιθανότατο πως ο αστός θα τον κοιτάξει με πηγαία κι ανυπόκριτη έκπληξη, εμβρόντητος ! 

Είναι ακριβώς η ίδια αντίδραση όπως εκείνη που επέδειξαν οι διανοούμενοι του Μπούργκος, καθώς δεν μπορούσαν ν’ αντιληφθούν και να κατανοήσουν την θρυλική φράση του Μιλάν Αστράϋ «Ζήτω ο θάνατος!». Αυτή η κραυγή απέχει πολύ από την ανόητη και ρηχή ερμηνευτική συνεκδοχή των αστών και των μαρξιστών που προσπάθησαν να την αποκωδικοποιήσουν. 

Δεν είναι καθόλου νοσηρή ή ασυνείδητη, και λέχθηκε απολύτως συνειδητά από τον Εθνικιστή Ισπανό πολεμιστή, έμφορτη με το μεγαλειώδες ηθικό νόημά της : «Ζήτω ο θάνατος», αντίθετα σ’ εκείνους που λένε «ζήτω η άνεση κι η πολυτέλεια». 

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ:ΑΝΑΣΗΜΑΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΑΝΑΣΗΜΑΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Η ανασημασιοδότηση της γεωπολιτικής στα Βαλκάνια προήλθε από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας την δεκαετία του 1990 και την εξ αυτής απορρέουσα εμφάνιση νέων στρατηγικών δομών και την επανασχεδίαση νέων εθνικών τροχιών. Τα κεντρικά Βαλκάνια που περιλαμβάνουν την Ελλάδα, την Σερβία και το ψευδοκράτος των Σκοπίων αποτελούν την νεότατη προμετωπίδα μεταξύ του μονοπολικού και πολυπολικού κόσμου. 

Αναφερόμαστε στα κεντρικά Βαλκάνια, διότι τα δυτικά που απαρτίζονται από τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ Αλβανία, Σλοβενία, Κροατία καθώς και τα προτεκτοράτα του ΝΑΤΟ Βοσνία και Μαυροβούνιο αποτελούν το προπύργιο, τον προμαχώνα της μονοπολικότητας στην περιοχή. Η Αλβανία ιδιαίτερα μπορεί άνευ ενδοιασμού να χαρακτηριστεί ως ο ταραξίας του ΝΑΤΟ και υποκινητής συγκρούσεων κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας.

Η ΖΕΙΔΩΡΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ - Α' Μέρος

Στην εμποροκρατούμενη καταναλωτική κοινωνία της εποχής μας, τα διαθέσιμα αισθητικά αγαθά καθόλου δεν υπερβαίνουν σε ποιότητα τα προϊόντα της μαζικής αποχαυνωτικής απολαύσεως, του χυδαίου μαζικού «γούστου».

Δηλαδή ο μέσος άνθρωπος προτρεπόμενος από τα καθεστωτικά φερέφωνα σκέπτεται αβίαστα, με έναν κακοήθη παιδισμό,  «έτσι μου αρέσει, άρα έτσι πράττω», ανεξάρτητα αν υπάρχει ή όχι κάποιο στοιχειώδες αισθητικό κριτήριο.

Επομένως το αίτημα μιας αυθεντικώς αισθητικής προσλήψεως πρέπει βεβαίως να υπερβαίνει αυτήν την ισοπεδωτική και χαώδη κατάσταση, όχι απλώς και μόνον ή κυρίως καταγγέλλον το νυν ισχύον περιβαλλοντικό δεδομένο, όπως την ελεεινή χυδαιότητα του γούστου, αλλά αγγέλλον την «άνω θρώσκουσα», την ανθρωποποιό  σκέψη του ανθρώπου, η οποία αναζητεί το αισθητικώς ωραίον στην διαχρονική, διαλεκτικώς δραστήρια επικοινωνία φιλοσοφίας και τέχνης.

Πώς όμως επιτυγχάνεται αυτή η επικοινωνία;

ΕΛΛΗΝΟΡΩΣΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Απόσπασμα από το άρθρο "ο ελληνορωσικός πολιτιστικός δεσμός" του Γιάννη Πετρίτη  στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, φύλλο 221, όπου διαβάζουμε μιαν εξαιρετική γεωπολιτική ανάλυση της εποχής και του γεωγραφικού χώρου μας.

"… η σημερινή μετασοβιετική Ρωσία του Προέδρου Πούτιν, η οποία ανεδύθη από την κατακερματισμένη και τοξική, «σοσιαλιστική» ουτοπία της Ε.Σ.Σ.Δ. (ένα κτηνώδες κάτεργο των υπηκόων λαών) αναζητεί εργωδώς την νέα της ταυτότητα, ενώ ταυτοχρόνως αναπροσαρμόζει τους στρατηγικούς της γεωπολιτικούς στόχους με υπόβαθρο την παραδοσιακή ρωσική γεωπολιτική κοσμοαντίληψη, κατά την οποίαν η χώρα διαθέτει όλα τα θεμέλια αυτοκρατορικά χαρακτηριστικά της ηπειρωτικής – χερσαίας «Μεγάλης Δυνάμεως» με παγκόσμια διηπειρωτική αποστολή.

Το 1994, σε μιαν εκτενή συνέντευξή του στο έγκριτο ιταλικό πολιτικοοικονομικό περιοδικό L’ Espresso ο πρώην Αντιπρόεδρος της Ρωσίας, «εθνικομπολσεβίκος» Αλεξάντρ Βλαντιμήροβιτς Ρουτσκόι, εδήλωσε χαρακτηριστικώς: « όταν εξετάζουμε την γεωπολιτική κατάσταση της χώρας μας, είναι προφανές πως η Ρωσία

ΑΠΟΨΗ: ΘΥΜΑΣΑΙ ή ΚΟΙΜΑΣΑΙ ;

Συνεργασία ή κοροϊδία;

Για πολλοστή φορά γινόμαστε μάρτυρες της πιό αισχρής κοροϊδίας με τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δήθεν διαφωνίες στα κανάλια αλλά στην πράξη “πορεία μέχρι το τέλος”.

Και το θέμα είναι ποιός δουλεύει ποιόν.

Ο λαός αφού έφαγε το παραμυθάκι “να σώσουμε την χώρα” απο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, δέχθηκε με την ίδια ευκολία την ανίερη συμμαχία που ζούμε σήμερα.

Και η οποία πλασαρίστηκε από τον Απρίλιο του 2012. Ας θυμηθούμε:

Π. Καμμένος 2 Απριλ. 2012:

«Σκοπός μας είναι να κυβερνήσουμε χωρίς τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑ.Ο.Σ», ενώ για την Αριστερά είπε ότι μπορεί να υπάρξει σύγκληση με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ορισμένα θέματα.

Α. Τσίπρας 26 Απριλ. 2012 σε συνέντευξη στο tvxs.gr:

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΑΛΛΗΣ" ΕΥΡΩΠΗΣ - Δ' μέρος

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΑΛΛΗΣ» ΕΥΡΩΠΗΣ 

 Χθες και σήμερα η ιδέα της «υπέρβασης του μηδενισμού» κυριαρχεί στην σκέψη των στρατευμένων επαναστατών Εθνικιστών. 

Τίποτε που απαρτίζει τον σύγχρονο κόσμο δεν αξίζει να διασωθεί. 

Ο Ντρυ Λα Ροσέλ γράφει στον «Νέο Ευρωπαίο» : «…Όλες οι αξίες με τις οποίες ζήσαμε εξαφανίζονται…» και συνεχίζει προχωρώντας πιο επιθετικά  :

«….Καταβάλλω προσπάθεια να τις προσεγγίσω, αγγίζοντάς τες με το δάκτυλο των τόσο  φρικτών και τόσο κυριαρχικών   χαρακτήρων της εποχής μου, ως ήδη εξουθενωμένος άνθρωπος, αδύναμος να ξεφύγει από την μοιρολατρία που αυτοί διατυπώνουν». 

Αυτή η δήλωση του Γάλλου στοχαστή αποδίδει

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΛΑΜΠΟΥΜΕ

Η πολεμική του συστήματος εναντίον των Εθνικιστών, έχει λόγους θεμελιώδεις. Είμαστε η ποιότητα και είναι η ποσότητα. Είμαστε η Αρμονία και είναι η διαταραχή. Τα τσιράκια τους όμως, οι υπαλληλίσκοι τους, οι πρόθυμοι διώκτες μας, γιατί είναι τόσο πρόσφοροι στο να μας κυνηγήσουν;

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΛΑΜΠΟΥΜΕ !!

Μια φορά ένα φίδι άρχισε να κυνηγάει μια πυγολαμπίδα. Ύστερα από τρεις μέρες αδιάκοπης καταδίωξης, χωρίς δυνάμεις πια, η πυγολαμπίδα σταμάτησε και μίλησε στο φίδι:
– Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;
– Δε συνηθίζω ν’ ακούω τα θηράματά μου, αλλά μια που θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις .
– Ανήκω στην τροφική σου αλυσίδα ;
– Όχι.
– Σου έκανα κανένα κακό;
– Όχι.
– Τότε γιατί θέλεις να με σκοτώσεις ;

Aφού σκέφτηκε λίγο, το φίδι απάντησε:
– Επειδή δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις .

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

ΑΠΟΨΗ: "ΑΝΤΙΕΒΡΑΙΣΜΟΣ ΑΙΤΙΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ"

ΑΝΤΙΕΒΡΑΪΣΜΟΣ – ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ - BERNARD LAZARE

Εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις Αθήνα 1988 – Α’ έκδοση Γαλλία 1894

Η άποψη που φιλοξενούμε σήμερα, είναι πολύ σημαντική, αφού την εκφράζει σε βιβλίο του ο Bernand Lazare, Εβραίος στην Γαλλία, υπερασπιστής του Ντρέιφους στην περίφημη σκευωρία εναντίον του, μέλος την οργάνωσης "Εραστές της Σιών" φίλος και συνεργάτης του Σιωνιστή Ηγέτη Theodor Herzl. Δεν είναι δηλαδή δικές μας απόψεις αλλά ενός κατ' εξοχήν σιωνιστή.

• …Παντού όπου οι Εβραίοι, παύοντας να είναι ένα έθνος έτοιμο να υπερασπιστεί την ελευθερία και την ανεξαρτησία του, εγκαταστάθηκαν, αναπτύχθηκε ο αντισημιτισμός ή μάλλον ο αντι-ιουδαϊσμός […] Εάν αυτή η εχθρότητα, αυτή η απέχθεια, δεν είχαν εκδηλωθεί προς τους Εβραίους παρά μόνον σε έναν χρόνο και σε μια χώρα, θα ήταν εύκολο να επισημανθούν οι περιορισμένες αιτίες τους· όμως αυτή η φυλή, αντιθέτως, κυνηγήθηκε και μισήθηκε από όλους τους λαούς στους κόλπους των οποίων εγκαταστάθηκε…
• …Ποιες αρετές και ποιες διαστροφές του Εβραίου προκάλεσαν την καθολική εχθρότητα εναντίον του;

Περικλής Γιαννόπουλος: ΝΕΟΝ ΠΝΕΥΜΑ

Η διορατικότητα του Περικλή Γιαννόπουλου, να περιγράψει τις πληγές του Ελληνισμού, που ως γάγγραινες έφθασαν μέχρι τις μέρες μας, προκαλεί δέος. Διαβάστε  τι έγραψε στα 1906 στο σύγγραμμά του "ΝΕΟΝ ΠΝΕΥΜΑ"

~~

Ἡ ἔλλειψις ἀπὸ τὸν Ἕλληνα, αὐτογνώσεως, αὐτοσκέψεως, αὐτοκρίσεως, αὐτοβουλήσεως, αὐτοπεποιθήσεως, αὐτοκινήσεως, αὐτενεργείας, αὐτοδιευθύνσεως, αὐτοδημιουργίας.

Ἡ ἄγνοια τῆς πραγματικῆς Ἱστορίας του, ὁ τεμαχισμὸς καὶ σκοταδιασμὸς αὐτῆς, ὁλόκληρον τὸ Παρελθὸν τῆς Φυλῆς, ἀπὸ τοῦ Διὸς μέχρι τοῦ Κωσταγερακάκη, μεταμορφωμένον εἰς ἐρεβοτυλιγμένην Σφίγγα Αὐτῆς δέ, ἡ Ἀκαταληψία τοῦ Παρόντος: Τοῦ Ἑλλαδικοῦ καὶ τοῦ Πανελληνίου Παρόντος.

-Καὶ τοιαύτη ὥστε, οἱ βαθύτερον, χυδαιότερον καὶ ἐγκληματικώτερον, ἀγνοήσαντες καὶ ἀγνοοῦντες τὴν Τωρινὴν Πραγματικὴν Ἑλλάδα, νὰ εἶναι: -οἱ Κυβερνήσαντες καὶ Κυβερνῶντες αὐτὴν ἐπὶ ἕνα Αἰῶνα.

-Καὶ ταύτης, ἡ τελεία Ἄγνοια, ἡ τελεία Ἀνικανότης καὶ ἡ τελεία Τύφλα πρὸς δημιουργίαν, ἔστω καὶ τοῦ ἐλαχίστου, ἔστω καὶ ἑνὸς Ἐθνικοῦ Ὀργανισμοῦ, ἑνὸς οἱουδήποτε Ἱδρύματος τινὸς ἑλληνικῶς, δηλαδὴ φυσιολογικῶς, δηλαδὴ λογικῶς.

Ἡ τερατώδης πίστις, ὅτι ὁ Εὐρωπαῖος ὑπερέχει φύσει τοῦ Ἕλληνος, ὅπως Ἀγγλος Ἰνδοῦ.

ΑΠΟΨΗ: ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Από το περιλαμβανόμενο στην δημοσιογραφική έρευνα «ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ», κείμενο με παροξυντικές αλήθειες του γνωστού ... «αριστερού+διεθνιστή+πατριώτη», ..., «φασιστοβόρου» Γ. Καραμπελιά  στο αναφερόμενο αφιέρωμα «Έθνος και κοινωνία στην παράδοση της ελληνικής αριστεράς» [Άρδην 40-41]

« .... Το στρώμα των διανοουμένων της ευρύτερης αριστεράς ήταν το καταλληλότερο, όχι απλώς για την πρόσληψη και τη μεταφορά της ευρωπαϊκής ιδεολογίας στην Ελλάδα, αλλά για την ενσωμάτωση των ελληνικών ελίτ στο υπό διαμόρφωση στρώμα των ευρωκρατών. Διέθεταν τόσο τα απαραίτητα εφόδια –γλώσσες, εξοικείωση με τα επιστημονικά εργαλεία της ύστερης Δύσης– όσο και την κατάλληλη ιδεολογική αρματωσιά, του διεθνισμού και του α-εθνισμού, που μπορούσε να αποτελέσει το ιδεολογικό τσιμέντο της νέας εποχής της παγκοσμιοποίησης.

Πρόκειται δηλαδή για ένα νέο -ουσιαστικά- ιδεολογικό ρεύμα το οποίο, στηριζόμενο στην μαρξιστική σύλληψη του έθνους ως έθνους-κράτους,

Ποίηση, Κώστας Ουράνης: Δον Κιχώτης

Ατσάλινος και σοβαρός απάνω στ’ άλογό του
το αχαμνό, του Θερβαντές ο ήρωας περνάει·

και πίσω του, στο στωϊκό γαϊδούρι του καβάλα,
ο ιπποκόμος του ο χοντρός αγάλια ακολουθάει.

Αιώνες που ξεκίνησε κι αιώνες που διαβαίνει
με σφραγισμένα επίσημα, ερμητικά τα χείλια
και με τα μάτια εκστατικά, το χέρι στο κοντάρι,
πηγαίνοντας στα γαλανά της Χίμαιρας βασίλεια…

Στο πέρασμά του απ’ τους πλατιούς του κόσμου δρόμους,
όσοι τον συντυχαίνουν, για τρελό τον παίρνουν, τον κοιτάνε,
τον δείχνει ο ένας του αλλουνού – κι ειρωνικά γελάνε.

Ω ποιητή! παρόμοια στο διάβα σου οι κοινοί
οι ανθρώποι χασκαρίζουνε. Άσε τους να γελάνε:
οι Δον Κιχώτες παν μπροστά κι οι Σάντσοι ακολουθάνε!

 ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ

ΓΡΑΚΥΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΔΟΥΛΕΙΑ

      Είναι μεγάλη τιμή για έναν Έλληνα, όταν παρευρίσκεται και τιμά με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τις εορταστικές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης του από τους Τούρκους.

Ειδικά όταν αναφερόμαστε στην κορυφαία στιγμή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς.

      Και ποια άραγε, απογοήτευση και ντροπή τον διακατέχει, όταν ακούει λόγια όπως τα παρακάτω, σε μίαν ημέρα γεμάτη Εθνική υπερηφάνεια όπως η 23^η Σεπτεμβρίου.

      Αντιγράφουμε από τα ακριβή λόγια του πρώτου πολίτη:

«...Το πρώτο δίδαγμα αφορά εκείνους τους οποίους νίκησε την εποχή εκείνη ο Κολοκοτρώνης και οι εξεγερμένοι Έλληνες. Εκείνους, έναντι των οποίων εμείς οι Έλληνες κατακτήσαμε πάλι την Ελευθερία μας. Και εννοώ την σημερινή φίλη και γείτονα Τουρκία. Για μας αυτή η ιστορική μνήμη δεν έχει δημιουργηθεί για να διχάζει, έχει δημιουργηθεί για να διδάσκει και να ενώνει. Να μας διδάσκει τα αγαθά της Ειρήνης και της ειρηνικής συνύπαρξης. Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν, το επαναλαμβάνω και τώρα: Στη φίλη και γείτονα Τουρκία τείνουμε χείρα φιλίας και καλής γειτονίας. Είμαστε εμείς ουσιαστικά, που σήμερα ευνοούμε την ευρωπαϊκή της προοπτική. Λέμε όμως ανυποχώρητοι το εξής και αυτό ας γίνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση: Αυτό περνάει μέσα από τον πλήρη, απόλυτο, ειλικρινή σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Άρα προϋποθέτει τον πλήρη σεβασμό των συνόρων μας, της εδαφικής μας κυριαρχίας και βεβαίως της εθνικής μας κυριαρχίας. Άρα τον σεβασμό των συνόρων, της κυριαρχίας και του εδάφους της ΕΕ. Γιατί ξέρουμε ότι τα σύνορά μας είναι και σύνορα της ΕΕ. Αυτό ας το αντιληφθεί η Τουρκία.»

      Να μην διχάζει αλλά να ενώνει… ποιους; Τους Έλληνες με τους Τούρκους; Τους Τούρκους που ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ κατέχουν την μισή Κύπρο; Ζητούν περί τα 150 νησιά του Αιγαίου και μας απειλούν με πόλεμο αν εφαρμόσουμε το διεθνές δίκαιο των 12 μιλίων;

Φίλη η Τουρκία κατά τον Πρόεδρο,

Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΑΣΠΙΔΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Από το βιβλίο «ΤΙ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ». Α. Κωνσταντίνου, , εκδόσεις ΑΙΓΙΣ, Αθήνα 2016.

«(......) Η παραπληροφόρηση είναι σήμερα η σπουδαιότερη προστατευτική ασπίδα της “Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας του Κεφαλαίου”.

Στις αρχές του θέρους του 1982, έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο του Stanford, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, ένα συνέδριο σχετικά με την κρίση ροής και διαχείρισης των πληροφοριών ( «Conference on flow of Messages and flow of media in the Americas »). Το δρώμενο επεσήμανε έγκαιρα και ανέφερε εμφατικά ο Ιταλός συγγραφέας, στιχουργός και δημοσιογράφος Lucio Lami, (1936-2013) στο άρθρο του «Τα μέσα του ψεύδους», στην εφημερίδα «Il Giornale Nuovo» της 17ης Ιουλίου 1982 : Με την ευκαιρία του συνεδρίου, η Rose Elisabeth Bird (1936-1999) -επί δεκαετία Επικεφαλής Δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου της Καλιφόρνιας που εκδιώχθηκε καταψηφιζόμενη, ως αντιδραστική προς το Σύστημα- κατηγόρησε ανοιχτά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για συστηματικά ψέματα λέγοντας χαρακτηριστικά : «Η τηλεόραση εδώ και πολύ καιρό συνεχίζει να εγκλωβίζει την κοινή γνώμη». Επίσης έκτοτε, επί τρεις δεκαετίες αρκετά μέλη του Κογκρέσου έχουν εξαπολύσει επίμονες κραυγές «συναγερμού» ενάντια στην καθοδήγηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, που πραγματοποιείται σήμερα μέσω της τηλεόρασης με εξαιρετικά εκλεπτυσμένες και υπερσύγχρονες τεχνικές, οι οποίες απευθύνονται στο υποσυνείδητο των ανθρώπων.

Τα διεθνή κέντρα του χρηματιστηριακού και τραπεζικού κεφαλαίου, στην Wall Street και στο City του Λονδίνου,

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ:ΜΙΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑΣ

ΜΙΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑΣ

Γενικά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι συχνά κρατικά σύνορα, ουδόλως λαμβάνουν υπόψη εθνικές ή ακόμη και γεωμορφολογικές συνθήκες. Αυτό ισχύει π.χ. για το Κασμίρ όπου οι Βρετανοί αποικιοκράτες είχαν ορίσει σύνορα τα οποία προκάλεσαν την φυγή τουλάχιστον 4 εκατομμυρίων ανθρώπων και δημιούργησαν την φύτρα μιας σύγκρουσης η οποία συνεχίζεται έως σήμερα μεταξύ Ινδίας, Πακιστάν και Κίνας. Κάτι παρόμοιο συνέβη με τους Κούρδους της Μέσης Ανατολής και με πολλά κράτη της Αφρικής, αρκεί να θυμηθούμε τον φρικαλέο γενοκτονικό πόλεμο μεταξύ των φυλών Χούτου και Τούτσι. Διαπιστώνουμε ότι πολλά σημερινά σύνορα κρατών δεν είναι κατάλληλα για να εξασφαλίσουν μια διαρκή ειρήνη. Και αβίαστα προκύπτει το εξής ερώτημα: Δεν θα ήταν λογικό να αφήσουμε τους πολίτες ενός κράτους να αποφασίσουν που και υπό ποία κρατική αρχή θέλουν να ζήσουν; Μήπως αν κατόπιν δημοψηφίσματος προκύψουν νέα κράτη θα ήταν κακό για την Νέα Παγκόσμια Τάξη;

Ένα ανεξάρτητο κράτος της Καταλονίας δεν θα είναι για πολύ διάστημα το μικρότερο κράτος της Ευρώπης ή η μοναδική ευρωπαϊκή περιοχή που ανεξαρτητοποιήθηκε. Πιθανότατα θα ακολουθήσουν οι Βάσκοι, οι Βόρειο-Ιρλανδοί που θέλουν να ενωθούν με την μητέρα πατρίδα τους Ιρλανδία, οι ρωσόφωνοι Ουκρανοί που θέλουν να ενταχθούν στην Ρωσική Ομοσπονδία, οι ρωσόφωνοι Μολδαβοί της Υπερδνειστερίας που επίσης θέλουν το ίδιο, ενώ είναι γνωστή η τάση των Φλαμανδών και των Βαλόνων να διαιρέσουν το Βέλγιο. Όλα αυτά βέβαια χωρίς υπαγόρευση και με αβίαστη συμμετοχή των πολιτών στα δημοψηφίσματα. Ας αναρωτηθούμε πως  οι «δημοκράτες» των Βρυξελλών θέλουν να παροτρύνουν π.χ. την Κίνα να σεβαστεί το θέλημα των Θιβετιανών ή άλλως πως επικροτούν την ανεξαρτησία του Κοσόβου και μάλιστα με την επιβολή νατοϊκής βίας όταν δεν αποδέχονται το δικαίωμα ανεξαρτησίας για τους Καταλανούς.

Τα δημοψηφίσματα αυτοδιάθεσης-ανεξαρτησίας ενίοτε έχουν εκρηκτικό μίγμα, διότι οδηγούν σε αναδιοργάνωση υπαρχόντων κρατικών δομών και σε αμφισβήτηση καθιερωμένης εξουσίας, ουσιαστικά αυτά τα δημοψηφίσματα συνήθως δεν ταιριάζουν με τα σχέδια των ηγεμόνων της παγκόσμιας σιωνιστικής πυραμίδας. Ωστόσο στην Καταλονία παίζει και κάτι άλλο σημαντικό ρόλο: Η Κριμαία και το Κουρδιστάν. Εάν η Νέα Παγκόσμια Τάξη και το υπόδουλο σε αυτήν γραφειοκρατικό κατασκεύασμα της ΕΕ  δεχθεί την ανεξαρτησία της Καταλονίας  από την Μαδρίτη, τότε πως μπορεί να αμφισβητηθεί η νομιμότητα του δημοψηφίσματος στην Κριμαία που οδήγησε στην ένταξη της στην Ρωσική Ομοσπονδία ή ακόμη και η νομιμότητα του δημοψηφίσματος στο βόρειο Ιράκ που θα οδηγήσει στην δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους;

Η Ευρώπη αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει. Οικονομικά και πολιτικά. Η δυσαρέσκεια παντού μεγαλώνει και είναι βέβαιο πως θα τείνει προς την βία. Η Νέα Παγκόσμια Τάξη δίνοντας μάχες οπισθοφυλακής προσπαθεί να εμποδίσει και να καταργήσει και αυτούς ακόμη τους δημοκρατικούς θεσμούς, όπως είναι ένα δημοψήφισμα, που η ίδια εν πολλοίς καθιέρωσε. Τα δημοψηφίσματα στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο απ’ ότι έχει αποδειχθεί γίνονται δεκτά μόνο όταν συμφέρουν στους σιωνιστές φύλακες των Βρυξελλών και του ΝΑΤΟ και όταν ταιριάζουν στους οσφυοκάμπτες πολιτικούς.

--Γ. Λιναρδής

  

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

      

Με αφορμή την επίθεση στα σχολεία και στην Ορθοδοξία, παρουσιάζουμε σήμερα, ένα έργο του ζωγράφου Νικολάου Γύζη (1842-1901).

      Ένα έργο που ο Τήνιος καλλιτέχνης ζωγράφισε στα 1855 και θεωρείται αντιπροσωπευτικό του και της μεστής περιόδου του.

      Το θέμα του πίνακα, δηλαδή το «κρυφό σχολειό» έχει αντληθεί από την ιστορική αλήθεια, που στα 1855 είναι κοινή γνώση όλων, αντίθετα με το 2017 που αμφισβητείται από την αριστερή αποδόμηση. Η ιστορική αλήθεια μας διδάσκει λοιπόν, ότι η σπίθα της μόρφωσης, διατηρήθηκε στην Ελλάδα για τον λαό, από την Εκκλησία. Με την μορφή μοναχών και παπάδων δασκάλων, που μάζευαν τα παιδιά και τα μάθαιναν γραφή, ανάγνωση, ιστορία, θρησκευτικά, γεωγραφία και μαθηματικά.

      Είναι προφανές ότι το επίπεδο δεν ήταν υψηλό, ήταν όμως αρκετό για να διασώσει τους Έλληνες από την αμορφωσιά και την ιστορική λήθη που προωθούσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία για τους υπόδουλους Έλληνες. Οι πλούσιοι πήγαιναν στο εξωτερικό να σπουδάσουν, αλλά οι φτωχοί είχαν για μόνο φως τους, το κερί του παπά που τους φώτιζε τον δρόμο της γνώσης.

      Περίεργες συμπτώσεις με το σήμερα… Και σήμερα οι Ισλαμολάγνοι που κυβερνούν, προωθούν την ιστορική λήθη και την αμορφωσιά και εκδιώκουν την θρησκεία μας από τα σχολεία. Και σήμερα, με την κατάντια των σχολείων και του κράτους, πιθανότατα θα αναγκαστούμε να διδάσκουμε τα παιδιά μας στα σπίτια.

      Το τραγουδάκι «φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ να πηγαίνω στο σχολείο να μαθαίνω γράμματα, γράμματα σπουδάγματα του Θεού τα πράγματα» είναι μια ακόμη λαϊκή προφορική ιστορική απόδειξη για το κρυφό σχολειό, που γινόταν κυρίως την νύχτα.

      Ο πίνακας του Γύζη λοιπόν αποτελεί εξαίρετο δείγμα του ακαδημαϊκού ρεαλισμού του ύστερου 19ου αιώνα, ενός συντηρητικού εικαστικού κινήματος που είναι γνωστό ως «Σχολή του Μονάχου», τόσο σε ελληνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΑΛΛΗΣ" ΕΥΡΩΠΗΣ - Γ' μέρος

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΑΛΛΗΣ» ΕΥΡΩΠΗΣ 

Ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός μυθοποιεί τους ίδιους τους ήρωές του.

Ο χαρισματικός συγγραφέας Χανς Γιόστ, ο μεγαλύτερος λογοτέχνης της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας, έγραψε την βιογραφία του Άλμπερτ Λέο Σλάγκετερ, του  εκτελεσμένου από τα γαλλικά κατοχικά στρατεύματα αγωνιστή,  αποδίδοντας με εξαιρετική μαεστρία την υπεράνθρωπη διάσταση του χαρακτήρα του, διάσταση που ταύτισε τον γενναίο πολεμιστή με το νιτσεϊκό αρχέτυπο του ήρωα. 

Ανάλογη υπήρξε η μετουσίωση της προσωπικότητας του δολοφονημένου από τους μπολσεβίκους ταγματεφοδίτη Χόρστ Βέσσελ, που απετέλεσε το ηρωικό πρότυπο της Χιτλερικής Νεολαίας και δοξάστηκε από τον Δόκτορα Γκαίμπελς. Αξίζει να επισημανθεί πως η περιβόητη φράση «όταν ακούω την λέξη κουλτούρα τραβάω το περίστροφό μου» (και οι ποικίλες παραλλαγές της) που αποδίδεται εσφαλμένα  στον Χέρμαν Γκαίρινγκ, λέχθηκε από το στόμα ενός από τα πρόσωπα του «Σλάγκετερ», είναι δηλαδή φράση του  Γιόστ. Μέσα στο γενικό αξιακό και συμβολικό περιεχόμενο του συνολικού έργου, η φράση αυτή

Γ.ΛΙΝΑΡΔΗΣ: Ο ΛΙΒΑΝΟΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΓΙΑ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ

Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

    Ο χριστιανός πρόεδρος του Λιβάνου πρόσφατα απέρριψε αίτημα της ρατσιστικής κυβέρνησης του Τελ Αβίβ για αφοπλισμό της σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ η οποία έχει έδρα στην επικράτεια της χώρας του στα σύνορα με το Ισραήλ. Η Χεζμπολάχ ήταν σύμμαχος του Άσαντ στον συμμοριτοπόλεμο που υποκινήθηκε, σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε από το βαθύ σιωνιστικό κράτος της Ουάσιγκτον. Τώρα που οι σύμμαχοι-τρομοκράτες του Τελ Αβίβ πνέουν τα λοίσθια και όσοι απέμειναν μετακινούνται προς την Λιβύη και την Ευρώπη, το Ισραήλ σφόδρα ανησυχώντας για την ασφάλεια των συνόρων του προσπαθεί να αφοπλίσει τους σιίτες πολιτοφύλακες της Χεζμπολάχ ασκώντας πιέσεις στον Λιβανέζο πρόεδρο. Ο πρόεδρος Μισέλ Αούν

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ "ΑΛΛΗΣ" ΕΥΡΩΠΗΣ - Β' μέρος

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΑΛΛΗΣ» ΕΥΡΩΠΗΣ 

Ο Διδάσκαλος Έβολα σχολιάζοντας από την φασιστική οπτική την ψυχανάλυση, την ορίζει ως ένα ρεύμα νέο – πνευματισμού που αντανακλά τα κατώτερα ένστικτα του σύγχρονου ανθρώπου και κατατρίβεται μ’ αυτά, σε αντίθεση με τον φασισμό ο οποίος  είναι «η επικύρωση της διπλής φύσης του προσώπου : ανθρώπινης και πνευματικής».

Η έννοια του « Μύθου» βρίσκει το πληρέστερο νόημά της στην κορύφωση της μάχης ενάντια στον ψυχρό και αφαιρετικό ορθολογισμό. Σύμφωνα με τον θεωρητικό του επαναστατικού συνδικαλισμού Ζωρζ Σορέλ ο Μύθος διαθέτει μια σπουδαία ιδιαιτερότητα : «είναι μια άλογη πίστη η οποία προξενεί ενθουσιασμό και είναι αναμφισβήτητη». Ακριβώς αυτό το υπερλογικό, εξωλογικό, όσο κι  ενθουσιώδες δομικό στοιχείο  του Μύθου,  διαποτίζει όλη την φασιστική λογοτεχνία, όπως και την πολιτική τροχιά όλων των εθνικιστικών επαναστατικών κινημάτων : Ο ιταλικός φασισμός αναβίβασε στην κατηγορία του Μύθου το μυστικό περιεχόμενο της ρωμαϊκότητας. Ο γαλλικός φασισμός μετέπλασε τα τραγικά συμβάντα της μεγάλης αιματηρής σύγκρουσης των μαχητών του ενάντια στις γιγάντιες δυνάμεις καταστολής στις 14 Φεβρουαρίου 1934  και τους δολοφονημένους εθνικιστές, ορθώνοντας ως σύμβολο υπεριστορικής και μυθικής διάστασης την αυτοθυσία του αίματος των πιστών.  Οι Μύθοι του Αίματος, της Πατρίδας και της Εθνικής Ενότητας έγιναν οι ιδεολογικοί πυλώνες της «Νέας Ευρώπης» του Μεσοπολέμου.